Δεν φτάνει, όμως, που ήταν μια χρονιά γεμάτη από πολέμους, βία και τραγωδίες, ήταν παράλληλα και μια χρονιά που κατέστρεψε απολαύσεις προηγούμενων -έως κι επόμενων- ετών! Μια χρονιά, που επιφύλαξε πολυάριθμες απώλειες και αρνητικές εκπλήξεις, κατέρριψε μύθους και μας έκανε να δούμε με άλλο μάτι είδωλα, πρόσωπα και καταστάσεις που είχαμε αγαπήσει: από τον λαμπρό έρωτα και την αγαπημένη οικογένεια του πιο glamorous ζευγαριού του Χόλιγουντ μέχρι τη γοητεία ταινιών - θρύλων του παρελθόντος όπως “Τα πουλιά” ή η “Λάμψη”...
Η κατάρρευση του ειδώλου που αγαπήσαμε -αχ Τζόνι...
Υπήρξε και παραμένει είδωλο για γενιές γυναικών, για εκείνες που τον θυμούνται από τη δεκαετία του '80 ως αστυνομικό στην τηλεοπτική σειρά 21 Jump Street, εκείνες που τον ερωτεύτηκαν ως ταραξία έφηβο στο Cry baby του '90, ή και νεότερες που έγιναν παθιασμένες θαυμάστριες του μετά τις εμφανίσεις του στις ταινίες του Τιμ Μπάρτον ή στους Πειρατές της Καραϊβικής.
Και... τώρα; Πώς πρέπει να νιώσουμε όλες εμείς μετά τις καταγγελίες της τρίτης συζύγου του Johnny Depp, Amber Heard, ότι συχνά έπεφτε θύμα ξυλοδαρμού από εκείνον; Και πώς να καταφέρουμε να μην την πιστέψουμε, εφόσον οι καταγγελίες συνοδεύονται από φωτογραφίες και βίντεο που δείχνουν έναν άλλο Johnny Depp, οξύθυμο, βίαιο και μεθυσμένο; Αχ Τζόνι -κι ήμουν βέβαιη ότι θα σ' αγαπώ για πάντα...
Το κραυγαλέο τέλος του απόλυτου ζευγαριού του Χόλιγουντ
Μια από τις αρνητικές εκπλήξεις της χρονιάς ήταν ότι το διασημότερο των διάσημων ζευγαριών, το πλέον ισχυρό brand του Χόλιγουντ, το ζεύγος Brangelina μας τελείωσε.
Η Αγία Οικογένεια του Χόλιγουντ είχε ημερομηνία λήξης. Η ανακοίνωση του χωρισμού του ζεύγους Brad Pitt – Angelina Jolie δεν κατέρριψε μόνο τον μύθο του τέλειου Χολιγουντιανού έρωτα, του απόλυτου -πιο όμορφου, πιο πλούσιου, πιο διάσημου- ζευγαριού με την τέλεια οικογένεια, αλλά και το κορυφαίο και πιο λαμπερό brand της βιομηχανίας θεάματος εδώ και δεκαετίες.
Κι όσο κραυγαλέα και συζητημένη ήταν η ένωση των δύο (μια δεκαετία πριν, όταν η Jolie αποκάλυψε ότι περιμένει παιδί από τον Brad Pitt), άλλο τόσο θορυβώδης (με διαρροές για καβγάδες, βία, αλκοόλ, ναρκωτικά) στέκεται η αποκαθήλωση, που το 2016 επιφύλαξε σε μια -κατά τα φαινόμενα- παραμυθένια σχέση.
'Οχι, ο τέλειος έρωτας του Χόλιγουντ δεν υπάρχει πια, άγνωστο αν υπήρξε ποτέ -ευτυχώς υπάρχει πάντα Άγιος Βασίλης...
