Ο Πέτρος Κωστόπουλος στο ΟΚ!

Χώρισα, αλλά δεν θα γίνω πατέρας του ΣΚ.

Για πρώτη φορά μετά τον χωρισμό με την Τζένη Μπαλατσινού και μετά από αρκετό καιρό, ο Πέτρος Κωστόπουλος έδωσε μια εκ βαθέων συνέντευξη στον δημοσιογράφο Νίκο Γεωργιάδη για το περιοδικό ΟΚ! και μίλησε για την ζωή του σήμερα, για όλα αυτά που του έχουν καταλογίσει, για τα μυθεύματα περί δήθεν χωρισμού, για το τι αποκόμισε από το πρωινό και για την σχέση του με τα παιδιά του.

-Πέρσι δεν γελούσες πολύ.

Όχι, ειδικά στην αρχή περνούσα καλά. Έμαθα πώς είναι να κάνεις συνέντευξη live, πώς πρέπει να βγάζεις αυτό που θες από τον άλλον μέσα σε μόλις 20 λεπτά, ήταν ένα μεγάλο σχολείο. Μετά άρχισα να βαριέμαι, γιατί το ενημερωτικό τμήμα του Mega δεν άφηνε να έχω τους καλεσμένους που ήθελα από τον κοινωνικό και πολιτικό χώρο, παρά μόνο τραγουδιστές και ηθοποιούς... Η τηλεόραση είναι ένα ζωντανό πράγμα, δεν μπορεί να υπάρχουν εκεί έξω σοβαρά θέματα και να σου δίνουν link μόνο για τις μαϊμούδες στο Αττικό πάρκο και τα σκέιτμπορντ στη Θεσσαλονίκη. Δεν μπορεί να λέει κάτι ο Κούγιας για τους γκέι και να γίνεται χαμός ή να σκάνε μπόμπες στην Αθήνα και εσύ να ασχολείσαι εκείνη την ώρα με τα στρας στα νύχια της Τέτας.

-Σίγουρα και ο χωρισμός σου από την Τζένη θα επιβάρυνε το κλίμα.

Και αυτό έπαιξε τον ρόλο του, αλλά όχι τον βασικό. Με την Τζένη δεν είχαμε πλακωθεί ποτέ, ούτε έλειψα καμιά μέρα από το σπίτι.

-Αυτά δηλώνεις και λένε μετά ότι δεν έχετε χωρίσει ποτέ στην πραγματικότητα.

Με την Τζένη έχω ζήσει 20 χρόνια και έχουμε τρία παιδιά. Το μοντελάκι «βλέπω τα παιδιά μου το Σαββατοκύριακο», που έχουν καθιερώσει όσοι χωρίζουν και πλακώνονται, δεν παίζει σε μας. Τα παιδιά μου θέλω να τα βλέπω κάθε μέρα και το ίδιο θέλει και η Τζένη. Έτσι θέλω να μεγαλώσει ο γιος μου. Θα τρώει, θα χέζει και θα κατουράει μαζί με τον πατέρα του – και έτσι πάλι θέλω να το γράψεις. Αλλά κάποιοι δεν θέλουν να το χωνέψουν. Έχω φτάσει στο σημείο να πιστεύω ότι και να πεθάνω θα λένε ότι είναι ψέμα, θα περιμένουν να εμφανιστώ στη Μύκονο. Θα με έχουν θάψει και θα βγάζουν θεωρίες συνωμοσίας σαν τον Τζον Κένεντι και τον Έλβις Πρίσλεϊ. Έγραφαν πρόσφατα πού βρήκα τα λεφτά και πήγα στη Μύκονο. Στη Μύκονο πήγαινα και με δύο δραχμές και με τέσσερις δραχμές και μετά με ένα εκατομμύριο. Στη Μύκονο πάνε δισεκατομμυριούχοι και μπατίρια. Έχω φίλους που τους βοήθησα να στήσουν μαγαζιά και επιχειρήσεις και–δόξα τω Θεώ– ξέρουν να επιστρέφουν τη φιλοξενία. Δεν είναι όλοι αχάριστοι. Το 'λεγε και η Χρύσα του Φιλιππή, πήγαινα εκεί και δεν είχα δεύτερο παντελόνι να φορέσω. Και φέτος με δύο σορτς την έβγαλα.

