Ελένη Μενεγάκη: "Δεν υπάρχει κανένα έλεος απέναντί μου"

Η Ελένη Μενεγάκη σε μία συνέντευξη εφ' όλης της ύλης:

Μετά από 2,5 χρόνια, η γνωστή παρουσιάστρια, Ελένη Μενεγάκη αποφασίζει να δώσει μία αποκαλυπτική συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης σε γνωστό περιοδικό. Η παρουσιάστρια μίλησε για το κυνηγητό της με τους παπαράτσι, τη νέα της ζωή και εκμυστηρεύτηκε πως δεν είναι πια η ίδια γυναίκα.

“Αυτό το πράγμα με τους φωτογράφους δεν φαίνεται να τελειώνει. Δεν υπάρχει κανένα έλεος απέναντί μου. Ναι, να καταλάβω το κυνήγι στην αρχή της σχέσης μου, αλλά μετά από τόσα χρόνια, γιατί να συνεχίζεται ακόμη; Είναι πολλά πράγματα που ο κόσμος δεν γνωρίζει και ποτέ δεν θα τα μάθει διεξοδικά. Τουλάχιστον όχι από μένα. Σε μια εποχή που όλοι μιλούν για τους άλλους, επιλέγω να σιωπώ. Θα αρκεστώ να πω ότι έχω στο παρελθόν εκβιαστεί από φωτογράφους πως ή θα φωτογραφηθούμε ή θα περάσουμε από αυτόφωρο παραμονές Γιορτών, επειδή υποτίθεται ότι τους εξύβρισα. Κάτι που δεν συνέβη ποτέ. Έχω καταφέρει να απαγορεύσω τη δημοσίευση φωτογραφιών των παιδιών μου, αλλά αυτό πια, ειδικά για το γιο μου που πλησιάζει τα 11, δεν σημαίνει τίποτε. Γιατί το παιδί αντιλαμβάνεται τη φυσική παρουσία των φωτογράφων δίπλα του την ώρα που κολυμπάει. Οι φωτογράφοι, ξέρετε, έχουν πάρει τη θέση μου ακόμη και στην παραλία. Κάθονται δίπλα μου, αστειεύονται, γελάνε. “Μα γιατί με διώχνετε από το μέρος μου;” θα ήθελα να τους ρωτήσω”.

“Αναγκάζομαι να εγκαταλείπω εγώ πλέον τα Άχλα, για να αναπνεύσω ελεύθερα. Δεν δημιούργησα ποτέ πρόβλημα στους φωτογράφους που με περιμένουν έξω από το σούπερ μάρκετ ή ακόμα και έξω από το κομμωτήριο, όπου έχω πάει με τον Αγγελάκο μου. Αλλά γιατί θα πρέπει κάθε, μα κάθε, Σαββατοκύριακο να καταστρέφουν το ησυχαστήριό μου στην Άνδρο; Αποδέχτηκα το κυνήγι στην Αθήνα, αλλά γιατί να το υφίσταμαι κι εκεί, στα Άχλα; Και ναι, κάπως έτσι έγινα ο paparazzo του εαυτού μου. Προτιμώ να μοιράζομαι εγώ με τον κόσμο κάποιες στιγμές μου, με τα δικά μου κριτήρια και όχι με εκείνα των άλλων. Αυτό που βλέπει το κοινό στα περιοδικά δεν είναι η πραγματική Ελένη. Είναι οι εικόνες ενός ανθρώπου κυνηγημένου. Μου αρέσει να επικοινωνώ με τους ανθρώπους. Να μιλάμε στο σούπερ μάρκετ, να ανταλλάσσουμε συνταγές, να πούμε τα νέα μας. Αλλά δεν μου αρέσει ο τρόπος που προβάλλεται η εικόνα μου. Άλλο η προσωπική επαφή και άλλο οι φωτογραφίες. Πως να σας το πω; Δεν είμαι εγώ! Θα είμαι ειλικρινής. Ναι, όντως μοιράστηκα στιγμιότυπα με τα παιδιά μου απέναντι στο φακό των φωτογράφων στο παρελθόν. Έκανα λάθος. Το παραδέχομαι. Αυτό, λοιπόν, θα το πληρώνω μέχρι το τέλος της ζωής μου; Δεν μπορώ να έχω το δικαίωμα να μετανιώσω κι εγώ για κάτι που έκανα, μέσα στα 22 χρόνια καθημερινής μου έκθεσης μέσα από την τηλεόραση”.

Ακόμα μίλησε και για το νόημα της ζωή της, έτσι όπως το αντιλαμβάνεται εκείνη πλέον: “Το νόημα είναι να βλέπεις τα πράγματα και τους ανθρώπους στην πραγματική τους διάσταση και όχι να δημιουργείς σενάρια, τοποθετώντας και τον εαυτό σου μέσα σε αυτά. Έχω πια καταλάβει πόσο ωραία είναι η ζωή με τα απλά, καθημερινά πραγματάκια. Κάνω πλέον όλα εκείνα, που ποτέ δεν είχα ζήσει. Η ζωή μπορεί να είναι τα πάντα και αυτό μου το δίδαξε ο σύντροφός μου. Ευτυχία είναι να ξυπνάς το πρωί και να σου χαμογελούν ο άνθρωπός σου και τα παιδιά σου. Να χαμογελάς κι εσύ αληθινά στους ανθρώπους που έχεις επιλέξει και σε έχουν επιλέξει να είστε μαζί σε αυτή τη ζωή. Να χαίρεσαι μια βόλτα πραγματικά και όχι για να σε δουν. Χαίρομαι που μυρίζω το αεράκι της θάλασσας, που απέκτησα αληθινούς φίλους και όχι ψευτοφιλίες. Άλλο η παρέα κι άλλο οι φίλοι που σε νοιάζονται και τους νοιάζεσαι. Δεν θέλω να χάνω ούτε ένα λεπτό από την προσωπική μου ζωή με ανθρώπους που δεν με αφορούν, ούτε να τους χαρίζω το χαμόγελό μου. Έχασα πολλά λεπτά από τη δική μου ζωή κάνοντας πράγματα, παντελώς αδιάφορα, που δεν μου πήγαιναν. Ναι, έκανα συμβιβασμούς, αλλά δεν μπορώ πλέον. Έτσι κι αλλιώς, η ελευθερία δεν αγοράζεται. Δεν είμαι πια η ίδια γυναίκα, ούτε βλέπω τα πράγματα με τα ίδια μάτια. Και τα παιδιά μου δεν θέλω να ζουν μονάχα σε ένα όμορφο σπίτι και να πηγαίνουν σε ένα καλό σχολείο. Θέλω να “ρουφήξουν” τη φύση, τη θάλασσα, να έρθουν σε επαφή με τα ζωάκια. Θέλω να δουν μέσα από τα δικά μου μάτια. Να γνωρίζουν όλα αυτά που αγάπησα. Κι ας μην τα αγαπήσουν. Απλά να τα γνωρίσουν”.