Σακχαρώδης διαβήτης: Η Σοφία Κατσάτου μας μιλά για τη μητρότητα, την εργασία και τον γλυκό της συνοδοιπόρο

Η Σοφία Κατσάτου είναι σύζυγος, μητέρα, φιλόζωη, μοντέλο και σχεδιάστρια κοσμημάτων. Ζει με το σακχαρώδη διαβήτη εδώ και πολλά χρόνια αλλά αυτό δεν έχει σταθεί εμπόδιο στο να κάνει γλυκιά την καθημερινότητα των δικών της ανθρώπων. Δεν έχει σταματήσει να ονειρεύεται, να εργάζεται, να ζει.

Το πάθος της για να εξελίσσεται συνεχώς την οδηγεί σε ένα ασταμάτητο κυνήγι νέων στόχων.

Όταν ενημερώθηκε για το αφιέρωμα του jenny.gr σχετικά με την ενημέρωση για τον σακχαρώδη διαβήτη, δεν σκέφτηκε ούτε λεπτό για το αν θέλει να συμμετάσχει. Ούσα ενεργό μέλος στο Σύλλογο Διαβητικών Αθήνας, μια εσωτερική δύναμη την οδήγησε να μας γράψει όσα θα διαβάσετε στις παρακάτω γραμμές.

«Όταν ο Παναγιώτης Δαλαταριώφ πρότεινε να γράψω για τον διαβήτη, τη μητρότητα και την εργασία, το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν τι θα σας πρωτογράψω. Θέλω να πιστεύω ότι απ' όσα θα διαβάσετε παρακάτω,  θα ξεκαθαρίσει λίγο αυτή η πολυπλοκότητα του πράγματος -να μπορέσετε να καταλάβετε πως, τελικά, τίποτα δεν αλλάζει, απλά αποκτάς σούπερ δυνάμεις!

Λοιπόν, με λένε Σοφία Κατσάτου, είμαι σχεδιάστρια κοσμημάτων, ενεργό μέλος του Συλλόγου Διαβητικών Αθήνας και πολύ περήφανη γι' αυτό. 

Μένω με την οικογένεια μου στο Νέο Ηράκλειο Αττικής και πέρα από τον 10χρονο γιο μας Φοίβο, η οικογένεια μου απαρτίζεται και από πολλά ζωάκια. 

Την Sugar, που ίσως ήδη γνωρίζετε, καθώς είναι ο 1ος Πιστοποιημένος Σκύλος Ειδοποίησης Διαβήτη στην Ελλάδα και  δύο αδέσποτα γατάκια που μεγαλώσαμε από μωρά, μία τιγρέ την Bibi και μία γκρι την Grey.

Κάθε πρωί ξυπνάω στις 7.00, εκτός Κυριακής, κι αν έχω διάβασμα για τη σχολή των εκπαιδευτών (φοιτώ στο Happydogs Education Center For Dog Trainers) όπου εκεί έχω τουλάχιστον δύο πρωινά όπου ξυπνάω στις 5.30 για να προλάβω να διαβάσω στην απόλυτη ησυχία.

Σχεδόν πάντα ξυπνάω πιο νωρίς απ' όλους εκτός αν έχω την τύχη να με ξυπνήσει η μυρωδιά του φρεσκοψημμένου ελληνικού καφέ, που μου φέρνει ο άντρας μου στο κρεβάτι. Συνήθως φτιάχνω καφεδάκι, τρώω πρωινό, ετοιμάζω το σνακ για το σχολείο του Φοίβου. Συντονίζω λίγο τα ζωάκια με φαγητό κλπ .Κάποιες γρήγορες τακτοποιήσεις στο νοικοκυριό και πάω το παιδί στο σχολείο. Αν δεν έχει πάρει μαζί του την Sugar στις εκπαιδεύσεις ο Βασίλης, τότε την πηγαίνουμε μέχρι το σχολείο με τον Φοίβο και μετά συνεχίζω παρέα της στο πάρκο για βόλτα και εκπαίδευση. Αν υπάρχει κενό πάμε και στο ΟΑΚΑ για να αθληθούμε παρέα. Προς το μεσημεράκι έρχεται η ώρα του σχεδιασμού και συνεχίζεται η μέρα με τις δραστηριότητες του παιδιού, τα διαβάσματά του κλπ. Μέχρι να έρθει η ώρα του βραδινού που χαλαρώνουμε όλοι μαζί γύρω από το τραπέζι. Αυτή η ώρα είναι η πιο ωραία ώρα της ημέρας.

