Τί γίνεται όταν μικρά σας μοιράζονται το ίδιο δωμάτιο; Πόσο εύκολο είναι να "συγκατοικεί" κανείς με κάποιον που έχει διαφορετικές ανάγκες και θέλω από τον ίδιο;
Κάποιες φορές το κοινό δωμάτιο είναι επιλογή των γονιών και άλλες φορές είναι αναγκαιότητα. Παρόλα αυτά μπορεί να προκύψουν διάφορα ζητήματα σε σχέση με την «συγκατοίκηση» αυτή. Για παράδειγμα, μπορεί να γίνει ζήτημα ο προσωπικός χρόνος του κάθε παιδιού, η ώρα του ύπνου ή το μοίρασμα των παιχνιδιών και του χώρου. «Γιατί πήρες τα πράγματα μου» ή «Φύγε από το δωμάτιο θέλω να διαβάσω», «Κλείσε τη μουσική δεν μπορώ την φασαρία» και πόσες ακόμα παρόμοιες φράσεις ακούγονται καθημερινά από το δωμάτιο των μικρών σας.
Μεταξύ μας είναι πολύ δύσκολο για τα παιδιά που είναι μεγαλύτερα σε ηλικία να μπορούν να διαβάσουν και να συγκεντρωθούν σ' ένα περιβάλλον που τα μικρότερα παιδιά θέλουν να παίξουν, να τραγουδήσουν ή να κάνουν ότι άλλο τους αρέσει. Ένας άλλος πολύ συχνός καυγάς είναι όταν το ένα παιδί κατηγορεί το άλλο για το ακατάστατο δωμάτιο. Το ένα παιδί μπορεί να είναι της τάξης και της οργάνωσης, και το άλλο να είναι τρομερά ακατάστατο. Πολλές επίσης συγκρούσεις συμβαίνουν για την παραβίαση του προσωπικού χώρου ή όταν τα παιδιά δανείζονται κάτι που ανήκει στο αδερφάκι τους. Οι γονείς από την άλλη δυσκολεύονται εξίσου να μπαίνουν συνεχώς στο ρόλο του διαιτητή. Όμως, η συγκατοίκηση στον ίδιο δωμάτιο έχει και τα θετικά του. Πρώτον, βοηθά τα παιδιά να αντιληφθούν τη σημασία του να μοιράζεται κανείς με άλλους. Δεύτερον, η σύγκρουση αναγκών που προκύπτει είναι εξίσου σημαντική, καθώς τα μικρά σας θα πρέπει να μάθουν να επιλύουν τις διαφορές τους.
Πώς μπορούν να το χειριστούν οι γονείς;
Αυτό που θα πρέπει να κάνουν οι γονείς, είναι να θέσουν ξεκάθαρους κανόνες από την αρχή, καθώς και τις συνέπειες που θα επακολουθούν όταν αυτοί παραβιάζονται. Για παράδειγμα, ένας κανόνας μπορεί να είναι “Ποτέ δεν πειράζουμε τα πράγματα του άλλου αν δεν ζητήσουμε πρώτα την άδειά του” ή “Ο καθένας είναι υπεύθυνος να διατηρεί τα πράγματά του και το χώρο του τακτοποιημένο”. Οι συνέπειες καλό είναι να διαμορφωθούν ανάλογα με τον κανόνα και με κάτι που θα έχει σημασία για τα παιδιά. Τα παιδιά θα πρέπει συμβάλλουν στη θέσπιση κανόνων και να συμφωνήσουν από κοινού για την τήρηση τους.
Ακόμα, για το θέμα του προσωπικού χώρου, οι γονείς οφείλουν να εξασφαλίσουν έστω ένα μικρό κομμάτι χώρου μέσα στο δωμάτιο. Αυτός ο χώρος μπορεί να είναι μικρός όπως ένα ράφι, ή μεγαλύτερος όπως το γραφείο του. Καλό θα ήταν τα παιδιά να ρωτάνε και να παίρνουν την άδεια όταν πρόκειται να χρησιμοποιήσουν κάτι που δεν τους ανήκει, έτσι ώστε να αισθάνονται ότι έχουν τον έλεγχο του δικού τους χώρου.
Αν το ένα παιδί από τα δύο είναι πολύ μικρό για να καταλάβει και να σεβαστεί τα όρια, τότε οι γονείς μπορούν να ορίσουν και να προσφέρουν στο μεγαλύτερο παιδί ένα άλλο μέρος μέσα στο σπίτι όπου θα φυλάει τα πολύτιμα πράγματά του, μέχρι το μικρότερο παιδί να μεγαλώσει.
Να θυμάστε πώς πρέπει να μην μπαίνετε στο ρόλο του "διαιτητή" διότι δημιουργείται αρνητικό κλίμα τόσο στη μεταξύ σας σχέση, όσο και στη σχέση μεταξύ τους.
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook για να μαθαίνετε όλα τα νέα.
