Ετοιμάζεστε να γίνετε μητέρα και θέλετε να τα κάνετε όλα «τέλεια»! Να γεννήσετε φυσιολογικά, να θηλάσετε, να κάνετε συγκοίμηση, να χρησιμοποιήσετε υφασμάτινες πάνες,να αγοράσετε ρουχαλάκια από βιολογικό βαμβάκι, να μην δώσετε πιπίλα, να προσφέρετε βιολογικές τροφές, να πάρετε καρότσι με άμεση οπτική επαφή του μωρού με εσάς, να το κουβαλάτε σε sling, να το μεγαλώσετε με ενσυναίσθηση και τελικά όταν γίνεστε γονιός, συνειδητοποιείτε ότι ορισμένα πράγματα διαφοροποιούνται από τη θεωρία στην πράξη.
Για τα οφέλη του θηλασμού έχετε διαβάσει ουκ ολίγες φορές. Για τη σημαντική κάλυψη του βρέφους συναισθηματικά και διατροφικά! Λιγότερα έχετε διαβάσει για τον αποθηλασμό, ο οποίος καθίσταται πιο δύσκολος όταν πρόκειται για νήπιο (1-3 χρονών περίπου) ή παιδί προσχολικής ηλικίας (3-6 χρονών περίπου). Αν σας φαίνεται υπερβολικό το να θηλάζει ένα νήπιο ή μεγαλύτερης ηλικίας παιδί, πιστέψτε με πως αν ξεκινήσετε με τη λογική του δίνω όποτε θέλει, δίνω όποτε γκρινιάζει, πονάει, πεινάει, έχει λόξιγκα, για όσο θέλει κτλ και δεν προσφέρετε εναλλακτικές επιλογές αργότερα, θα δυσκολευτείτε να απογαλακτίσετε.
Αν μείνετε στο ενδιάμεσο έγκυος, ναι μπορεί κάλλιστα να συμβεί αυτό, ενδεχομένως να έχετε το αίσθημα δυσφορίας γνωστό ως agitation, καθώς το στήθος είναι πιο ευερέθιστο στο θηλασμό κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ή κατά τον παράλληλο θηλασμό δύο παιδιών διαφορετικής ηλικίας. Αυτήν την αίσθηση του δικού σας πόνου συνήθως το παιδί δεν είναι σε θέση να την αντιληφθεί. Και ναι, ίσως δεν αποθηλάσει τότε κι ας μειωθεί σημαντικά η γαλουχία περίπου μετά το πρώτο τρίμηνο. Και έτσι χωρίς να το έχετε σχεδιάσει, ίσως καταλήξετε να κάνετε μακροχρόνιο θηλασμό και tandem (παράλληλο θηλασμό).
Γιατί σας τα γράφω όμως, όλα αυτά; Επειδή απευθυνόμενη από μαμά προς μαμά, αν βρίσκεστε ακόμη στην αρχή θεωρώ πως είναι καλό να ξεκινήσετε το όμορφο, αλλά ορισμένες φορές δύσκολο ταξίδι του θηλασμού, έχοντας στο μυαλό σας την προοπτική! Πόσο καιρό θέλετε να θηλάσετε; Είστε διατεθειμένη να βάλετε τη σχέση σας σε δεύτερο πλάνο για μεγάλο χρονικό διάστημα; Μπορείτε να συνδυάσετε το θηλασμό με την εργασία και τις λοιπές δραστηριότητές σας; Είναι στα σχέδιά σας ένα επόμενο παιδί; Αν πάλι είστε ήδη θηλάζουσα μαμά, έχει νόημα να αναλογιστείτε μέχρι ποιο σημείο ο θηλασμός σας παρέχει ικανοποίηση και από ποιο σημείο και μετά δεν σας εκφράζει και η επιμονή του νήπιού σας, σάς κουράζει.