Συμμετέχω σε διαφημιστικά για την τηλεόραση, έχοντας ένα πλούσιο βιογραφικό από δυνατά brands. Χαίρομαι που τόσο δυνατά ονόματα της παγκόσμιας αγοράς μ' έχουν εμπιστευτεί. Αυτό μου δίνει την ώθηση να συνεχίζω να το κάνω με τον ίδιο ενθουσιασμό, γιατί είναι κάτι πολύ οικείο για μένα. Το ξεκίνησα ως χόμπι, μετά τις σπουδές μου με την προσέγγιση μιας ατζέντισσας ενός πολύ γνωστού πρακτορείου και αφού είδαμε ότι έχω άνεση στη κάμερα και το φακό, το συνεχίσαμε κλείνοντας πολύ ενδιαφέρουσες δουλειές. Κάτι το οποίο φυσικά και συνεχίζω να κάνω, κάτω από άλλες βάσεις.

Όσο για το αν είναι εύκολο ή δύσκολο να ανταποκρίνομαι στις απαιτήσεις των γυρισμάτων, ούσα ένα άτομο που έχει διαβήτη έχω να σας πω ότι το πιο δύσκολο ήταν να μπορέσω να εμπιστευτώ τον εαυτό μου απέναντι στον Διαβήτη, την ώρα που σ' ένα στούντιο ή εξωτερικό γύρισμα οι χρόνοι είναι πολύ συγκεκριμένοι και υπάρχει μεγάλο επιτελείο ανθρώπων το οποίο είναι εστιασμένο πάνω μου. Είμαι πολύ πειθαρχημένος άνθρωπος και η προσωπικότητα μου αρκετά δυναμική. Το είχε πει ο Φοίβος μικρός. Μία λέξη μου είχε πει, διαβάζαμε κάτι βιβλία και τον ρώτησα “ποια από όλες αυτές τις κυρίες πιστεύεις ότι είμαι;” Και ξέρετε τι απάντησε; “Η κυρία εργατική”. Που θέλω να καταλήξω; Όλα τα κατάφερα με πολύ σκληρή δουλειά και κόπο.

Το επόμενο ερώτημα που πιστεύω ότι θα θέλατε να σας απαντήσω είναι το αν υπάρχουν πράγματα που κέρδισα ή έχασα αναφορικά με τον Διαβήτη.

Αν σας πω ότι δεν έχω χάσει απολύτως τίποτα, θα με πιστέψετε; Έχω κερδίσει τόσα πολλά, αλλά δε σας κρύβω πως όλη αυτή μου η διαδρομή είχε πολλά μονοπάτια που ήταν αρκετά δύσκολα. Τι είναι αυτό που μου δίνει δύναμη; Η ίδια η ζωή. Η ισχυρή μπόρα που θα φέρει αργότερα το πιο λαμπερό, φωτεινό και χρωματιστό ουράνιο τόξο. Ο γιος μου, η
αγάπη που νιώθω για τον άντρα μου, την οικογένειά μου, τους φίλους μου, τα ζωάκια μου.

Είμαστε στοιχεία της φύσης και αν την παρατηρήσουμε, η ίδια η ζωή μας δείχνει το μηχανισμό της αισιοδοξίας και την δύναμη που κρύβουμε μέσα μας. Η έμπνευση και η δημιουργικότητα έρχονται να ολοκληρώσουν την αισιοδοξία που αισθάνομαι. Νιώθω γεννήτρια στο να δημιουργώ όμορφες εικόνες στο μυαλό μου και γύρω μου, αυτό είναι το όπλο μου.

Το επόμενο μεγάλο ερώτημα που συνήθως μού γίνεται είναι το αν μαγειρεύω εγώ για την οικογένειά μου. Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο απολαμβάνω να μαγειρεύω. Βέβαια αρκετές φορές δεν έχω την πολυτέλεια του χρόνου και μπορεί να υπάρχει ιδιαίτερη πίεση, όμως δεν υπάρχει περίπτωση να μην οχυρώσω την οικογένεια μου, με θρεπτικά γεύματα που να καλύπτουν όλη την γκάμα των τροφών. Μαγειρεύω συνήθως τα κλασικά μαμαδίστικα φαγητά χωρίς πολλά σοταρίσματα, κυρίως ψητά και με περισσότερες φυτικές ίνες, π.χ. αντικαθιστώντας το ρύζι στα γεμιστά είτε με καστανό είτε με πλιγούρι. Αλλά γενικά πειραματίζομαι με διάφορα υλικά, μυρωδικά κλπ.