Ταινίες θρύλοι, που δεν είναι πια οι ίδιες
Αυτό που έγινε φέτος με κάποιες από τις διασημότερες κινηματογραφικές επιτυχίες, δεν έχει προηγούμενο, τουλάχιστον στα τελευταία χρόνια. Αρχικά ήταν η αυτοβιογραφία της αγαπημένης πρωταγωνίστριας του 'Αλφρεντ Χίτσκοκ, Τίπι Χέντρεν, μέσα στην οποία η ίδια περιγράφει πώς ο διάσημος σκηνοθέτης την κακοποιούσε ψυχολογικά και σωματικά κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων των ταινιών “Μάρνι” και “Τα πουλιά”. Κατ' αυτήν, ο Χίτσκοκ ήταν ένας μεγάλος σαδιστής, ο οποίος την τρομοκρατούσε συστηματικά -κι άντε μετά να ξαναδείς “Τα πουλιά” με ίδιο μάτι.
Κάτι αντίστοιχο συνέβη και με μια άλλη αγαπημένη ταινία, “Το τελευταίο τανγκό στο Παρίσι” και τις αποκαλύψεις ότι μια εμβληματική σκηνή της, γυρίστηκε με την πρωταγωνίστρια να μην έχει γνώση όσων ο πανίσχυρος σκηνοθέτης Μπερνάντο Μπερτολούτσι με τον σταρ πρωταγωνιστή, Μάρλον Μπράντο, είχαν συμφωνήσει για το γύρισμα -να χρησιμοποιηθεί βούτυρο σε σκηνή βιασμού. Η παρακολούθηση της σκηνής δείχνει πια ως μιας μορφής συνενοχή. Κι ο θαυμασμός για τον ρεαλισμό της μεταστρέφεται σε απέχθεια για την κατάχρηση εξουσίας, με βάση την οποία γυρίστηκε.
Θλίψη άλλου είδους προκάλεσε η τραγική επανεμφάνιση της σήμερα 67χρονης πρωταγωνίστριας της “Λάμψης”.
Η αλλόκοτα γερασμένη και παραμορφωμένη Shelley Duvall (η τρομαγμένη νεαρή σύζυγος που με γουρλωμένα εκφραστικά μάτια έτρεχε στα δωμάτια ενός στοιχειωμένου ξενοδοχείου για να αποφύγει το τσεκούρι του Τζακ Νίκολσον) παλεύει η ίδια με σοβαρή ψυχική ασθένεια, όπως αποκαλύφθηκε ύστερα από τηλεοπτική συνέντευξη, στην οποία παρέθεσε ασυναρτησίες -ότι ο Ρόμπιν Ουίλιαμς ζει και τον συναντά, άγνωστοι έχουν εμφυτεύσει τσιπάκι στο σώμα της και η ζωή της κινδυνεύει από τον ίδιο σερίφη που κυνηγά τον Ρομπέν των δασών. Δύσκολα ξαναβλέπεις την ταινία χωρίς να σκεφτείς ότι το κορίτσι εκείνο, τελικά το πρόλαβε η ψυχοπάθεια.
Ο Ομπάμα φεύγει, ο Τραμπ έρχεται
Το κερασάκι στην τούρτα μιας συνολικά κακής χρονιάς ήταν το αποτέλεσμα των προεδρικών εκλογών στην Αμερική και η αιφνιδιαστική νίκη του Ντόναλντ Τραμπ. Όσοι περίμεναν την ιστορική πρώτη εκλογή γυναίκας στην θέση του προέδρου των ΗΠΑ, είδαν τη θέση να καταλαμβάνεται από τον πλούσιο επιχειρηματία, που δήλωνε με καμάρι ότι έχει κατά καιρούς κάνει κατάχρηση εξουσίας σε βάρος γυναικών.
