
To πρώτο σαββατοκύριακο του Ιουλίου είναι ιδανικό για μια εξόρμηση στο θέατρο της Επιδαύρου!
Το Φεστιβάλ Επιδαύρου ανοίγει στις 1&2 Ιουλίου με μία από τις πιο αγαπημένες και εντυπωσιακά επίκαιρες κωμωδίες του Αριστοφάνη, την Ειρήνη. Ο Πέτρος Φιλιππίδης, σε αυτή τη συνεργασία του με τον θίασο Θεατρικές Διαδρομές, δεν πρωταγωνιστεί μόνο στην παράσταση αλλά υπογράφει και την σκηνοθεσία.Η υπόθεση της κωμωδίας είναι η ακόλουθη: ο αμπελουργός Τρυγαίος, ένας απλός και τίμιος αγρότης, δεν αντέχει άλλο τις συμφορές από τον πόλεμο και αποφασίζει ν' ανέβει στον ουρανό καβάλα σ' ένα σκαθάρι, που ο ίδιος είχε αναθρέψει γι' αυτόν το σκοπό. Στόχος του είναι να κάνει τα παράπονά του στο Δία και να ζητήσει ειρήνη για το καλό των Ελλήνων. Φτάνοντας στον ουρανό, μαθαίνει από τον Ερμή ότι οι θεοί έχουν αποτραβηχτεί στο πιο ψηλό σημείο του, αγανακτισμένοι από τις διαρκείς εχθροπραξίες των αντιπάλων. Στη θέση τους έχει μείνει ο θεός Πόλεμος, ο οποίος έκλεισε την Ειρήνη σε μια σπηλιά και ετοιμάζεται να βάλει όλες τις πόλεις σ' ένα γουδί για να τις καταστρέψει. Ο Τρυγαίος καλεί όλους τους Έλληνες και κυρίως τους απλούς πολίτες να βοηθήσουν, ώστε όλοι μαζί να μετακινήσουν το βράχο που φράζει την είσοδο της σπηλιάς, για να ελευθερώσουν την Ειρήνη. Η προσπάθεια στέφεται με επιτυχία την τρίτη φορά. Η Ειρήνη ξεπροβάλλει από τη σπηλιά συνοδευόμενη από δύο ωραίες κόρες, τη θεά των καρπών, την Οπώρα και τη θεά των επίσημων τελετών και εορτών, τη Γιορτή. Το υπόλοιπο της κωμωδίας είναι ένας ύμνος για την ειρήνη, ένα γλέντι για την απελευθέρωση της θεάς. Κυριαρχεί η χαρά της ζωής και η δημιουργία. Μετά το θρίαμβο και μέσα στη γενική ευθυμία, βρίσκει ο Αριστοφάνης την ευκαιρία να γελοιοποιήσει τους πολεμοκάπηλους και τους εμπόρους των όπλων.Η κωμωδία του Αριστοφάνη Ειρήνη συμβολίζει τον πόθο του ανθρώπου για την εξάλειψη του πολέμου και την επικράτηση της ειρήνης. Αναφέρεται στο όραμα αυτό, για το οποίο τόσοι αγώνες έχουν γίνει και τόσο ανθρώπινο αίμα έχει χυθεί.Τρυγαίος: "Να κάνουμε την προσευχή μας γρήγορα. Ας κάνουμε λοιπόν την προσευχή μας. Ειρήνη πολυσέβαστη κι ω ρήγισσα θεά, χορών και γάμων η κυρά δέξου μας τη θυσία".