Μεγαλώνοντας το μοναδικό πρόβλημα ήταν ότι θα έπρεπε να έχω όλο και πιο μεγάλο σύντροφο με κίνδυνο να καταλήγουμε ενίοτε να κάνουμε απλούς περιπάτους για να μην ζορίσουμε καρδιές και άλλα ευαίσθητα σημεία του σώματος λόγω ηλικίας. Οι βόλτες μειώνονται, η ένταση των εξόδων πέφτει στα Τάρταρα και το “μείνουμε σίτι να ηρεμήσουμε λίγο” γίνεται το μόττο που κατατρέχει όλα τα Σαββατοκύριακα. Χαλάλι, τουλάχιστον έχω έναν άνθρωπο με τον οποίο μπορώ να συζητήσω, μπορεί να με στηρίξει, να με καταλάβει και να με συμβουλέψει. Επιπλέον δεν με πιέζει κιόλας γιατί κακά τα ψέματα έχω αρχίσει κι εγώ να βαριέμαι από τη στιγμή που πέρασα το κατώφλι των 40, ως ζωντοχήρα και μητέρα ενός παιδιού.
Ενα κατώφλι που είναι περισσότερο ιδέα και λιγότερο διαφορά. Και στο γυμναστήριό μου πηγαίνω καθημερινά και τα ίδια ρούχα φοράω και τον εαυτό μου προσέχω ιδιαίτερα και φυσικά νιώθω γεμάτη ενέργεια και πολύ πιο ασφαλής λόγω εμπειρίας ζωής. Αλλωστε έχω παιδί και δεν με βασανίζει το ερώτημα “εγώ πότε θα γίνω μάνα”, είμαι ανεξάρτητη επαγγελματικά και οικονομικά άρα δεν χρειάζομαι “χορηγό” και επιπλέον νιώθω ακόμη πολύ ερωτεύσιμη. Το σεξ στην δική μου κοσμοθεωρία είναι το κλειδί για μία καλύτερη ζωή, για μία πιο ακομπλεξάριστη επικοινωνία με τους γύρω και φάρμακο για την εσωτερική ηρεμία και γαλήνη.
Και κάπως έτσι, λίγο ξαφνικά και απροόοπτα κάτι αλλάζει στον κόσμο μου... Το target group των ανδρών που με φλερτάρει εδώ και ένα χρόνο είναι ηλικίας 35 something. Αρχικά δίσταζα. Φοβόμουν μήπως ενεργοποιηθεί το μητρικό μου ένστικτο, μήπως “ξενερώσω” με έναν άνδρα πολύ μικρότερό μου, μήπως κάνω κάτι λάθος. Κι όμως η προσέγγιση ήταν ειλικρινής και την κατανόησα κι ας μην ενέδωσα. Οπως μου εξήγησε ένας φέρελπις εραστής, ετών 3,6 είχα το ιδανικό πακέτο: “είσαι σέξι και έμπειρη, δεν φοβάμαι ότι θα πρέπει να συναναστραφώ ένα κοριτσάκι ντροπαλό, είσαι ακομπλεξάριστη γιατί είσαι μεγαλύτερη και θα σε ιντριγκάρει το ότι είμαι νεότερος και δεν θα έχεις κάτι να αποδείξεις. Επιπλέον εφόσον είσαι ανεξάρτητη δεν θα πρέπει να πληρώνω πάντα εγώ, δεν θα μου γκρινιάζεις για λεφτά και δουλειές, δεν θα μου ζητήσεις γάμο και λεφτά και το κυριότερο: δεν θα με βομβαρδίζεις με sms πρωί βράδυ στα οποία θα λες: Καλημέρα αγαπουλίνι, καληνύχτα αγαπάκο, μ' αγαπάς μωρό μου; πού είσαι τώρα; γιατί δεν απάντησες πριν μία ώρα που σε πήρα; πότε θα σε δω; και όλα αυτά που βασανίζουν εμάς τους άνδρες. Θα είσαι ελεύθερη, θα είμαι ελεύθερος, εφόσον έχεις σπίτι θα έρχομαι εγώ εκεί, θα βρισκόμαστε όποτε μας κάνει κέφι και θα περνάμε καλά όποτε και όταν και αν το θέλουμε. Επιπλέον αν σε συναντήσω εκτός θα είναι συναρπαστικό και ερεθιστικό γιατί θα προσποιούμαστε ότι δεν γνωριζόμαστε”.
Μετά από όλο αυτό σκέφτηκα ότι το ανδρικό μυαλό έχει κάνει άλματα και ότι τελικά ίσως ο τίτλος θα έπρεπε να μεταλλαχθεί σε “πονηρό αρσενικό, κατεργάρης άνδρας”. Τελικά δεν θέλουν όλοι να βρουν έναν άνθρωπο να παντρευτούν, μία γυναίκα να γίνει η μάνα των παιδιών τους και ότι τελικά κάθε σχέση δεν είναι ανάγκη να οδηγεί στην αιωνιότητα. Μπορείς να απολαύσεις τη στιγμή και να μοιραστείς τις χαρές διαφορετικών ηλικιών. Υπάρχει όμως ένας σοβαρός κίνδυνος: όταν όλο αυτό το ζήσεις ακόμη κι αν η πρόθεση είναι η στιγμιαία απόλαυση να βρεις μπροστά σου το μεγάλο εμπόδιο, το συναίσθημα. Να αρχίσεις να νιώθεις πράγματα, να διεκδικείς περισσότερο χρόνο και χώρο, να εξιδανικεύεις το νεότερο και το ακίνδυνο και να πέσεις στην παγίδα. Επικίνδυνη παγίδα που μπορεί να σε οδηγήσει σε βαριά θλίψη. Και που καταλήγεις; Στους ασφαλείς συντροφικούς περιπάτους και στο “μένω και λίγο στο σπίτι” το οποίο πασπαλίζεις και με λίγη ερωτική ασημόσκονη μεταξύ των ταινιών και των δελτίων ειδήσεων... Δύσκολοι καιροί για νεότερους πρίγκιπες...
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook για να μαθαίνετε όλα τα νέα
Ακολουθήστε το jenny.gr στο google news και μάθετε τα πάντα γύρω από τη διατροφή, τη γυμναστική, το σεξ και την ψυχική υγεία.
