Από την αναγνώστρια Κ.Ένα κοπάδι γλάρων που πετούσαν πάνω από το σπίτι ήταν το δεύτερο χαμογελαστό καλημέρα σήμερα το πρωί!
Και ναι! άλλη μια λαμπρή μέρα ξημέρωσε! Πολύ πιο ηλιόλουστη, φανταχτερή, αισιόδοξη αλλά και ξενυχτισμένη, με μια νότα από κανέλα να πλανάται στον αέρα!
Όχι, σήμερα δεν ταξιδεύουμε! Σήμερα είμαστε εδώ, ψυχή, σώμα και μυαλό και απολαμβάνουμε το τώρα! Το μετά το χθες και το πριν το αύριο! Πόσο γλυκό και εθιστικό μπορεί να γίνει αυτό το τώρα! Λίγο πριν την απογείωση ή λίγο πριν την μεγάλη βουτιά στο κενό! Το τώρα που ποτέ δεν ξέρεις τι σου φέρνει...Και τι έγινε; Ποιος γνωρίζει το μέλλον; Που ξέρουμε που θα μας βγάλει η επόμενη στροφή; Πόσο πιο ολοκληρωμένος και ευτυχισμένος μπορεί να γίνει ένας άνθρωπος όταν βιώνει την κάθε στιγμή μέχρι το μεδούλι της;
Μήπως τελικά ευτυχία είναι οι στιγμές; Εκείνες οι μικρές στιγμές της καθημερινότητας μας, οι μοιρασμένες με άλλους! Μήπως τελικά κρύβεται στα απλά πράγματα και δεν είναι τόσο ακριβοθώρητη όσο νομίζουμε; Μήπως τελικά εκεί ήταν πάντα και εμείς την ψάχναμε ψηλά στα σύννεφα και χάναμε την ουσία;
Τι γεύση έχει τελικά η ευτυχία;
Μήπως την γεύση που αφήνει το πρώτο πρωινό φιλί στα χείλη ή μήπως την σοκολατένια λιγωμένη γεύση μιας μοιρασμένης σοκολάτας; Όπως και να έχει....
Καλημέρα σας!!!!!
