Οι άνθρωποι του 21 αιώνα είμαστε ξεκομμένοι από τη φύση κι αυτό συχνά μας κάνει να αισθανόμαστε σαν εξωγήινοι στον ίδιο μας τον πλανήτη. Ακόμα, κι αν πιστεύουμε ότι η παιδεία και ο πολιτισμός έχουν αναπληρώσει το πιο ζωώδες και ενστικτώδες μέρος του εαυτού μας, εξακολουθούμε να χρειαζόμαστε την επαφή με το φυσικό περιβάλλον.
Η φασαρία, οι λογαριασμοί που εκκρεμούν, τα meetings, οι ήχοι της πόλης, το άγχος, τα νεύρα, όλα δια μαγείας περνούν μόνο αν βρεθούμε για λίγο στη φύση. Σαν να νιώθουμε προστατευμένοι πώς τίποτα από όλα αυτά δεν μπορεί να μας βλάψει εκεί. Με την ευωδία της εξοχής, τον καθαρό αέρα, την ησυχία την διακοπτόμενη μόνο από ζωύφια ή το θρόισμα των φύλλων, ξαναβρίσκουμε τη δική μας φύση, την εγκαταλειμμένη πολύ μακριά.
Εκτός όμως από μία εκδρομή που θα μας ανανεώσει και θα μας ηρεμήσει είναι σημαντικό να καταλάβουμε τη θέση μας πάνω στον πλανήτη. Επιστήμονες, βιολόγοι, ανθρωπολόγοι, κοινωνιολόγοι έρχονται μετά από χρόνια να μας επισημάνουν πως όλος ο πολιτισμός έχει χτιστεί πάνω σε μία πλάνη. Με τον τρόπο που ζούμε διαπράττουμε συνεχώς ύβρι ως προς τη φύση αγνοώντας τις συνέπειες. Ο λόγος είναι πως ο ανθρώπινος πολιτισμός δεν είναι τίποτα άλλο από ένα υποσύστημα ενός υπερσύστηματος που προϋπήρχε εκατομμύρια χρόνια πριν από εμάς. Το λάθος, η πλάνη -χαρακτηρίστε το όπως θέλετε- είναι ότι τοποθετήσαμε τους εαυτούς μας όπως τοποθετεί ένα παιδί την οικογένειά του σε μία ζωγραφιά. Πάνω στη γη και κάτω από τον ουρανό. Όμως, η θέση δεν αυτή. Είμαστε μέρος του υπερσυστήματος και το ένα επηρεάζει το άλλο. Η μόλυνση των υδάτων, η μόλυνση του αέρα, επειδή συμβαίνουν μακριά από εμάς δεν σημαίνει ότι δεν μας επηρεάζουν. Το ότι πετάμε τα σκουπίδια μας στην παράλια και όχι στο σαλόνι του σπιτιού μας δεν είναι κάτι έξω από εμάς. Το ότι χτίζουμε πόλεις δίπλα σε ποτάμια δεν σημαίνει πως έχουμε και το δικαίωμα αυτό και η φύση φροντίζει να μας το θυμίζει συνεχώς. Απλά, εμείς αγνοούμε και συνεχίζουμε την πρόοδο και την εξέλιξη όπως συνηθίζουμε να λέμε.
Τα πράγματα όμως αρχίζουν να αλλάζουν. Όλο και πιο πολλοί κατανοούμε ότι πρέπει να μάθουμε να σεβόμαστε τη φύση και τους νόμους της. Να εκπαιδεύσουμε τον εαυτό μας στον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο. Σκεφτείτε πως λειτουργεί ο φακός μιας μηχανής. Zoom in, zoom out: Μια βασική λειτουργία που μας βοηθά να εστιάσουμε εκεί που θέλουμε. Μεταφέρεται λοιπόν τη λειτουργία αυτή στη ζωή σας. Αν κάνετε zoom out πιο συχνά θα σας βοηθήσει να βρείτε τη θέση σας στη γη.
Ακολουθήστε το jenny.gr στο google news και μάθετε τα πάντα γύρω από τη διατροφή, τη γυμναστική, το σεξ και την ψυχική υγεία.