-Ήταν δύσκολο αυτό το καλοκαίρι για σένα;

Στην αρχή ναι, λόγω της δημοσιότητας του διαζυγίου. Ο καθένας έγραφε το φανταστικό του σενάριο. Ο κάθε καραγκιόζης μάς εγκαλούσε γιατί βγάλαμε ανακοίνωση για τον χωρισμό. Γιατί είμαστε δημόσια πρόσωπα, κρετίνε. Δεν κρύβεται σαν το δικό σου διαζύγιο στη γειτονιά σου. Γιατί αν δεν το λέγαμε μόνοι μας, θα το έσερναν όλο το καλοκαίρι σαν κουτσουμπολιό, αν χωρίσαμε ή όχι. Λες ότι μου άρεσε να το κάνω έτσι; Όχι, αλλά ήθελα να αποφύγω αυτό το σύρσιμο. Το ίδιο είχα συμβουλέψει τότε και τον Γιάννη (σ.σ. Λάτσιο) με την Ελένη.

-Κανείς δεν πίστευε ότι εσύ και η Τζένη δεν θα μένατε για πάντα μαζί. 

Ούτε εγώ το πιστεύω... ακόμα. (Γελάει.) Αλλά σε αυτή τη ζωή ισχύει αυτό που λέει ο Τζέιμς Μποντ: «Ποτέ μη λες ποτέ». Οι συνθήκες είναι τόσο εξελισσόμενες, συμβαίνουν και τα καλά και τα κακά. Αυτό έχει συνέπειες και στην προσωπική μας ζωή, αλλάζουμε, κάνουμε πράγματα που είχαμε απορρίψει μετά βδελυγμίας στο παρελθόν. Το θέμα είναι μετά από τόσα χρόνια να μη χάνεται ο αλληλοσεβασμός, να μη γίνεσαι νούμερο στα κανάλια, να τιμήσεις τα 20 χρόνια αγάπης και έρωτα και κυρίως να τιμήσεις τα παιδιά σου. Τα περισσότερα ζευγάρια πλέον χωρίζουν, εμείς ανήκουμε σε εκείνους που άντεξαν πιο πολύ. Ειδικά αν σκεφτείς ότι ανήκουμε σε αυτό το πράγμα που λέγεται σόουμπιζ, μάλλον ρεκόρ έχουμε κάνει.

-Δεν μπορώ να φανταστώ να υπάρχουν τρίτα και τέταρτα πρόσωπα.

Όχι, αν συνέβαινε αυτό θα φαινόταν. Σαν κουνέλι με κυνηγούσαν στη Μύκονο, στο μικροσκόπιο με είχαν, το ίδιο και την Τζένη. Γι’ αυτό είμαστε και καλά. Αν προκύψει κάτι τέτοιο στο μέλλον, μπορεί να ψυχρανθούμε! Πού ξέρεις, λάου λάου…

-Πολλοί πιστεύουν ότι είσαι «κρυφοπλούσιος».

