Όλοι μας έχουμε τις κακές μας ημέρες. Ημέρες που δεν αντέχουμε ούτε τον ίδιο μας τον καθρέφτη, ημέρες που όλα και όλοι μας ενοχλούν!
Πόσες φορές δεν κοκκινίσαμε από θυμό μαζεύοντας τον αμάζευτο του σπιτιού μας, πόσες φορές ζητήσαμε από τον/την σύζυγο ή τα παιδιά να μην κάνουν αυτό ή το άλλο γιατί μας ενοχλεί...

Πόσες φορές δεν ευχηθήκαμε να ήμασταν ανέμελοι όπως παλιά, τότε που η δική μας μαμά φώναζε για τους ίδιους λόγους που φωνάζουμε εμείς τώρα; Πόσες φορές χωρίσαμε κάποια εφηβική σχέση γιατί κάποια συνήθειά του/της "μας την έσπαγε, βρε παιδί μου"! Κι όμως αυτήν ακριβώς τη συνήθεια την έχει και ο αγαπημένος μας - σοφός αυτός ο λαός μας! - ό,τι κοροϊδεύεις, λούζεσαι!
Αφού λοιπόν το ζητούμενο πάντα είναι η ψυχραιμία, για να την επανακτήσουμε, ας φανταστούμε ότι οι αγαπημένοι μας ΔΕΝ έχουν αυτές τις εξωφρενικές συνήθειες... ΔΕΝ μας εκνευρίζουν, ΔΕΝ μας ενοχλούν, είμαστε απόλυτα ήρεμοι και ... Ωχ! Ξαφνικά ο σύντροφός μας μαζεύει τις κάλτσες του! Τα παιδιά σταμάτησαν να αντιμιλούν και να κάνουν άνω-κάτω το δωμάτιό τους! Η μαμά δεν μας κάνει παρατηρήσεις πια! Ο μπαμπάς δε φωνάζει στο τηλέφωνο!
Και γιατί ανησυχώ; Άλλωστε, αυτό δε ζήτησα; ΟΧΙ, δεν ζήτησα αυτό. ΔΕΝ είναι αυτοί που αγαπώ! Γιατί αυτές οι συμπεριφορές είναι αυτές που κάνουν τον καθένα από εμάς ξεχωριστούς και ιδιαίτερους! Γιατί κανείς μας δεν είναι τέλειος, όλοι μας έχουμε τον χαρακτήρα μας και τα χαρακτηριστικά μας! Γιατί κι εμείς με τη σειρά μας ενοχλούμε τους γύρω μας με τις συνήθειές μας, αλλά γι' αυτές ακριβώς μας αγαπούν.
Ας δούμε την τελειότητα μέσα από τις ατέλειές της. Οι άνθρωποι που είναι γύρω μας είναι τέλειοι για εμάς και τους έχουμε αγαπήσει για αυτούς τους λόγους. Εμείς οι κόρες, οι γιοι, τα εγγόνια, ας θυμηθούμε πόσα χρωστάμε σ' αυτούς που μας έφεραν στον κόσμο. Εμείς τα αδέλφια, ας θυμηθούμε τις συνομωσίες που σκαρώναμε για να μη μας καταλάβουνε οι γονείς στις σκανταλιές μας. Εμείς οι σύντροφοι, ας θυμηθούμε πόσο χαριτωμένα μας φαίνονταν όλα στην αρχή της σχέσης! Εμείς οι γονείς, ας θυμηθούμε την πρώτη στιγμή που αντικρύσαμε το θησαυρό μας.
Πόσο ίδιοι θα ήταν όλοι οι παραπάνω χωρίς αυτά τους τα "χούγια"; Πόσο πια κακό μας κάνουν οι ατέλειές τους;
Ίσως κάποιοι να σκεφτούν πως όλα τα παραπάνω ανήκουν σ' έναν κόσμο ιδανικό, χωρίς προβλήματα και σίγουρα τέλειο, αλλά μόνο θεωρητικά. Ποιός έχει την ψυχραιμία, βρε Βίκυ, να σκεφτεί και αντιδράσει όπως προτείνεις; Εδώ ο κόσμος καίγεται....
Ακριβώς επειδή ο κόσμος καίγεται, τώρα είναι η ώρα να στραφούμε σε αξίες που χάσαμε. Να βρούμε την ισορροπία μέσα από τις στενότερες σχέσεις μας. Να τις προστατεύσουμε, να τις φροντίσουμε. Τώρα που τα υλικά αγαθά μας προδίδουν, ας φέρουμε στη ζωή μας την ποιότητα στις σχέσεις που μας ενδιαφέρουν και θα μας προστατεύσουν κι αυτές. Εύκολο; Καθόλου! Όχι όμως αδύνατο! Eίναι θέμα επιλογών!
Πηγή :
http://lifecoachingbyvickytzei.blogspot.com Διαβάστε ακόμα:
Ο Νεο-χωρισμόςΕίναι θέμα αυτοπεποίθησης Πέτα αυτό που σε βαραίνει "Οχι πια σεξ μόνο γονείς"