Ποια ερωτήματα τους απασχολούν;
Τα πράγματα αλλάζουν και οι γονείς αρχίζουν να εκπαιδεύουν όλο και πιο πολύ τον εαυτό τους στο να αναγνωρίζουν τις συμπεριφορές των παιδιών τους και να καταλαβαίνουν πότε τα πράγματα είναι καλά και πότε όχι.
Οι φράσεις «ας το να κλαίει δεν παθαίνει τίποτα» ή «ας το να πέσει για να μάθει να σηκώνεται» δεν ακούγονται πια τόσο συχνά. Αντιθέτως, οι γονείς είναι εκεί όταν το παιδί τους κλαίει, όταν φοβάται, όταν πέσει. Ανησυχούν, αγχώνονται, αν όλα είναι καλά. Είναι ευτυχισμένο το παιδί μου; Είμαι καλός γονιός; Του προσφέρω αρκετά; Μήπως το κακομαθαίνω; Μήπως με το να είμαι πάντα δίπλα του το κάνω άβουλο;
Όλα αυτά τα ερωτήματα απασχολούν πολλούς γονείς εγκλωβίζοντας τους όλο και πιο πολύ στο ρόλο τους. Ωστόσο, τα πράγματα τείνουν να είναι πιο απλά απ’ ότι φαντάζεστε. Το βασικό της υπόθεσης κρύβεται στην αγάπη και την αποδοχή. Όσο κοινότυπο κι αν ακούγεται αποτελεί το μυστικό κάθε δεμένης οικογένειας. Η αγάπη των γονιών είναι δεδομένη. Το θέμα είναι πως την επικοινωνείτε στα παιδιά σας. Μπορεί ένα χάδι, ένα φιλί, ένα άγγιγμα στην πλάτη την ώρα που διαβάζει ή προσπαθεί να φτιάξει ένα ψηλό πύργο με τα lego του να επιβεβαιώσουν την αγάπη σας.
Η αποδοχή από την άλλη βοηθά τα μικρά σας να νιώσουν ασφάλεια και σιγουριά. Όταν ένα άτομο αισθάνεται ότι γίνεται πραγματικά αποδεκτό από ένα άλλο, τότε νιώθει ελεύθερο να μετακινηθεί από εκεί που είναι και να αρχίσει να σκέπτεται για το πώς ατό το ίδιο θέλει να αλλάξει, πώς θέλει να ωριμάσει, πώς μπορεί να διαφοροποιηθεί , πώς θα μπορούσε να γίνει, όσο το δυνατόν περισσότερο, αυτό που είναι ικανό να είναι.
Η αποδοχή είναι σαν το γόνιμο έδαφος που επιτρέπει σε ένα μικρό σποράκι να εξελιχθεί σ΄αυτό που είναι ικανό να γίνει, δηλαδή ένα όμορφο λουλούδι.
Για το λόγο αυτό δεν χρειάζεται να αγχώνεστε αν είστε καλοί ή όχι γονείς. Απλά αγκαλιάστε τα μικρά σας, πείτε τους πόσο πολύ τα αγαπάτε και πόσο πολλοί πιστεύετε στις δυνατότητές τους. Έχουν και εκείνα την ανάγκη να το ακούσουν.
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook για να μαθαίνετε όλα τα νέα.
