Επαναπροσδιορίζοντας την ελπίδα στο μεταστατικό καρκίνο του μαστού

Ο Οκτώβριος είναι ο Μήνας Ευαισθητοποίησης για τον Καρκίνο του Μαστού. Το μήνα αυτό η επικαιρότητα συνήθως κατακλύζεται από ειδήσεις για σημαντικές εξελίξεις στον τομέα της θεραπείας του πρώιμου καρκίνου του μαστού και ιστορίες γυναικών που «επιβιώνουν» ελεύθερες νόσου, στέλνοντας έτσι το μήνυμα ότι ο στόχος στον καρκίνο του μαστού – μοναδικός ουσιαστικός στόχος – είναι η ίαση.

Τι σημαίνει όμως αυτό για τις γυναίκες με μεταστατικό καρκίνο του μαστού (ΜΚΜ) - τον καρκίνο δηλαδή που έχει εξαπλωθεί σε άλλα μέρη του σώματος -, ο οποίος επί του παρόντος δεν είναι ιάσιμος; Οι γυναίκες αυτές συχνά λαμβάνουν θεραπεία που μπορεί να σταθεροποιήσει τη νόσο τους, ωστόσο θα ζήσουν την υπόλοιπη ζωή τους με κάποιας μορφής καρκίνο.

Σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει ελπίδα.

Είναι καιρός να απορρίψουμε το λανθασμένο, στενό προσδιορισμό ότι η ελπίδα ισούται με ίαση και να αναγνωρίσουμε την ελπίδα ως προσδοκία που μπορεί να αφορά πολλά πράγματα που δίνουν νόημα και ουσία στη ζωή.

Ελπίδα στο να θέτεις ουσιαστικούς στόχους

Συχνά, ένας άνθρωπος που διαγιγνώσκεται με κάποια σοβαρή ασθένεια, έχει την τάση να εστιάζει όλη του την ενέργεια σε αυτό το κομμάτι της ζωής του. Αυτή είναι μια φυσιολογική αντίδραση, όμως δεν μας καθορίζει η ασθένεια - ο μεταστατικός καρκίνος του μαστού είναι κάτι με το οποίο ζούμε, αλλά δεν είναι αυτό που είμαστε.

Οι γυναίκες με μεταστατικό καρκίνο του μαστού συνεχίζουν να είναι μητέρες, φίλες, καλλιτέχνιδες, επαγγελματίες, κόρες, σύζυγοι, λάτρεις των σπορ και της περιπέτειας. Το να σκεφτόμαστε όλα όσα θέλουμε να επιτύχουμε και να εστιάζουμε σε ουσιαστικούς, ρεαλιστικούς στόχους μας δίνει δύναμη. Οι στόχοι μας βοηθούν να δούμε τα πράγματα  καθαρά και να έχουμε ένα σκοπό – με άλλα λόγια, ελπίδα. 

Ελπίδα στο να δίνεις προτεραιότητα σε όσα έχουν σημασία

Σημαντικοί στρεσογόνοι παράγοντες – μια απώλεια, ένα ψυχικό τραύμα, μια ασθένεια – μπορεί να μας βοηθήσουν να αναλογιστούμε τι είναι πιο σημαντικό για μας και να επανεκτιμήσουμε κάθε στιγμή της ζωής μας. Αφιερώνοντας χρόνο για να αναγνωρίσουμε τα πράγματα που έχουν μεγαλύτερη σημασία και προσδοκώντας να βρούμε χρόνο για αυτά μπορεί να είναι μια δυναμική προσπάθεια που γεννά διαρκώς ελπίδα.

Ελπίδα στο να αφήνεις χώρο στη χαρά

Το ευρύ κοινό συχνά παρερμηνεύει την εμπειρία των ασθενών που ζουν με μεταστατικό καρκίνο του μαστού, θεωρώντας ότι αυτή η σοβαρή ασθένεια δεν αφήνει περιθώριο για ευτυχία.

Παρά το γεγονός ότι ο μεταστατικός καρκίνος του μαστού συνεπάγεται νέες προκλήσεις και, ενίοτε, δύσκολες επιλογές, η ζωή συνεχίζεται. Υπάρχει σημαντική ελπίδα ώστε να συνεχίζουμε να γιορτάζουμε τα πράγματα που μας χαρίζουν απόλαυση, να αγκαλιάζουμε τις ευχάριστες στιγμές και να γελούμε παρέα με τους αγαπημένους μας.