Αν αισθάνεστε έτσι, καλό είναι να το συζητήσετε με το ίδιο σας το τέκνο και να ζητήσετε βοήθεια στον απογαλακτισμό του από ειδικό. Σαφώς, προτεραιότητα είναι να κάνουμε το καλύτερο για το παιδί, αλλά και η μητέρα οφείλει να αισθάνεται καλά με το σώμα της και με τους γύρω της, ώστε να είναι ευτυχισμένη και ακόμη καλύτερη μαμά. Αν τέλος έχετε θηλάσει ήδη περισσότερο από δύο χρόνια, κάντε λίγο κουράγιο ακόμη, τα δύσκολα πέρασαν: οι πρώτες ιώσεις, οι αυπνίες, τα δόντια, τα άλματα. Κάνατε μεγάλη προσπάθεια και υπομονή, και μπράβο σας!
Κατά γενική ομολογία, ο θηλασμός που είναι πιο δύσκολο να κοπεί, είναι ο βραδινός. Ορισμένοι δίνουν το βράδυ μπιμπερό, ώστε να αποφύγουν τα περιττά ξυπνήματα. Κάτι που είναι ως επί το πλείστον μύθος, αφού υπάρχουν παιδιά που θηλάζουν και κοιμούνται στρωτά και μωρά που πίνουν έτοιμο γάλα και αργούν να κοιμηθούν όλο το βράδυ. Άλλοι γονείς αφήνουν το μωρό να κοιμάται στους παππούδες συχνά, με την ελπίδα αυτό να αποσυνδέσει τον ύπνο από το στήθος. Άλλες μανούλες αναθέτουν στο σύζυγο να κοιμίζει το μωρό, ώστε να το συνηθίσει κι αυτό ή απλά εισάγουν στη ρουτίνα του ύπνου τα παραμύθια. Μπορεί όμως τίποτα από όλα αυτά να μη συμβεί και το παιδί να επιμένει για την αγαπημένη του πια συνήθεια, τη μυρωδιά της μητέρας του, που το γεμίζει θαλπωρή, ανακούφιση, παρηγοριά, το καταφύγιό του.
Σε αυτήν την περίπτωση, αν έχετε απομείνει πλέον με έναν θηλασμό το βράδυ, να ξέρετε πως το όμορφο και συνάμα πλούσιο ταξίδι του θηλασμού κοντεύει προς το τέλος του. Κοιτάξτε να το χαρείτε, δεν θα κρατήσει για πολύ! Σύντομα το παιδί σας θα αποθηλάσει, θα κοιμάται όλη τη νύχτα, θα πάει στο δικό του δωμάτιο. Θα αισθανθεί έτοιμο!
Κάθε μέλλουσα μητέρα προσπαθεί να κάνει το καλύτερο για το παιδί της, όμως δεν υπάρχουν συνταγές. Η κάθε οικογένεια ακολουθεί την πορεία της, ζυγίζοντας τις δικές της προτεραιότητες και με γνώμονα το δικό της ένστικτο, δεν υπάρχει λόγος να νιώθετε ενοχές για τις αποφάσεις σας. Δεν είναι διαγωνισμός η μητρότητα, ούτε λίστα με ψώνια.Το ζητούμενο είναι τα παιδιά μας να μας κοιτάξουν κάποια στιγμή στο μέλλον και να δούμε την επιβεβαίωση στο βλέμμα τους -ότι είμασταν οι γονείς που θα ήθελαν να έχουν! Ότι πήραν όλη την αποδοχή και αγάπη που ήθελαν, ότι ένιωσαν μοναδικοί, ότι είμασταν εκεί όταν μας χρειάστηκαν, ότι τους προετοιμάσαμε για τον έξω κόσμο και ότι δεν τους αφήσαμε πληγές στην ψυχούλα τους με τα λάθη μας, γιατί ναι, όλοι οι γονείς κάνουμε λάθη. Ας ξεκινήσουμε με αυτήν την παραδοχή και ο δρόμος προς τη βελτίωση είναι ανοιχτός!
Από την Αθηνά Τσακαλίδου, δημοσιογράφο και δημιουργό του whatilike.gr στο fb για αποκλειστική δημοσίευση στο jenny.gr.
Δείτε ακόμη:
