«Μαμά το κάνεις αυτό για μένα;»
Οι γονείς θέλουν να έχουν παιδιά ανεξάρτητα που να πιστεύουν στον εαυτό τους και να στηρίζονται στις δικές τους δυνατότητες. Η αλήθεια είναι ότι το θέλουν αλλά κατά πόσο το κάνουν; Οι περισσότεροι γονείς ανατρέπουν τις πραγματικές τους προθέσεις ακόμα και ασυνείδητα και ενισχύουν τα συναισθήματα αβοηθησίας και ανικανότητας των παιδιών.
Λόγω του έντονου ρυθμού ζωής πολλοί γονείς προσπαθούν να τα κάνουν όλα μόνοι τους προκειμένου να γλιτώσουν χρόνο. Να ντύσουν τα παιδιά, να τα διαβάσουν, να τους υποδείξουν πότε πρέπει να παίζουν, πότε πρέπει να διαβάζουν, να τα ταΐσουν, να επιλέξουν οι ίδιοι πότε πρέπει να είναι φρόνιμα και πότε όχι και πόσα ακόμα πρέπει μπαίνουν στη ζωή τους καθημερινά δημιουργώντας ένα πλέγμα υπερπροστασίας. Συνεπώς, οι γονείς αποκτούν τη συνήθεια να κάνουν τα ίδια πράγματα χωρίς να σκέφτονται τι μπορούν και πρέπει να κάνουν τα παιδιά.
Αν σας ακούγονται υπερβολικά όλα αυτά, σκεφτείτε λίγο τις τελευταίες φράσεις που χρησιμοποιήσατε σήμερα, όταν απευθύνατε το λόγο στα μικρά σας. «Άσε θα στο φέρω εγώ», «Θα το κάνω εγώ για σένα», «Θα τα μαζέψω εγώ τα πράγματά σου», «Μη το κάνεις εσύ αυτό, είσαι μικρός ακόμα», μήπως είναι μερικές από τις φράσεις που λίγο πολύ χρησιμοποιείται καθημερινά στη ζωή σας.
Κάθε φορά που ένας ενήλικας κάνει για το παιδί πράγματα που μπορεί να κάνει από μόνο του, μεταφέρει το μήνυμα ότι ξέρει περισσότερα ή καλύτερα. Το παιδί λοιπόν πιστεύει πως είναι ανήμπορο.
Τι συνέπειες έχει όμως στη ζωή των μικρών σας;
Οι γονείς που κάνουν πάρα πολλά για το παιδί τους αναλαμβάνοντας όλες τις υποχρεώσεις τους, το κάνουν υπερβολικά απαιτητικό. Μάλιστα, όταν συνειδητοποιούν την αλλαγή αυτή στη συμπεριφορά αυτή του παιδιού τους, το χαρακτηρίζουν ως «κακομαθημένο».
Αν και όλα τα παιδιά μπορεί να γίνουν απαιτητικά ή παραπονιάρικα σε ένα βαθμό, όταν το παιδί ζητά συνεχώς πράγματα και σπεύδουν οι γονείς να τα ικανοποιήσουν αντί να αφήσουν το παιδί να εξυπηρετήσει τον εαυτό του, τότε κατά πάσα πιθανότητα το παιδί θα αναπτύξει ένα ισχυρό αίσθημα ανικανότητας που θα το επιδεικνύει αργότερα σε πολλούς τομείς της ζωής του.
Τα παιδιά που δεν έχουν μάθει από μικρά να κάνουν πράγματα, στην ενήλικη ζωή τους συναντούν αρκετά εμπόδια, νιώθοντας ανασφάλεια και αβεβαιότητα. Δυσκολεύονται να χειριστούν διάφορες καταστάσεις και να οργανώσουν τη ζωή τους.
Αν οι γονείς πιάνουν τον εαυτό τους να αναλαμβάνουν συνεχώς τις ευθύνες των παιδιών όπως να συμμαζεύουν τα δωμάτιά τους, να μαζεύουν τα πιάτα τους, να κάνουν τα καθήκοντα του σχολείου, τότε θα πρέπει να σκεφτούν ότι όλες αυτές οι συμπεριφορές σε καμία περίπτωση δεν βοηθούν τα παιδιά να μάθουν να λειτουργούν ανεξάρτητα και με υπευθυνότητα. Μπορεί να φαίνεται στους γονείς πιο εύκολο και πιο αποτελεσματικό, όμως θα πρέπει να θυμούνται ότι πολύ σύντομα τα παιδιά θα βρεθούν αντιμέτωπα με την ανάληψη ευθύνης ως έφηβοι και ως ενήλικες.
Όταν οι γονείς αναλαμβάνουν τα πάντα για τα παιδιά, είτε από ενοχή ή εξάντληση, είτε επειδή θέλουν απλά να γίνει η δουλειά πιστεύοντας πως αυτή είναι η εύκολη διέξοδος, δημιουργούν στα παιδιά εξάρτηση αντί για αυτονομία.
Ίσως, λοιπόν θα πρέπει να αναθεωρήσετε μερικά πράγματα. Ενθαρρύνετε τα μικρά σας να ικανοποιούν μόνα τους τις ανάγκες τους από τα πρώτα χρόνια της ζωής τους. Μπορεί να είναι κουραστικό και χρονοβόρο να περιμένετε πότε το δίχρονο πιτσιρίκι σας θα φάει όλο του το φαγητό, που μπορεί το μισό να έχει καταλήξει στο στόμα του και το μισό στο πάτωμα. Αφήστε το να μαζέψει μόνο του τα παιχνίδια του και να στρώσει το κρεβάτι του. Μπορεί στην αρχή να μοιάζει με «ξέστρωτο» όμως στην πορεία θα μάθει να το κάνει μόνο του.
Σκεφτείτε λοιπόν τη έχει μεγαλύτερη σημασία για εσάς. Ένα συμμαζεμένο σπίτι και καλά οργανωμένο ή ένα παιδί που από νωρίς ξέρει να στηρίζεται στα πόδια του, να διεκδικεί τις ανάγκες του και να ικανοποιεί τα θέλω του.
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook για να μαθαίνετε όλα τα νέα.
