«Η βιώσιμη μόδα κάνει περισσότερο κακό, παρά καλό» σύμφωνα με το BoF

Αντικατάστησε το «βιώσιμο» με το «λιγότερο κακό» στη σημερινή μόδα και θα έχεις μια πιο ακριβή εικόνα της πραγματικότητας: «Τα Λιγότερο Κακά Fashion Trends που πρέπει να γνωρίζεις το 2023». «Οι Λιγότερο Κακοί Fashion Influencers που καταλαμβάνουν την Fast Fashion αγορά». «Χτίζοντας μια Λιγότερο Κακή Βιομηχανία Μόδας το 2023». Η μόδα προσπαθεί να πουλήσει τον εαυτό της ως πιο βιώσιμο με το να είναι στην πραγματικότητα «Λιγότερο Κακή» από όσο ήταν, αναφέρει η Beth Esponnette του BoF. Δυστυχώς όμως μερικές από τις αγαπημένες sustainable λύσεις και πρακτικές του κλάδου αποφέρουν χειρότερα αποτελέσματα από τις καθιερωμένες πρακτικές του.

Πάρτε για παράδειγμα την χρήση των στοκ από τα υφάσματα. Το στοκ αυτό είναι υφάσματα, τα οποία αφέθηκαν στην άκρη είτε λόγω ελαττωμάτων, είτε επειδή απλά το εκάστοτε brand αποφάσισε να μη τα χρησιμοποιήσει. Είναι κάτι σαν το προχθεσινό ψωμί για τον κλάδο. Το να χρησιμοποιούνται λοιπόν υφάσματα από το στοκ είναι μια συνήθης βιώσιμη πρακτική. Βέβαια αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε υψηλή ζήτηση για υλικά, που δε θα έπρεπε να υπάρχουν εξαρχής. Το στοκ αυτό είναι ένα άμεσο αποτέλεσμα της υπερ-παραγωγής και με το να τα αγοράζουμε σε μεγάλες ποσότητες, απλά διατηρούμε αυτόν τον «κακό» κύκλο, αναφέρει η Beth Esponnette.

ΣΤΙΛ

Sustainable shopping: Ο απόλυτος οδηγός με 4 απλά βήματα

Μια ακόμα δημοφιλής βιώσιμη λύση, η οποία δημιουργεί ζήτηση για υλικά που δε θα έπρεπε να υπάρχουν, είναι το να ανακυκλώνουμε μπουκαλάκια νερού μιας χρήσης, φτιαγμένα από τερεφθαλικό πολυαιθυλένιο ή PET, ώστε να παράξουμε ρούχα. Ο αριθμός των ρούχων που δημιουργήθηκε από PET κάνει την Beth να ανατριχιάσει. «Είμαι φτιαγμένο από 8 μπουκάλια νερό». «Συνήθιζες να με πίνεις». «Ευχαριστώ που με έσωσες».

Είναι εύκολο να θεωρούμε την ανακύκλωση πλαστικών μπουκαλιών από νερό για να παράξουμε ρούχα ως βιώσιμη, εφόσον θεωρούμε τα μπουκαλάκια μιας χρήσης σκουπίδια και επίσης πιστεύουμε ότι θα φορέσουμε αρκετές φορές το συγκεκριμένο ρούχο. Απλά η μεταμόρφωση αυτών των μπουκαλιών σε ρούχα είναι στην πραγματικότητα σαν να κάνουμε βήματα προς τα πίσω. Αυτά τα μπουκάλια, θα μπορούσαν να ξαναγίνουν μπουκάλια για νερό. Αλλά τώρα, η βιομηχανία των αναψυκτικών και η βιομηχανία της μόδας ανταγωνίζονται για τα χρησιμοποιημένα μπουκάλια και φυσικά όταν γίνουν ρούχα, δεν μπορούν ποτέ να ξαναγίνουν μπουκάλια, όπως επίσης είναι εξαιρετικά απίθανο να ανακυκλωθούν εκ νέου και να ξαναγίνουν ρούχα.

Pexels

Τα προγράμματα «Παίρνω Πίσω» είναι ακόμα ένα παράδειγμα μιας βιώσιμης πρακτικής, η οποία μπορεί να είναι χειρότερη και από το να μην υπήρχε καμία πρακτική. Αυτά τα προγράμματα είναι σχεδιασμένα ώστε να προσφέρουν στους καταναλωτές έναν sustainable και βολικό τρόπο να «ξεφορτώνονται» τα ρούχα που δεν θέλουν πια. Δεν υπάρχει καμία κυβερνητική εντολή που οδηγεί τα brands σε αυτά τα προγράμματα, ούτε φυσικά η ανακύκλωση αυτών των ρούχων είναι αρκετή για να τους φέρει κέρδη, εξηγεί η Beth Esponnette του BoF. Οπότε το κίνητρο για αυτά τα προγράμματα είναι η αύξηση των αγορών, γεμίζοντας το κατάστημα με πελάτες και πείθοντάς τους ότι τα παλιά τους ρούχα μπορούν να χρησιμοποιηθούν κάπου αλλού, κάνοντας τους να πιστέψουν ότι με αυτόν τον τρόπο εξαλείφουν τον αντίκτυπο που έχει η καινούργια τους αγορά.

Το να αφαιρείς τις τύψεις από τη νέα αγορά, δίνοντας πίσω μια παλιά είναι ένα τρανταχτό παράδειγμα «ηθικής αδειοδότησης», όπου το να κάνεις κάτι ηθικό θεωρείται ως άδεια, για να κάνεις κάτι αμφισβητούμενο στη συνέχεια. Σα να λέμε «Απαντάμε σε άβολες αλήθειες με βολικές φαντασιώσεις», διότι δεν υπάρχει κανένα τέτοιο πρόγραμμα όπου η ανταλλαγή είναι πραγματικά ένα προς ένα. Στην πραγματικότητα ίσως είναι καλύτερο να πείσεις κάποιον να πετάξει ένα ρούχο, εφόσον πετιέται έτσι και αλλιώς, παρόλο ο καταναλωτής έχει καταλάβει το αντίθετο.

Από το να ψάχνουμε βιώσιμες λύσεις, οι οποίες κάνουν καλό στο marketing, χρειαζόμαστε να κάνουμε focus στη ρίζα του προβλήματος. Μπορούμε να πολεμήσουμε την υπερ-παραγωγή με τεχνολογίες παραγωγής σύμφωνα με τη ζήτηση. Πρέπει να σταματήσουμε να χρησιμοποιούμε υλικά, τα οποία δεν είναι βιώσιμα για τον πλανήτη. Πρέπει να σταματήσουμε να δημιουργούμε προϊόντα τυχαία, με φτωχή ποιότητα και με καμία σκέψη για το τι θα απογίνουν όταν δεν τα χρειαζόμαστε πλέον. Πρέπει να σχεδιάζουμε προϊόντα με γνώμονα τον κυκλικότητα και την αποσυναρμολόγηση. Διότι το «Χτίζουμε μια Χειρότερη Μόδα το 2023» δεν ακούγεται και τόσο ωραίο.

Πηγή BoF