ΡΕΝΕ ΚΑΡΑΔΗΜΟΥ
Η 33χρονη σχεδιάστρια που γεννήθηκε με κινητική αναπηρία ονειρεύεται να δει τις δημιουργίες της, στις μεγάλες πασαρέλες της μόδας.
Από τη Φώφη Τσεσμελή
Φωτογραφίες: Κώστας Αμοιρίδης
Τα σχέδιά της είναι παντού. Κολλημένα στους τοίχους, πεταμένα στο πάτωμα, ξεχασμένα κάτω από τόπια με μεταξωτά υφάσματα. Λευκές σελίδες κομμένες από μπλοκ με ζωγραφισμένες ψιλόλιγνες γυναικείες φιγούρες που φοράνε εντυπωσιακά φορέματα με αρχαιοελληνικές επιρροές. Η Ρενέ Καραδήμου, 33, κινείται γρήγορα ανάμεσα στα σχέδια, τα υφάσματα και τις κούκλες της, διορθώνει ατέλειες, δημιουργεί πτυχώσεις, παίρνει ένα ψαλίδι και μέσα σε μερικά λεπτά μετατρέπει μια μακριά τουαλέτα σε ένα μίνι φόρεμα με ξεφτισμένο ροκ ποδόγυρο. «Αυτό που θέλω είναι να με εμπιστεύονται οι άνθρωποι για να τους ντύσω. Η μόδα είναι η μεγάλη μου αγάπη» λέει η Ρενέ που γεννήθηκε με κινητική αναπηρία. «Πολλές φορές με έχουν ρωτήσει πώς νιώθω στη δουλειά μου επειδή βρίσκομαι σε αμαξίδιο. Η απάντηση που δίνω είναι πως ούτε σκέφτομαι ούτε σχεδιάζω με τα πόδια μου. Χώρια που πιστεύω ότι τελικά μ’ ευνοεί, αφού δεν κουράζομαι από την ορθοστασία, δεν χρειάζεται να περπατήσω αποστάσεις κι έτσι δουλεύω περισσότερο» λέει χαμογελώντας καθώς μια συνεργάτριά της τη βοηθάει να κατέβει από το αμαξίδιο και να ξαπλώσει στο πάτωμα του ατελιέ της, στο σπίτι όπου ζει μαζί με τους γονείς της στο κέντρο του Βόλου. «Τις περισσότερες φορές δουλεύω ξαπλωμένη» εξηγεί με τον αέρα της σχεδιάστριας που πήρε άριστες κριτικές στο πρόσφατο Fashion Week της Αθήνας, όπου υπέγραψε να συμμετάσχει μόλις επτά ημέρες πριν από το σόου. «Έφτιαξε δώδεκα ρούχα μέσα σε μία εβδομάδα. Δεν κοιμόταν σχεδόν καθόλου. Αλλά έτσι είναι η Ρενέ. Τα εμπόδια την πεισμώνουν και την κάνουν να προσπαθεί περισσότερο. Οποιοσδήποτε άλλος στη θέση της θα τα είχε παρατήσει» λέει η καλή της φίλη Μαρίνα Ουρανίτσα, που έκλαψε από συγκίνηση όταν είδε τις δημιουργίες της Ρενέ στην πασαρέλα. Η Ρενέ είναι τόσο δεμένη με τους φίλους της όσο είναι και με την οικογένειά της. Η αδελφή της Γεωργία, 28 ετών, που ζει στην Αθήνα και εργάζεται ως εργοθεραπεύτρια, είναι η απόλυτη μούσα της. «Όταν τη βλέπω να είναι ευτυχισμένη, νιώθω γεμάτη κι εγώ» λεει η Γεωργία Καραδήμου, περήφανη για όσα έχει ήδη καταφέρει η μεγάλη της αδελφή.
