Ηταν μια εποχή, εκεί στα μέσα της δεκαετίας του 1960, που η ακτινοβολία της Αλίκης Βουγιουκλάκη ήταν τέτοια που πολλοί πίστευαν ότι η Ελλάδα ήταν πολύ μικρή για εκείνη – πόσο άλλο να πουλήσεις τη «γατούλα» στο ελληνικό κοινό; Ηταν η εποχή που η ίδια η χώρα ένιωθε πιο εξωστρεφής και που ο Φίνος είχε σκεφτεί να επενδύσει μια περιουσία σε μια διεθνή καριέρα για την Αλίκη. Παιδί εκείνων των συνθηκών και εκείνων των σκέψεων ήταν μια ξενόγλωσση ταινία, το «Aliki my Love» (1963).
Ηταν η πρώτη και η τελευταία απόπειρα της Βουγιουκλάκη να δοκιμάσει κάτι διαφορετικό –όχι ερμηνευτικά αφού και πάλι επαναλάμβανε τον ρόλο-κλισέ του χαριτωμένου κοριτσιού, αλλά τουλάχιστον σε γλώσσα, ύφος και τόλμη.
Για χρόνια αυτή η ταινία θεωρείτο χαμένη –η ίδια η Αλίκη αλλά και ο Φίνος ήθελαν να την ξεχάσουν και να την θάψουν από την εργογραφία τους.
Το φιλμ είχε απογοητεύσει στην πρώτη προβολή του και η επένδυση ύψους 9.000.000 δρχ. (ποσό ιλιγγιώδες για την εποχή) του Φίνου είχε ναυαγήσει. Οι δημοσιογράφοι που είχαν δει το έργο το είχαν χαρακτηρίσει «απαγορευμένη ταινία» επειδή είχε αρκετές τολμηρές σκηνές. Στην αφίσα της ταινίας άλλωστε η Βουγιουκλάκη πόζαρε ημίγυμνη και όπως ήθελαν τα ρεπορτάζ της εποχή οι σέξι σκηνές που περιλάμβανε η ταινία δεν είχαν χαροποιήσει καθόλου την ηθοποιό.
Η πρώτη προβολή στο Λονδίνο το καλοκαίρι του 1963, στις ΗΠΑ τον Δεκέμβριο της ίδιας χρονιάς και στην Αθήνα το 1964, δεν αγκαλιάστηκε από το κοινό και ο αριθμός των εισιτηρίων που έκοψε ήταν απογοητευτικός – έτσι η ταινία αποσύρθηκε άρον άρον και ξεχάστηκε.
Πέρασε πάνω από μισός αιώνας. Και για πρώτη φορά πλάνα από το «Αliki my love» δόθηκαν ξανά στη δημοσιότητα από τη Finos Films μέσω Facebook.
Ακολουθήστε το jenny.gr στο google news και συντονιστείτε στον παλμό της διεθνούς showbiz, με συνεχή updates γύρω από την ποπ κουλτούρα και τους αγαπημένους σας celebrities.