Η αιώνια ερώτηση  που γίνεται είναι “ως άτομο με διαβήτη τρως γλυκά”; Και πάντα γελάω. Σκεφτείτε πως ο περισσότερος κόσμος έχει μείνει στο σάκχαρο του παππού και της γιαγιάς του. Αλλά δε τους αδικώ, η ενημέρωση βλέπεις, που λέγαμε πιο πριν. Μπορείς να φας ό,τι θες, αρκεί να γνωρίζεις πώς ακριβώς θα το κάνεις. Σίγουρα οι λογικές ποσότητες βοηθάνε αρκετά. Τώρα από την άλλη ρωτάς εμένα, που από μικρή δεν έτρωγα καν τις τούρτες στα πάρτι των φίλων μου, μου φαινόντουσαν άκρως αδιάφορες. Τα φτιάχνω όμως γιατί αρέσουν στα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας και στους φίλους μας. Σπιτική γρανίτα φράουλα ή σορμπέ λεμόνι για το καλοκαίρι αλλά και πιο χειμωνιάτικα γλυκάκια όπως κορμός σοκολάτας με μπισκότα ολικής και φυσικά τα αγαπημένα Χριστουγεννιάτικα εδέσματα όπως μελομακάρονα ολικής με μέλι και καρύδια, σπιτική βασιλόπιτα με στέβια... πολλά τι να σου λέω! Ο Φοιβάκος είναι πάντα ο καθαριστής των μπολ και συντονιστής κουζίνας!
Όμως προσωπικά εγώ τρελαίνομαι περισσότερο απ' όλα για ποιοτική μπίτερ σοκολάτα και κρασάκι...να πω την αμαρτία μου.

Και τί γίνεται όταν είμαι στο εξωτερικό; Ευτυχώς στο εξωτερικό υπάρχουν πολλά εναλλακτικά εστιατόρια με πεντανόστιμα και πολύ υγιεινά πιάτα, όπου μετά μπορείς μέχρι και να κάνεις ποδήλατο ώρες χωρίς να νιώθεις ότι είχες φάει. Πολλά τέτοιου είδους έχω βρει στο Βερολίνο, στο Λονδίνο, στο Μιλάνο, στο Παρίσι, στη Βαρσοβία, στη Σκωτία και σε διάφορες άλλες χώρες, Επίσης στο menu κάθε αεροπορικής εταιρείας, υπάρχει η δυνατότητα να δηλώσεις πως θες πχ. Διαβητικό Μενού. Τίι αλλάζει; Απλά έχει περισσότερες φυτικές ίνες και λίγη παραπάνω πρωτεΐνη. Πλέον το διαλέγουν και οι φίλες μου κι ας μην έχουν Διαβήτη. Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι δεν θα δοκιμάσω και κάτι πιο junk, όλα χρειάζονται στη ζωή. Όπως οι τηγανιτές πατάτες στα street food του Μπριζ...

Όποιος τρώει υγιεινές τροφές μόνο καλό μπορεί να κάνει στον εαυτό του. Απλά είναι λίγο θέμα εκπαίδευσης του γευστικού σου κάλυκα. Αν θέλετε κάποια έξυπνα tips, θα σας πρότεινα, για αρχή, να προσθέσετε περισσότερες φυτικές ίνες στη διατροφή σου πχ, αντικαθιστώντας την κλασική φρυγανιά στα μπιφτέκια σου, με ολικής ή με βρώμη ( πίτουρο βρώμης ). Είναι μια καλή αρχή για ένα πιο ισορροπημένο γεύμα και για περισσότερη αίσθηση κορεσμού λόγω των φυτικών ινών.

Πώς τα προλαβαίνω όλα; Ποτέ δεν περίμενα πως 24 ώρες θα φαινόντουσαν τόσο λίγες για όλα αυτά που θα ήθελα να διεκπεραιώσω . Με πολύ καλή οργάνωση και πειθαρχία, μου μένει κάποιες φορές. Είναι όμως λίγο δύσκολο γιατί και ο Βασίλης έχει ένα πολύ έντονο πρόγραμμα που χρειάζεται ιδιαίτερη υποστήριξη
για να τα βγάλεις πέρα.

Ενα σημαντικό θέμα που συζητάμε μεταξύ μας οι διαβητικοί είναι για το τι πιστεύουμε ότι νιώθουν οι άνθρωποι γύρω μας. Λοιπόν, εγώ πιστεύω ότι νιώθουν ωραία συναισθήματα για μένα. Ξέρετε, ποτέ δε τους βάρυνα. Προσπάθησα πολύ και προσπαθώ να βλέπω πάντα τα θετικά σε όλα τα πράγματα. Θέλω να ζω την κάθε στιγμή και να μη νιώθω πως έχω κάποιο εμπόδιο, γι αυτό και τον αγάπησα τον γλυκό μου συνοδοιπόρο, δε του πήγα κόντρα, τον αγκάλιασα σα μικρο παιδί και τον άκουσα. Βέβαια δε σου κρύβω ότι μου την σπάει που και που, όταν κάνει τα δικά του στις μετρήσεις...αλλά δεν είμαστε τέλειοι έτσι κι αλλιώς και αυτό είναι που μας κάνει ακόμα πιο μοναδικούς».