Η Ρενέ, με πρότυπο το Λιβανέζο σχεδιαστή Ellie Saab, σπούδασε μόδα στο Βόλο και ξεκίνησε ράβοντας ρούχα για το θέατρο και τις σχολές χορού της πόλης. Κι ενώ ονειρεύεται τα σχέδιά της να κατακτήσουν όλη την Ελλάδα, η ίδια δεν έχει κανένα σκοπό να αφήσει την ιδιαίτερη πατρίδα της. «Εδώ τα πράγματα είναι πολύ πιο εύκολα για μένα. Κινούμαι παντού με το αμαξίδιό μου, οι αποστάσεις είναι μικρές κι έτσι μπορώ και τα κάνω όλα μόνη μου. Στην Αθήνα θα χρειαζόμουν οπωσδήποτε αυτοκίνητο κι ένα συνοδό» λέει, αν και πηγαίνει συχνά στην Αθήνα για να δει την αδελφή της, να προμηθευτεί υφάσματα ή να μιλήσει με ανθρώπους της μόδας. «Όταν είδα πρώτη φορά τα σχέδια της Ρενέ, εντυπωσιάστηκα. Δεν έμοιαζαν με τίποτα από όσα είχα δει μέχρι τότε. Όπως δεν μοιάζει με κάνεναν άνθρωπο που έχω γνωρίσει και εκείνη» λεει ο Τέλης Γιαλούσης, creative director του fashion show της Ρενέ. «Σε κερδίζει από το πρώτο λεπτό που τη συναντάς» συμπληρώνει με ενθουσιασμό.
Η Ρενέ δεν αρνείται ότι η ιδιαιτερότητα με την οποία γεννήθηκε επηρεάζει την καθημερινότητά της. Όμως η δύναμή της είναι πολύ μεγάλη για να νιώσει καθηλωμένη. «Έτσι γεννήθηκα και το έχω δεχτεί. Με ενοχλεί κάποιες φορές, δεν θα σου πω ψέματα. Όμως από αυτή την εμπειρία έχω εξελιχθεί και έχω μάθει ότι τη ζωή πρέπει να την αντιμετωπίζεις με χαμόγελο. Δεν διαφέρω καθόλου από κάποιον που περπατάει και πατάει στα πόδια του. Έτσι νιώθω. Έχω δεχτεί ότι το μόνο που δεν μπορώ να κάνω είναι να τρέξω ή να ανέβω σκάλες. Εντάξει. Βέβαια καταλαβαίνω ότι είναι πολύ διαφορετική η εμπειρία όταν γεννιέσαι με την ιδιαιτερότητα αυτή και διαφορετική όταν έρχεσαι σ’ αυτή τη θέση μετά από κάποια αρρώστια ή κάποιο ατύχημα» λέει η Ρενέ που διαβάζει Πάολο Κοέλιο περιμένοντας να ερωτευτεί και να την ερωτευτούν. «Ελπίζω να ανακαλύψω τον άνθρωπο που θα βρει τα κουμπιά μου κι εύχομαι να μην είναι στην άλλη άκρη του κόσμου. Υπάρχει ένα τραγούδι στο νέο δίσκο της Χαρούλας Αλεξίου που λέει σ’ ένα στίχο. “Θέλω να γυρίζω το κεφάλι και να μένει το χαμόγελό του εκεί” ή αν επιστρατεύσω τα λόγια της Μάρως Βαμβουνάκη “μου αρέσει αυτός που η ψυχή του είναι πιο βαθιά από την πληγή του”. Αυτός είναι ο ιδανικός σύντροφος για μένα».
Η Ρενέ βάζει μια τελευταία γραμμή στο σκίτσο της, που σε λίγη ώρα θα ξεκολλήσει από το μπλοκ για να γίνει ένα μακρύ μεταξωτό μοβ φουστάνι, απ’ αυτά που της αρέσουν. Η επόμενη επίδειξή της δεν θα αργήσει κι αυτή τη φορά, όπως λέει, θέλει να είναι έτοιμη εγκαίρως. «Συγκινούμαι όταν σκέφτομαι τους ανθρώπους που μ’ εμπιστεύονται σε ό,τι κι αν κάνω και μου δίνουν την αγάπη τους τόσο απλόχερα. Δεν μπορεί κανείς να φανταστεί πόσο σημαντικό είναι αυτό».
