Η Ρευματοειδής Αρθρίτιδα, είναι μία αυτοάνοση, χρόνια φλεγμονώδης νόσος, η οποία προσβάλλει τις αρθρώσεις, αλλά και διάφορα άλλα όργανα. Είναι μία από τις συχνότερες φλεγμονώδεις αρθρίτιδες και εμφανίζεται με μεγαλύτερη συχνότητα στην ηλικία των 35-55χρόνων, αλλά και σε οποιαδήποτε ηλικία, ακόμη και σε παιδιά.
Στην Ευρώπη εκτιμάται ότι οι πάσχοντες από Ρευματοειδή Αρθρίτιδα είναι ~ 3 εκατομμύρια. Αξίζει να σημειωθεί ότι η νόσος εμφανίζεται συχνότερα σε γυναίκες, όπως και τα περισσότερα αυτοάνοσα νοσήματα.
Τα αυτοάνοσα νοσήματα εμφανίζονται λόγω διαταραχής του ανοσοποιητικού μας συστήματος. Το ανοσοποιητικό μας σύστημα, φυσιολογικά αναγνωρίζει τους ξένους «εισβολείς» (πχ ιούς, βακτήρια) που εισέρχονται στον οργανισμό μας και τους εξουδετερώνει. Στα αυτοάνοσα νοσήματα, λανθασμένα, επιτίθεται στον ίδιο μας τον οργανισμό, δημιουργώντας αυτο- αντισώματα.
Η Ρευματοειδής Αρθρίτιδα χαρακτηρίζεται από «εξάρσεις» και «υφέσεις», δηλαδή από περιόδους εντονότερης συμπτωματολογίας και περιόδους με πιο ήπια ή και καθόλου συμπτώματα. Στόχος της θεραπείας είναι να παραμένει η νόσος όσο το δυνατόν περισσότερο σε «ύφεση».
Δεν είναι πλήρως γνωστά τα αίτια που πυροδοτούν τη νόσο, σίγουρα όμως παίζουν ρόλο Ορμονολογικοί, Γενετικοί και περιβαλλοντικοί παράγοντες, και κυρίως το κάπνισμα.
Κύρια συμπτώματα της νόσου είναι ο πόνος και το οίδημα (πρήξιμο) των αρθρώσεων, οι οποίες προσβάλλονται συνήθως συμμετρικά (αριστερά και δεξιά) καθώς και η πρωινή δυσκαμψία. Σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να υπάρχουν και πιο γενικευμένα συμπτώματα όπως κόπωση, κακουχία, πυρετός ή δέκατα, απώλεια όρεξης και βάρους κ.α.
Η διάγνωση της νόσου, αν τα συμπτώματα είναι αρκετά πρώιμα και μη τυπικά, μπορεί να αργοπορήσει, καθώς τα ίδια συμπτώματα εμφανίζονται και σε κάποιες άλλες παθήσεις (ιώσεις, αλλά και σε άλλες φλεγμονώδεις αρθρίτιδες).
Σημαντικό ρόλο για τη διάγνωση παίζει ο εργαστηριακός και ακτινολογικός έλεγχος, επιπλέον του Ιστορικού και της Κλινικής εξέτασης. Η Ρευματοειδής Αρθρίτιδα είναι μία νόσος που διαχειρίζεται από τον Ρευματολόγο.
Καθώς η νόσος είναι χρόνια, η θεραπεία της Ρευματοειδούς αρθρίτιδας, είναι μακροχρόνια και στοχεύει στην «ύφεση», στη βελτίωση της ποιότητας ζωής και της καθημερινότητας των ασθενών, μέσω της ανακούφισης των συμπτωμάτων. Αξίζει να σημειωθεί, επίσης, ότι η πρώιμη και στοχευμένη θεραπεία προλαμβάνει την ακτινολογική εξέλιξη της νόσου και συνεπώς τις μόνιμες βλάβες, τις παραμορφώσεις των αρθρώσεων και την αναπηρία.