Θα σου πω μόνο ότι εργαζόμενός μου, που έχει στραφεί τώρα εναντίον μου, πήγαινε κάθε μήνα στην απέναντι τράπεζα και άδειαζε τους λογαριασμούς μου για να βάλει τα λεφτά για μισθούς. Αυτός ο εργαζόμενος είχε όλους μου τους λογαριασμούς στα χέρια του. Στη σύγχρονη τραπεζική βρίσκεις πλέον τα πάντα, δεν μπορείς να κρυφτείς. Λένε ότι ο χωρισμός δεν είναι πραγματικός. Αυτός που το λέει πρέπει να είναι φθονερός ή συνωμοσιολόγος ή να τον έχουν βάλει κάποιοι να τα λέει για να μου δημιουργήσει πρόβλημα. Αν μετά από μια πτώχευση, μεταφέρεις σε άλλον άνθρωπο περιουσιακά σου στοιχεία, λέω στον κάθε ηλίθιο ότι σε πάνε μέσα όπως είσαι και η μεταφορά κατάσχεται. Ας ρωτήσουν έναν δικηγόρο οι γελοίοι. Δεν υπάρχει μία, δεν έχω πλέον ούτε σπίτια, ούτε αυτοκίνητα – παρά ένα 20ετίας που δεν έχει αξία. Και αυτό το χαίρονται οι άλλοι μισοί που δεν με γουστάρουν. Έχει σπάσει το μέτωπο. Γιατί εμένα τελικά, Νίκο μου, δεν με μίσησαν για τα περιοδικά μου, για την προσωπική μου ζωή με φθόνησαν. Δεν σε μισούν για τα λεφτά. Για δύο πράγματα σε φθονούν, κυρίως οι άντρες: για τις γυναίκες και την ανεξαρτησία σου.

-Έχασες ανθρώπους από δίπλα σου;

Φίλους όχι, γνωστούς ναι. Το βλέπω από τους γάμους και τα βαφτίσια που δεν με καλούν άνθρωποι που τους είχα μέσα στο σπίτι μου. Αλλά αυτά τα έχω «γραμμένα», και εγώ και η Τζένη. Ίσα ίσα αυτό το βλέπω ως ξεσκαρτάρισμα.

-Αυτό που πέρασες σε έκανε πιο σοφό;

Όχι, πιο επιφυλακτικό με έκανε και πολύ λιγότερο δοτικό με ανθρώπους εκτός οικογένειας. Αν ξανακάνω μαγαζί, δεν θα είμαι το ίδιο αφεντικό. Με λέγατε «θείο» τότε στην ΙΜΑΚΟ και αυτό γιατί ενδιαφερόμουν για τις ζωές σας. Αν ξαναέκανα σήμερα πάρτι στο σπίτι, οι μισοί καλεσμένοι δεν θα ήταν από τη δουλειά μου. Και μου το 'λεγε τότε ο Λυμπέρης: «Μην το κάνεις αυτό με τους υπαλλήλους σου». «Γιατί;» τον ρωτούσα. «Γιατί αυτοί οι ίδιοι μετά θα σε κατηγορούν ότι ζεις σε πλούσιο σπίτι». Ήταν σοφός ο κύριος Λυμπέρης, γι’ αυτό σήμερα δεν υφίσταται όσα υφίσταμαι εγώ. Στην Ελλάδα έχουν φαλιρίσει 1.200.000 επιχειρήσεις, αλλά ο μόνος ένοχος φαίνεται πως είμαι εγώ.

Ήσουν ο μεγαλύτερος πρέσβης του lifestyle, γι' αυτό. Αυτά μη μου τα λες εσύ ειδικά που δούλευες εκεί.

Το ΚΛΙΚ, το Nitro και το DownΤown δεν ήταν ποτέ η Vogue, το Status και το Life & Style. Βγάζω φλύκταινες με το χρυσό ρολόι. Σε εμάς έβλεπες το μοντέρνο, εκεί έβλεπες το χλιδάτο. Και δεν το καταγγέλλω αυτό, γιατί και η αμερικάνικη Vogue το ίδιο κάνει. Αυτοί που «μου την πέφτουν» ανήκουν στον δικό μας χώρο. Ο κόσμος έξω μου μιλάει ακόμα με τα καλύτερα λόγια. Φέτος ειδικά υπήρξαν φορές που με συγκίνησαν. Άσε και το άλλο με το γυμνό στο Nitro. Τρώνε αμάσητο το Playboy άλλου οργανισμού –με το «τέτοιο» πιάτο– ή το Cosmopolitan του Λαμπράκη –για τους 20 τρόπους να κάνετε καλύτερο στοματικό– και «μου τη λένε» εμένα για το ημίγυμνο. Οι υποκριτές ήταν πάντα φασίστες.

