Μαντς Μίκελσεν: «Έχει πλάκα να παίζεις τους losers γιατί όλοι έχουμε βρεθεί σε αυτή τη θέση»

Ο Μαντς Μίκελσεν είναι εντελώς Ευρωπαίος, παρόλο που έφυγε από τη Δανία πολύ πριν μπει η χώρα στον κινηματογραφικό χάρτη. Καπνίζει τσιγάρα από πακέτα που σου λένε ότι το κάπνισμα προκαλεί στείρωση, έχει προφορά και δεν έχει κανένα πρόβλημα με το να μην υποδύεται τον γόη με αμερικανικά standards στις ταινίες.

Οι ρόλοι του όμως είναι κυρίως πρωταγωνιστικοί, απλώς είναι συνήθως περιθωριοποιημένοι. Είναι όμως και ο τρόπος που προσεγγίζει κάθε ρόλο, είτε είναι ο Le Chiffre, ο κατάσκοπος που έχει αίμα αντί για δάκρυα στο Casino Royale, είτε ο καθηλωτικός Hannibal, είτε ένας Ναζί επιστήμονας στο νέο Indiana Jones, που θα είναι το τελευταίο για τον Χάρισον Φορντ.

UPDATE

Η Σάρα Τζέσικα Πάρκερ απαντά στο αν έχει κάνει ποτέ πλαστικές επεμβάσεις. Και τα λέει τέλεια

Αν κάτι τον δίδαξε η καταγωγή του, είναι ότι οι villains είναι καθημερινοί, ρεαλιστικοί άνθρωποι. Μπορεί να είναι ένας καθηγητής που φτάνει στον αλκοολισμό από ένα πείραμα στο Another Round ή ένας καθηγητής που κατηγορείται για παιδοφιλία στο The Hunt. Αυτό που πετυχαίνει είναι η ενσυναίσθηση με την οποία προσεγγίζει αυτούς τους χαρακτήρες. Αδιαφορεί εξάλλου για οτιδήποτε γλυκανάλατο. «Δεν θέλω να είμαι ο γλυκούλης που κάθεται σε μία γωνία με τα μαλλιά να πέφτουν στα μάτια του. Έχει πλάκα να είσαι ο loser γιατί τον γνωρίζεις. Όλοι έχουμε βρεθεί κάπως στη θέση του».

Μιλάει ξέροντάς το από πρώτο χέρι, ως μικρόσωμος μαθητής σε μία χώρα όπου όλοι είναι ψηλοί. Τελικά ψήλωσε μετά τα 17 του, τότε που σταμάτησε να κάνει ενόργανη. «Δεν ήμουν ποτέ κουλ. Πάντα υπήρχαν τύποι από την τάξη που φορούσαν γραβάτα και έριχναν τα κορίτσια. Ένας φορούσε κίτρινη γραβάτα. Ακόμα τον μισώ».

Εξομολογείται στο GQ ότι κέρδισε τον αληθινό σεβασμό των παιδιών του όταν έπαιξε στο βίντεο της Ριάνα "Bitch Better Have My Money". «Με είδε σε μία δανέζικη ταινία, της άρεσα και με πήρε τηλέφωνο. Ήταν τρελό και είχε πλάκα». Yes, it was. Πριν την υποκριτική, ο χορός ήταν σημαντικό κομμάτι της ζωής του, και εμείς το διαπιστώσαμε στην τελευταία σκηνή του Another Round. Όταν όμως πέρασε τα 30, επέλεξε την ηθοποιία ξεκινώντας από το Δόγμα 95, που αποτελείτο από Δανούς σκηνοθέτες όπως ο Τρίερ και ο Βίντερμπεργκ.

Ο Μίκελσεν σε κερδίζει γιατί δεν χρειάζεται να κάνει πολλά. Στόμα που ανοίγει ελάχιστα, και ένας ρεαλιστικός τρόπος να αποδίδει όλο το συναισθηματικό εύρος ενός ανθρώπου που ζει με τους δαίμονές του. Δεν έχει όμως κανένα παράπονο, γιατί ξέρει πολύ καλά ποιος είναι αλλά και ποιος θέλει να είναι υποκριτικά. «Αν δεν μοιάζεις και δεν ακούγεσαι σαν τον Χάρισον Φορντ, θα παίξεις τον άλλο τύπο».

Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη στο GQ