Τι γίνεται όταν το μικρό σας διεκδικεί αυτό που θέλει με πείσματα και γκρίνιες.
Πολλοί γονείς νιώθουν αβοήθητοι μπροστά στα πείσματα και τα έντονα ξεσπάσματα των παιδιών τους. Οι περισσότεροι ανησυχούν πως το παιδί τους είναι κακομαθημένο ή φέρεται εγωιστικά. Οι ψυχολόγοι πάντως επισημαίνουν πως δεν υπάρχει κανένας λόγος ανησυχίας, καθώς το παιδί έχει μόνο δυο τρόπους για να διαπραγματευτεί: τη φωνή και το πείσμα. Γύρω στα δύο τους χρόνια τα παιδιά ανακαλύπτουν ότι έχουν και αυτά προσωπικότητα και έτσι αρχίζουν να εκδηλώνουν τα «θέλω» τους. Το παιδί σας μεγαλώνοντας, αρχίζει να αυτονομείται διεκδικώντας τις ανάγκες και τα θέλω του.
Γιατί πεισμώνει;
Όταν τα παιδιά, πεισμώνουν ή επιμένουν δεν δοκιμάζουν τα δικά σας όρια αλλά τα δικά τους. Ο λόγος είναι πως δοκιμάζουν τις δυνάμεις τους. Είναι φυσιολογικό για ένα νήπιο που αναπτύσσεται να θέλει να ξέρει μέχρι που μπορεί να φτάσει. Οι καβγάδες και οι διαφωνίες με τα παιδιά σας, είναι φυσιολογικό, καθώς όπως εσείς έτσι και εκείνα έχουν διαφορετικές επιθυμίες και θέλω που κάποιες φορές έρχονται σε σύγκρουση με τα δικά σας. Μέσα από τη διαδικασία αυτή, μαθαίνουν να διαπραγματεύονται και να διεκδικούν την άποψή τους. Ωστόσο, οι συχνοί καβγάδες είναι αυτοί που δημιουργούν πρόβλημα. Τα παιδιά νιώθουν ανασφάλεια και άγχος, επιπλέον έρευνες έχουν δείξει πως επηρεάζουν το ανοσοποιητικό τους σύστημα.
Πως μπορείτε να το αντιμετωπίσετε;
Οι παιδοψυχολόγοι λένε πως οι γονείς οφείλουν να προωθούν την κατανόηση και το διάλογο. Όμως, αυτό δεν γίνεται καθώς οι γονείς είναι άνθρωποι και δεν μπορούν και δεν είναι όλες οι στιγμές το ίδιο. Επίσης, δεν υπάρχει τίποτα πιο κουραστικό και ψεύτικο από το να παριστάνεις διαρκώς ότι έχεις κατανόηση και ότι είσαι ο πιο καλός του φίλος. Το παιδί καταλαβαίνει όλα τα «ενήλικα» ψέματα, γιατί λειτουργεί κυρίως βάσει του ενστίκτου του. Οι γονείς δεν χρειάζεται να αφήσουν το θυμό τους να ξεσπάσει και αν το κάνουν, θα πρέπει σε μια ήρεμη στιγμή να μιλήσουν με τα παιδιά τους για το περιστατικό αυτό, ώστε να αποκατασταθεί η σχέση. Προσπαθήστε να δείξετε πως αποφεύγεται ένας καβγάς ή πώς διεξάγεται δίκαια ένας αναπόφευκτος καβγάς.
Γιατί θυμώνει με τα πάντα;
Τα παιδιά στην ηλικία των 2 ετών κάνουν την επανάστασή τους. Διεκδικούν αυτό που θέλουν και αν δεν γίνει, τότε μπορεί να πετάξουν τα πράγματα που κρατούν στα χέρια τους ή να χτυπήσουν τον ενήλικα με τον οποίο διαφωνούν. Θέλουν να παίρνουν όλο και περισσότερες πρωτοβουλίες και αποφάσεις, χωρίς όμως να μπορούν να ελέγξουν την απογοήτευση και τα συναισθήματά τους. Τότε είναι που έρχονται αντιμέτωπα με την «πικρή» διαπίστωση, οι γονείς μου δεν θέλουν ότι θέλω εγώ. Οι ανάγκες μου δεν είναι ίδιες με τις δικές τους. Ο θυμός και η απογοήτευση προς το πρόσωπό σας τους δημιουργεί πανικό με αποτέλεσμα να ξεσπούν με έντονο τρόπο. Το ξέσπασμα δεν είναι αντίδραση ενός κακομαθημένου παιδιού αλλά αντίδραση απελπισίας.
Πώς να το αντιμετωπίσετε;
Ναι, η αλήθεια είναι ότι οι συναισθηματικές εκρήξεις των παιδιών μας φοβίζουν. Ξέρετε γιατί; Διότι με το θυμό τους βγάζουν στην επιφάνεια τα δικά σας αρνητικά συναισθήματα και εσείς πρέπει να καταπιέζετε τον δικό σας θυμό. Είναι πολύ δύσκολο κάτι τέτοιο και πολλές φορές ανέφικτο. Είναι γεγονός πως τις περισσότερες φορές η δική σας αντίδραση είναι τιμωρία. Ωστόσο, η τιμωρία τις περισσότερες φορές δεν είναι βοηθητική. Από την άλλη δεν γίνεται να επιτρέπονται όλα στα παιδιά. Το καλύτερο είναι να εξηγήσετε ήρεμα και αποφασιστικά στο παιδί γιατί δεν μπορεί να κάνει αυτό που θέλει. Ένα θυμωμένο παιδί δεν μπορεί να ησυχάσει τη στιγμή που το θέλετε εσείς. Πρέπει πριν την παρηγοριά, να βγάλει την απογοήτευσή του. Ψυχραιμία είναι η απάντηση και ήρεμη αδιαφορία στο πείσμα τους. Μην ξεχνάτε πως σε ήρεμη στιγμή θα πρέπει να κάνετε μια συζήτηση με το παιδί. Το βοηθάτε να καταλάβει και κάνει καλό στη σχέση σας.