Κι όσοι είχαν χειροκροτήσει την εκλογή του πρώτου μαύρου προέδρου στη ιστορία (κατά την έναρξη της οκταετίας Ομπάμα), βλέπουν να τον διαδέχεται ο υποψήφιος που έκανε προεκλογική εκστρατεία με κηρύγματα μίσους εναντίον μεταναστών. Ο Μπαράκ Ομπάμα, ένας πρόεδρος με λάμψη και στιλ super star, που στήριξε τη διαφορετικότητα κι έδωσε αγώνα ενάντια στις διακρίσεις, φεύγει, ο Ντόναλντ Τραμπ, των εκατομμυρίων, των δαπανηρών διαζυγίων και των χυδαίων αστείων, έρχεται.
Ο Ziggy δεν μένει πια εδώ
Η κακή χρονιά από την αρχή φάνηκε, όταν τον Ιανουάριο ανακοινώθηκε η αιφνιδιαστική απώλεια του ιδιοφυούς καλλιτέχνη, που... έπεσε στη Γη για να αλλάξει την πορεία της μουσικής. Ο David Bowie, ο χαμαιλέων με τα πολλά πρόσωπα, ο εξωγήινος με τα διαφορετικό χρώμα μάτια, ο δημιουργός του major Tom και του Ziggy Stardust, ο ηδυπαθής και διάφανος Λεπτός Λευκός Δούκας που κατέρριψε κλισέ και στερεότυπα, δεν είναι πια μαζί μας. Μια ολόκληρη εποχή μουσικής επανάστασης, φαντασίας και δημιουργίας έφτασε στο τέλος της κι ένα δυσαναπλήρωτο κενό ορθώθηκε στην θέση της.
Η απώλεια του Bowie δεν ήταν η μόνη, μιας χρονιάς που στιγματίστηκε ως “καταραμένη” και που -κατά το BBC- κατέχει ρεκόρ θανάτων διάσημων καλλιτεχνών και ανθρώπων του πολιτισμού -από το πρώτο εξάμηνο. Τον περασμένο Μάιο, ο κόσμος αιφνιδιάστηκε δυσάρεστα από την ανακοίνωση του θανάτου του δημιουργού του Purple rain, Prince, σε ηλικία μόλις 57 ετών. Κι η μουσική -όπως και η ποίηση- έγιναν ακόμα φτωχότερες τον Νοέμβριο, όταν στη λίστα των απωλειών της χρονιάς μπήκε και το όνομα του Leonard Cohen.
Η μακροσκελής λίστα των απωλειών του 2016 περιλαμβάνει πολλούς ακόμα, ηθοποιούς όπως ο Gene Wilder, ο Alan Rickman, ο Peter Vaughan, ανθρώπους των γραμμάτων όπως ο Umberto Eco αλλά και τον θρύλο της παγκόσμιας πυγμαχίας, Muhammad Ali.
Κι όπως ο χρόνος άρχισε, έτσι κι ολοκληρώνεται, με τον θάνατο του ηγέτη της Κούβας, Φιντέλ Κάστρο, μιας ιστορικής προσωπικότητας που ταυτίστηκε με τον όρο επανάσταση, ένωσε, δίχασε και -θετικά είτε αρνητικά- στιγμάτισε τον προηγούμενο αιώνα.
Η “κακοδαιμονία” του χρόνου δεν έκανε εξαίρεση στην Ελλάδα. Κατά τη διάρκεια του, έφυγαν προσωπικότητες όπως ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κωστής Στεφανόπουλος, ο Πανεπιστημιακός, Κωνσταντίνος Δεσποτόπουλος, ο γλύπτης Γιώργος Λάππας, ο σπουδαίος δημοσιογράφος και πολεμικός ανταποκριτής Γιώργος Γεωργιάδης και αγαπημένοι ηθοποιοί όπως ο Γιάννης Βόγλης και πιο πρόσφατα ο Πέτρος Φυσσούν.
Ακολουθήστε το jenny.gr στο google news και συντονιστείτε στον παλμό της διεθνούς showbiz, με συνεχή updates γύρω από την ποπ κουλτούρα και τους αγαπημένους σας celebrities.