Παλιότερα, οι θεραπευτικές επιλογές ήταν περιορισμένες και η ειδικότητα του Ρευματολόγου δεν ήταν τόσο γνωστή, το οποίο είχε ως αποτέλεσμα να έχουμε «αργοπορημένες» διαγνώσεις, ελάχιστα φάρμακα και περισσότερες επιπλοκές της νόσου. Σήμερα όμως, υπάρχουν περισσότερα δεδομένα για την παθογένεια και την παθοφυσιολογία της νόσου, με αποτέλεσμα να έχουμε περισσότερες και πιο «στοχευμένες» θεραπείες, άρα καλύτερη αντιμετώπιση της νόσου, συνεπώς καλύτερη έκβαση και λιγότερες επιπλοκές.
Τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται είναι παυσίπονα, αντιφλεγμονώδη, κορτιζόνη, τα οποία έχουν κυρίως ανακουφιστική δράση, ενώ η πρόληψη των επιπλοκών (παραμορφώσεων, αγκυλώσεων) γίνεται με τα «τροποποιητικά της νόσου» φάρμακα (συμβατικά και βιολογικά). Στα συμβατικά τροποποιητικά της νόσου ανήκουν η Μεθοτρεξάτη, η Λεφλουνομίδη, η Σουλφασαλαζίνη, η Υδροξυχλωροκίνη, ενώ αυτά που έφεραν την επανάσταση στη διαχείριση των Ρευματοπαθειών είναι τα Βιολογικά φάρμακα.
Στη Ρευματοειδή αρθρίτιδα υπάρχει φλεγμονή κι αυτά τα φάρμακα «μπλοκάρουν» κάποια μόρια φλεγμονής (π.χ. TNF-a, IL-1, IL-6) ή μπλοκάρουν την επικοινωνία και διέγερση κάποιων κυττάρων (Τ και Β λεμφοκυττάρων). Τα φάρμακα αυτά είναι τα: Adalimumab, Infliximab, Golimumab, Anakinra, Etanercept, Certolizumab pegol, Tocilizumab, Abatacept, Rituximab.
Υπάρχουν όμως και κάποιες άλλες ουσίες που εμπλέκονται στη φλεγμονή της Ρευματοειδούς αρθρίτιδας, οι JAK αναστολείς. Οι νεότερες λοιπόν θεραπείες, δρουν στοχευμένα και αναστέλλουν το μονοπάτι της φλεγμονής, μπλοκάροντας αυτές τις ουσίες. Τα φάρμακα αυτά ονομάζονται αναστολείς των JAK και είναι τα εξής: Upadacitinib, Tofacitinib, Baricitinib.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η διαχείριση της νόσου γίνεται αποκλειστικά από τον Ρευματολόγο, η λήψη φαρμακευτικής αγωγής είναι μακροχρόνια και πρέπει να γίνεται υπό τακτική εργαστηριακή και κλινική παρακολούθηση, για την πρόληψη ανεπιθύμητων ενεργειών.
Το παρόν κείμενο προορίζεται για γενική πληροφόρηση και ενημέρωση του κοινού και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να αντικαταστήσει τη συμβουλή Ιατρού ή άλλου αρμόδιου Επαγγελματία Υγείας
Βιβλιογραφία:
http://www.elire.gr
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK384458/
https://www.arthritis.org/diseases/rheumatoid-arthritis
https://www.nhs.uk/conditions/rheumatoid-arthritis/
https://www.rheumatology.org/I-Am-A/Patient-Caregiver/Diseases-Conditions/Rheumatoid-Arthritis
https://www.medicalnewstoday.com
https://www.arthritistas.org.au/wp-content/PDFs/GR/Greek_RheumatoidArthritis.pdf
Ακολουθήστε το jenny.gr στο google news και μάθετε τα πάντα γύρω από τη διατροφή, τη γυμναστική, το σεξ και την ψυχική υγεία.
