«Μαμά πάρε με σπίτι και σου υπόσχομαι ότι δεν θα σου ζητήσω ξανά φαγητό» είναι τα λόγια ενός κοριτσιού που μένει σε ένα παιδικό χωριό-οικοτροφείο στην Καλλιθέα και ικετεύει την μητέρα του κρατώντας την από την φούστα για να την πάρει πίσω στο σπίτι. H μαμά απαντά "Δεν έχουμε φαγητό στο σπίτι". Εκείνο όμως της ζητά επίμονα "Μαμά πάρε με σπίτι και δεν θα πεινάσω ξανά. Στο υπόσχομαι!».
Πρόκειται για την ιστορία μιας Ελληνίδας μάνας, η οποία δεν μπορεί να ανταπεξέλθει οικονομικά στις καθημερινές ανάγκες του παιδιού της. Αποφάσισε λοιπόν να αφήσει το παιδί της σ' ένα οικοτροφείο προκειμένου να του εξασφαλίσει το φαγητό του. Η ίδια το επισκέπτεται προκειμένου να του δώσει όση αγάπη και στοργή μπορεί. H ιστορία είναι τουλάχιστον σοκαριστική. Όμως, το πιο σοκαριστικό είναι πώς δεν είναι μια μεμονωμένη οικογένεια. Το άρθρο της huffingtonpost όπου αναφέρει την ιστορία αυτή, κάνει λόγο για περισσότερες ελληνικές οικογένειες που αντιμετωπίζουν μεγάλη δυσκολία να ανταπεξέλθουν στις βασικές ανάγκες. Μάλιστα μία έκθεση της Unicef αναφέρει ότι πάνω από 600.000 παιδιά στην Ελλάδα υποσιτίζονται και ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας.
Πραγματικά, στο άκουσμα της ιστορίας αυτής, τι να πρωτοσκεφτεί κανείς;
Από την μια πλευρά έχουμε την μητέρα, η όποια δημιουργεί μια οικογένεια με τις καλύτερες προθέσεις, και ξαφνικά καλείται να πάρει την πιο δύσκολη απόφαση της ζωής της. Να αναθέσει την κηδεμονία του παιδιού της και μαζί το ρόλο της ως "μητέρα" στα χέρια άλλων, επειδή εκείνη δεν μπορεί να ανταποκριθεί. Δεν γίνεται λόγος για την αδυναμία της στο κομμάτι των υλικών αγαθών, αλλά στην αδυναμία της να του προσφέρει την ημερήσια ποσότητα φαγητού που χρειάζεται για να ζήσει.
Από την άλλη, το παιδί αναγνωρίζει με έναν εκπληκτικό τρόπο την κατάσταση που βιώνει. Δεν κατηγορεί τη μαμά του, δεν θυμώνει. Απλά, αναγνωρίζει τον λόγο που την άφησε και δέχεται να τον αλλάξει. Υπόσχεται πως δεν θα ξαναπεινάσει. Και ξέρετε ποιο είναι το θέμα; Ότι μπορεί να τα καταφέρει, αρκεί να είναι με τη μαμά της. Δεν θα της πει ξανά ότι πεινάει, απλά για να μην ξανά χωριστούν.
Ο σκοπός που αναφερόμαστε στο συγκεκριμένο άρθρο, δεν είναι για να σας παρουσιάσουμε μια αλήθεια που δεν γνωρίζετε. Όλοι γνωρίζουμε πως υπάρχουν άνθρωποι φτωχοί, άστεγοι, παιδιά που γεννήθηκαν "ενήλικες". Το θέμα είναι να αναλογιστούμε όλοι, πόσο συχνά τους φέρνουμε στο μυαλό μας; Πόσο συχνά κάνουμε κάτι γι' αυτούς; Πώς μπορούμε να απαλλύνουμε το πόνο τους; Τη δυστυχία τους. Ξέρετε ποιο είναι το περίεργο της όλης υπόθεσης, πώς στα μάτια των παιδιών αυτών συναντάς συχνά, την αγάπη, την ελπίδα, την χαρά. Στα παιδιά που δεν έχουν τίποτα. Κάτι που πλέον δεν συναντάμε στα δικά μας παιδιά που φαίνεται πως τα έχουν όλα ή αν όχι όλα τα βασικά. Όχι γιατί είναι αχάριστα ή φταίνε εκείνα. Απλά, γιατί μοιάζουν σαν να "εκπαιδεύονται" για άλλο σκοπό. Μεγαλώνουν με άγχος, αχαριστία, απάθεια πολλές φορές για αυτές τις κοινωνικές ομάδες. Το χειρότερο απ΄όλα είναι πως μεγαλώνουν με την πεποίθηση πως όλα αυτά είναι δεδομένα. Αυτή είναι η μεγαλύτερη απάτη.
Τίποτα δεν είναι δεδομένο. Δυστυχώς ή ευτυχώς. Και αυτό, οι περισσότεροι άνθρωποι το ξεχνάνε. Γιατί η ζωή δεν τους αφήνει περιθώρια να το σκέφτονται. Μόνο όταν κάτι τους σοκάρει θυμούνται να δείξουν ευγνωμοσύνη για όσα έχουν στη ζωή τους. Να πουν ευχαριστώ. Να αγκαλιάσουν σφικτά τα παιδιά τους και να τους πουν πόσο πολύ τα αγαπούν. Να νιώσουν πληρότητα και συγκίνηση για όσα καταφέρουν. Δυστυχώς όμως, μετά από λίγο τα ξεχνάνε όλα. Απορροφούνται πάλι στα προβλήματά τους και στις απαιτήσεις της ζωής. Τρέχουν να ικανοποιήσουν τις υλικές τους ανάγκες αγνοώντας τις ανάγκες της ψυχής.
"Τι να κάνουμε; Έτσι, είναι η ζωή". Όχι δεν είναι καθόλου έτσι η ζωή. Εμείς έχουμε επιλέξει τον τρόπο αυτό να ζούμε. Εμείς έχουμε επιλέξει να ασχολούμαστε με όσα συμβαίνουν στο σπίτι μας και όσα κλείνει η πόρτα μας. Πάντα είναι στο χέρι μας η δυνατότητα να προσφέρουμε, να δούμε τι τρέχει με το διπλανό μας, να βοηθήσουμε το συνάνθρωπό μας που έχει ανάγκη. Δεν είναι μόνα τα υλικά. Μια γλυκιά κουβέντα, ένας λόγος συμπαράστασης. Εμείς γίναμε μόνοι μας, απομακρυνθήκαμε, απομονωθήκαμε, αδιαφορήσαμε.
Η λαχτάρα του παιδιού αυτού να ζήσει με τη μαμά του, με οποιοδήποτε τίμημα, είναι από τα πιο δύσκολα μαθήματα ζωής.
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook για να μαθαίνετε όλα τα νέα.
Ακολουθήστε το jenny.gr στο google news και μάθετε τα πάντα γύρω από τη διατροφή, τη γυμναστική, το σεξ και την ψυχική υγεία.