-Έχεις συμφιλιωθεί με το πέρασμα του χρόνου;

Αυτή την περίοδο θέλω να πηγαίνω στη δουλειά μου σαν αθλητής, θέλω να ξαναστήσω ένα καλό μαγαζί και να ξεπληρώνω τον καθένα που έχει απαιτήσεις. Μετά θα εξατμιστώ. Δεν έχω μάθει να χρωστάω. Και να ξαναφτιάξω την ασφάλεια στη ζωή των παιδιών μου. Αισθάνομαι τύψεις που έβαλα και τις οικονομίες που είχα γι’ αυτά, προκειμένου να σώσω τη δουλειά μου και να ακούω και μπινελίκια μετά από τον κάθε καραγκιόζη.

-Ανέφερες τη λέξη «κατάθλιψη» πριν

Έχω αισιοδοξία μέσα μου αλλά έχω και ένα βάρος, θέλω να είμαι εντάξει στις υποχρεώσεις μου. Ξέρεις ότι άνθρωποι και εταιρείες που φαλίρισαν μας χρωστάνε περισσότερα από όσα χρωστάμε εμείς; Δεν ασχολήθηκε κανείς με αυτό, μόνο ένας ήταν ο εγκληματίας, ο Κωστόπουλος. Αφού φαλίρισαν οι άνθρωποι, τι να κάνω; Να τους κυνηγήσω και εγώ να τους βάλω μέσα; ΟΚ, συγγνώμη για όλα τα κακά που έκανα, υπόσχομαι ότι θα επανορθώσω. Ξέρεις τι θα 'θελα πιο πολύ αυτή τη στιγμή; Να ξεχάσουν ότι υπάρχω. Για να κάνω τη δουλειά μου σωστά, δεν θέλω να με θυμάται κανένας. Η επωνυμία σού δίνει ένα καλό τραπέζι, καμιά γκόμενα, σου σβήνουν καμιά κλήση. Τα κακά όμως είναι πολύ περισσότερα. Όταν χωρίζουν την ίδια μέρα με σένα χιλιάδες ζευγάρια, αλλά μόνο ο δικός σου χωρισμός πρέπει να κρεμαστεί στα τσιγκέλια σαν να είσαι κρέας, όταν πας να κάνεις μπάνιο στη Φωκό, την πιο ερημική παραλία της Μυκόνου πριν από πέντε χρόνια και η Τζένη είναι γυμνόστηθη, και ο φασίστας της διπλανής ξαπλώστρας σε φωτογραφίζει, τις πουλάει και τις δημοσιεύουν τώρα ως καινούριες, ζεις έναν φασισμό, και αυτό είναι κάτι που δεν επέλεξα. Θα μου πεις: «Στην τηλεόραση βγήκες, δεν το περίμενες;».

Όταν έκανα το Βράδυ αντιμετώπιζα ήδη οικονομικό πρόβλημα και έπρεπε κάπως να ζήσω. Υπήρχαν αμοιβές μου προσωπικές από τον Alpha, που πήγαιναν και αυτές στην ΙΜΑΚΟ, υπάρχουν και οι αποδείξεις. Γι' αυτό πλέον θα ήθελα να μην υπάρχω και ελπίζω φέτος τον χειμώνα να εξατμιστώ, να μη χρειάζεται να μιλάω σε καμία κάμερα πια. Όταν εγώ έκανα το ΚΛΙΚ, κανείς δεν ήξερε το πρόσωπο κανενός διευθυντή περιοδικού. Με μένα το έμαθαν, γιατί κάποιοι γούσταραν να κάνουν μπανιστήρι στη ζωή μου. Αυτόν τον «σελεμπριτισμό» τον πληρώνω ακόμα πολύ ακριβά.

Δείτε ολόκληρη τη συνέντευξη στο ΟΚ που κυκλοφορεί.

Το διαβάσαμε στο toratora.gr

Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook για να μαθαίνετε όλα τα νέα.