Φθηνό decor, ακριβές επιπτώσεις: Πώς το fast homeware έγινε το νέο fast fashion

Ο COVID-19 περιόρισε την κοινωνική μας ζωή, σε πολλές περιπτώσεις μόνο σε έναν μικρό, καθημερινό περίπατο. Με μια βόλτα γύρω από το τετράγωνο, παρέα με τον σκύλο μας, στην οποία δεν είχαμε κανένα λόγο για να φορέσουμε οτιδήποτε πιο ενδιαφέρον και να το φωτογραφίσουμε με κίνδυνο το πρόστιμο για άσκοπη μετακίνηση, στρέψαμε την προσοχή μας προς τα μέσα, στα σπίτια μας. Αναζητώντας οπτική ανάπαυλα από τους τέσσερις τοίχους, τα υπνοδωμάτιά μας έγιναν το βασικό θέμα του περιεχομένου του Instagram feed μας, μέσα από ένα «κύμα» από φτηνά νέα κεριά, μαξιλάρια, βάζα και φωτιστικά.

Μια έρευνα του made.com του 2021 διαπίστωσε ότι το 68% των ενηλίκων του Ηνωμένου Βασιλείου ψώνιζε στο διαδίκτυο για το σπίτι τους τουλάχιστον μία φορά το μήνα κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Το 19 %, που αντιστοιχεί σε σχεδόν έναν στους πέντε, το έκανε πολλές φορές την εβδομάδα. Οι άνθρωποι αγόραζαν τόσο πολύ, φθηνά, χαρούμενα, οικιακά είδη, γεγονός που έφερε στον κλάδο μια αύξηση 42% στις πωλήσεις οικιακών ειδών η οποία βοήθησε συνέβαλλε στην ανάκαμψη του λιανικού εμπορίου.

To ζήτημα της sustainable fashion: Tι είναι βιώσιμη και ηθική μόδα, πώς και γιατί πρέπει να την υιοθετήσουμε όλοι

Οι εξαιρετικά γρήγοροι e-retailers άδραξαν την ευκαιρία και μπήκαν στο παιχνίδι και οι Boohoo, Pretty Little Thing και Missguided κυκλοφόρησαν σειρές οικιακών ειδών εντός έξι μηνών -από τα τέλη του 2020 μέχρι τις αρχές του 2021. Ακόμα και ο οίκος John Lewis, -από τους πιο ακριβούς της αγοράς- συμμετείχε με τη σειρά ANYDAY που κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του 2021, στην οποία οι τιμές είναι, κατά μέσο όρο, περίπου 20% χαμηλότερες.

Ακριβώς όπως η γρήγορη μόδα καθιέρωσε την καθημερινή ανάρτηση ενός νέου outfit στο Instagram, έτσι και τo fast homeware καθιέρωσε τη συνεχή αλλαγή, ενημέρωση και επανασχεδιασμό των χώρων διαβίωσης. Τα προϊόντα οικιακής χρήσης των fast fashion brands και άλλων, όπως η H&M, η Primark, η Shein και η Zara, ήταν παντού στο YouTube και το TikTok και εμφανίστηκαν μάλιστα διαφορετικές «σχολές» στιλ. Η πιο χαρακτηριστική τάση του lockdown ήταν αναμφίβολα το «Avant Basic» (ονομάστηκε έτσι από την πρώην επικεφαλής μόδας του Dazed, Emma Hope Allwood). Με τις ρίζες του στη μόδα πριν εισχωρήσει στα οικιακά σκεύη, το «Avant Basic» περιλάμβανε καρό υφάσματα, coffee tables στολισμένα με πλακάκια, κυματιστούς καθρέφτες και φωτιστικά-μανιτάρια.

Το πρόβλημα που προκύπτει, ειδικά για τους νέους, οι οποίοι τις περισσότερες φορές είναι και ενοικιαστές, είναι ότι από την άποψη του budget, μέχρι να αποκτήσουν όλα τα Instagram approved items για το τέλειο ινσταγκραμικό σπίτι, η τάση θα αποτελεί παρελθόν.

Η Allyson Rees, senior strategist στην εταιρεία πρόβλεψης τάσεων WGSN, εξηγεί ότι οι ενοικιαστές είναι οι βασικοί αγοραστές των fast homeware. «Πρόκειται για άτομα που ίσως πάνε στο πανεπιστήμιο ή θα πάρουν το πρώτο τους διαμέρισμα. Είναι ενοικιαστές, επομένως δεν πρόκειται να δώσουν 1.200 $ για ένα έπιπλο», λέει.
Δεν ξοδεύουν μεγάλα ποσά σε μεμονωμένα είδη, αλλά αγοράζουν συχνά και ξοδεύουν πολλά χρήματα σε πράγματα που δεν χρειάζονται απαραίτητα.

Παράλληλα, ενώ πίσω από τους πιο δημοφιλείς λογαριασμούς εσωτερικών χώρων στα κοινωνικά δίκτυα βρίσκονται άτομα με τεράστια σπίτια, το μέσο μέγεθος σπιτιού στο Ηνωμένο Βασίλειο είναι 68 τ.μ. περίπου και το μέσο διαμέρισμα στο Λονδίνο προσφέρει περίπου το ήμισυ αυτού του χώρου.

Περιττό να πούμε ότι η ταχύτητα με την οποία αλλάζουν οι τάσεις προκαλεί πολλή σπατάλη. Από τους 921.000 τόνους κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων που πετάχτηκαν το 2017, οι 391.000 τόνοι ήταν κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα διακόσμησης, όπως σεντόνια και τραπεζομάντηλα.

Επιπλέον, σχεδόν 22 εκατομμύρια μικροέπιπλα πετιούνται κάθε χρόνο στο Ηνωμένο Βασίλειο. Αλλά δεν είναι μόνο κατεστραμμένα αντικείμενα που καταλήγουν στη χωματερή. Το 30 τοις εκατό των ανθρώπων έχουν πετάξει έπιπλα, ηλεκτρικά είδη και οικιακά σκεύη που θα μπορούσαν να είχαν επαναχρησιμοποιηθεί, πουληθεί ή δωριστεί, σύμφωνα με την έρευνα του British Heart Foundation.

Όσοι είναι ηλικίας 16-24 ετών, που ανήκουν στη Gen Z, είναι πιο πιθανό να απαλλαγούν από αντικείμενα σε σχέση με τα άτομα άνω των 55 ετών. Δεν έχουν μεταφορικό μέσο, ​​θέλουν να ξεφορτωθούν τα πράγματα όσο το δυνατόν γρηγορότερα και βρίσκουν ευκολότερο το να τα πετάξουν αντί να τα ανακυκλώσουν ή δωρίσουν.

Ωστόσο, ορισμένοι καταναλωτές αρχίζουν να σκέφτονται πιο προσεκτικά τις αγοραστικές συνήθειες τους. Η Rees λέει ότι βρισκόμαστε ήδη στο δεύτερο κύμα του fast homewear. Το πρώτο τοποθετείται χρονικά στο 2015-2016, υποκινούμενο από το κίνημα της fast fashion και τους fashion bloggers που μοιράζονταν εικόνες από του εσωτερικούς χώρους για να εμπλουτίσουν το περιεχόμενο του feed τους. «Μέχρι το δεύτερο κύμα, οι καταναλωτές είχαν ήδη αρχίσει να ενδιαφέρονται περισσότερο για την πτυχή της βιωσιμότητας των πραγμάτων», λέει η Rees. «Ήταν λίγο πιο ευσυνείδητοι».

Βιωσιμότητα και ενοικίαση

Το ενδιαφέρον για βιωσιμότητα στους εσωτερικούς χώρους ήταν 9% στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης τον Ιούνιο του 2021, σύμφωνα με μια έκθεση του WGSN με τίτλο «Create Better: Innovating Towards a Sustainable Future», ενώ τα στοιχεία που δημοσίευσε το eBay αποκάλυψαν ότι οι αναζητήσεις για «οικολογικά έπιπλα» και «βιώσιμα έπιπλα» αυξήθηκε κατά 123% και 171% αντίστοιχα μεταξύ 2019 και 2020.

Ανταποκρινόμενα σε αυτό, τα brands αρχίζουν να υιοθετούν πρωτοβουλίες βιωσιμότητας. Η IKEA, επενδύει σε νέες πρωτοβουλίες, ενώ έχει επενδύσει σε δάση, έχει ξεκινήσει ένα σύστημα επαναγοράς και έχει δεσμευτεί να χρησιμοποιεί μόνο «ανακυκλωμένα ή ανανεώσιμα πλαστικά μέχρι το 2030». Στις ΗΠΑ, η Pottery Barn συνεργάστηκε με το The Renewal Shop για να λανσάρει το Pottery Barn Renewed που πουλά ανακαινισμένα υφάσματα.

Η ενοικίαση εμφανίζεται επίσης ως μια καλή εναλλακτική επιλογή. Φυσικά, οι άνθρωποι που νοικιάζουν ήδη τα σπίτια τους μπορεί να μην θέλουν να νοικιάσουν και τα οικιακά σκεύη τους, αλλά η αγορά μεταχειρισμένων είναι διαθέσιμη σε αυτούς τόσο μέσω μεγάλων retailers όσο και ανεξάρτητων brands.

Ενισχυμένη από μια καταναλωτική βάση που θέλει τόσο ποιότητα όσο και βιωσιμότητα, η μεταπώληση επίπλων αναμένεται να φτάσει τα 16,55 δισεκατομμύρια δολάρια έως το 2025, καθώς οι καταναλωτές αντικαθιστούν τις fast homeware ευκαιρίες με ευκαιρίες από δεύτερο χέρι.

Oι συνθήκες εργασίας των εργαζομένων

Το κομμάτι που έχει μείνει πίσω σε σχέση με τις περιβαλλοντικές πρωτοβουλίες ωστόσο, είναι οι εργαζόμενοι στον κλάδο και οι συνθήκες εργασίας τους. Οι Boohoo, Missguided και H&M υπέγραψαν τη συμφωνία International Accord (πρώην Bangladesh Accord), αλλά με τις σύγχρονες αλυσίδες εφοδιασμού τόσο εκτεταμένες (μόνο η Boohoo έχει 1.100 προμηθευτές) είναι σχεδόν αδύνατο να διασφαλιστεί ότι κάθε άτομο μέσα σε αυτήν αντιμετωπίζεται με αξιοπρέπεια και εργάζεται σε ασφαλείς συνθήκες. Ένας αριθμός πυρκαγιών ξέσπασε σε εργοστάσια επίπλων στο Μπαγκλαντές, την Τουρκία και την Ινδία τους τελευταίους μήνες, αποδεικνύοντας ότι όσοι κατασκευάζουν οικιακά είδη αντιμετωπίζουν τους ίδιους κινδύνους με τους εργάτες ενδυμάτων. Ορισμένα brands αρχίζουν να αναγνωρίζουν το πρόβλημα. Ωστόσο, η διαφάνεια στην αλυσίδα εφοδιασμού δεν εγγυάται και την ασφάλεια και η έλλειψη ιδιοκτησίας δημιουργεί χάσμα ευθύνης μεταξύ επωνυμίας και εργαζομένων.

Όμως, ενώ χρειάστηκε ήδη μια τραγωδία –η κατάρρευση του εργοστασίου της Rana Plaza– για να ταρακουνήσει τη βιομηχανία της μόδας και να αναλάβει δράση, η βιομηχανία οικιακών ειδών προλαμβάνει τις έρευνες διαφάνειας και ηθικής. Καθώς η ενοικίαση, η αγορά μεταχειρισμένων και η κυκλικότητα αρχίζουν να εισχωρούν στα homewear, φαίνεται ότι ο τομέας ήδη αλλάζει προτού φτάσει τις τερατώδεις διαστάσεις της γρήγορης μόδας. Είναι το τοπίο των homewear τέλειο; Όχι. Αλλά σίγουρα εξελίσσεται πιο γρήγορα από το αντίστοιχο της μόδας.