Mπορεί η τριχόπτωση να οφείλεται στον Covid-19; Nέα έρευνα σοκάρει

Η απώλεια περισσότερων μαλλιών, από ό,τι συνήθως, φαίνεται να είναι άλλη μια συνέπεια του κορωνοϊού, σύμφωνα με Αμερικανούς επιστήμονες. Οι γιατροί έχουν διαπιστώσει μια πολύ μεγάλη αύξηση στον αριθμό των ανθρώπων που χάνουν αφύσικες ποσότητες τριχών, όχι μόνο μαλλιών αλλά επίσης από τα φρύδια, τα βλέφαρα και το υπόλοιπο σώμα, κάτι που πιστεύεται ότι οφείλεται κυρίως στο στρες της που προκαλί η πανδημία και όχι στον ίδιο τον ιό.

Πολλοί άνθρωποι που νόσησαν και ανάρρωσαν, ακόμη και μετά από μήνες χάνουν μεγάλες ποσότητες μαλλιών, όπως μεταδίδει το ΑΠΕ-ΜΠΕ. Όμως το φαινόμενο, σύμφωνα με τους επιστήμονες, αφορά επίσης όσους ποτέ δεν κόλλησαν τον κορονοϊό, αλλά έχουν πέσει θύμα του πανδημικού άγχους.

Αρκετοί άνθρωποι χάνουν μαλλιά ανεξάρτητα από την πανδημία, ιδίως μετά από μια στρεσογόνο εμπειρία όπως ασθένεια, χειρουργική επέμβαση, συναισθηματικό τραύμα, εγκυμοσύνη κ.α. Σε ορισμένους η απώλεια τριχών γίνεται χρόνια, ιδίως αν το ίδιο το ανοσοποιητικό σύστημα στραφεί εναντίον των ριζών των τριχών, κάτι που επίσης σχετίζεται με χρόνιο ψυχολογικό στρες.

Ενδεικτικά, σύμφωνα με τους New Yok Times, σε μια έρευνα το καλοκαίρι σχετικά με τα συμπτώματα που εξακολουθούν μετά την Covid-19, από τους 1.567 αναρρώσαντες που απάντησαν, οι 423 ανέφεραν ασυνήθιστα μεγάλη απώλεια τριχών. Η επικεφαλής του δερματολογικού τμήματος της Ιατρικής Σχολής του Όρους Σινά στη Ν.Υόρκη δρ Έμα Γκούτμαν-Γιάσκι ανέφερε ότι αρκετά μέλη του ιατρικού-νοσηλευτικού προσωπικού, στην πρώτη γραμμή της μάχης κατά του κορονοϊού, έχουn παρουσιάσει έντονη τριχόπτωση, καθώς ζουν σε συνθήκες άγχους, σε παρατεταμένα ωράρια, μακριά από τις οικογένειες τους.

Για τους περισσότερους ασθενείς, η απώλεια τριχών αναμένεται να είναι προσωρινή, αλλά για κάποιους μπορεί να κρατήσει επί μήνες. Οι επιστήμονες δεν είναι ακόμη βέβαιοι με ποιο ακριβώς τρόπο το στρες ρίχνει τελικά τις τρίχες, αλλά πιθανώς εμπλέκεται η ορμόνη του στρες κορτιζόλη.

Οι ειδικοί συνιστούν, μεταξύ άλλων, υγιεινή διατροφή, λήψη βιταμινών και τεχνικές χαλάρωσης (μασάζ, γιόγκα, διαλογισμό κ.α.) ή ακόμα και ψυχοθεραπεία.