Τι γίνεται όταν το μικρό σας μιλάει άσχημα;
Ξαφνικά, σε μια διαφωνία σας το παιδί σας αρχίζει να χρησιμοποιεί «άσχημες λέξεις». Την πρώτη φορά μπορεί να σας φανεί αστείο, πώς ένα μικρό παιδάκι ξέρει τι σημασία της λέξης και τη χρησιμοποιεί την κατάλληλη στιγμή. Όταν όμως το μικρό επαναλαμβάνει συνεχώς τις άσχημες λέξεις, οι γονείς ανησυχούν και αναρωτιούνται ««Αποκλείεται το δικό μου το παιδί να μιλάει έτσι. Πώς είναι δυνατόν;». Μην παιδεύεστε άδικα! Υπάρχουν πολλοί έξυπνοι και μεθοδικοί τρόποι για να θέσετε τα σωστά όρια συμπεριφοράς στα μικρά σας.
Είναι φυσιολογικό στο άκουσμα τους να μην ξέρετε πώς να αντιδράσετε. Να το μαλώσετε ή όχι; Αυτό όμως που πρέπει να σκεφτείτε είναι «Γιατί βρίζει το παιδί μου;»
Συνήθως, χρησιμοποιεί αυτές τις λέξεις για πρώτη φορά, στην ηλικία των 2 ½ – 3 ετών. Είναι ακριβώς εκείνο το αναπτυξιακό στάδιο, όπου το παιδί εξερευνά τον κόσμο, τους ανθρώπους, τα πράγματα, τις λέξεις. Το στάδιο των άπειρων ερωτήσεων και των «φοβερών» ανακαλύψεων για το παιδί. Οι αρχικοί λόγοι λοιπόν, δεν είναι τόσο βαθιά ψυχολογικοί, όπως μπορεί να φοβούνται οι περισσότεροι γονείς. «Το παιδί θα πει άσχημες λέξεις, επειδή τις άκουσε στο δρόμο, στον παιδότοπο, στο σχολείο, σε φιλικό ή ακόμη και στο ίδιο μας το σπίτι. Το θέμα είναι όταν το παιδί συνεχίζει να χρησιμοποιεί κατ’ εξακολούθηση αυτές τις λέξεις.
Εκτός λοιπόν από το σχολείο ή τους συνομήλικους τους, το παιδί μπορεί να συνεχίσει να χρησιμοποιεί άσχημες λέξεις για δύο ακόμα λόγους. Πρώτον, μιμούνται τη συμπεριφορά των γονιών τους και δεύτερον, προσπαθούν να τραβήξουν την προσοχή τους.
Πώς μπορούν να το αντιμετωπίσουν αυτό οι γονείς;
•Στην περίπτωση που τα παιδιά μιμούνται τη συμπεριφορά των γονέων, θα πρέπει οι γονείς να σταματήσουν να χρησιμοποιούν τις λέξεις αυτές στην καθημερινότητα τους. Μπορεί για παράδειγμα να διαφωνεί με τη σύζυγο του ή με κάποιον στο τηλέφωνο και να χρησιμοποιήσει μια κακή λέξη. Το μικρό σας που είναι δίπλα θα την ακούσει και θα την πει την κατάλληλη στιγμή. Αλλάξτε τις κακές συνήθειες και θα αλλάξουν τα παιδιά σας.
• Είναι σημαντικό, όταν οι γονείς ακούσουν κάτι τέτοιο, να παραμείνουν ψύχραιμοι. Το λάθος θα ήταν εκείνη τη στιγμή να φωνάξουν, να μαλώσουν, να τιμωρήσουν το παιδί. Ψύχραιμα λοιπόν, ο γονιός θα πρέπει να εξηγήσει στο παιδί πως ακόμη κι αν αυτές οι λέξεις ακούγονται συχνά και οι άνθρωποι μπορεί να τις χρησιμοποιούν, αυτό δεν σημαίνει πως είναι κάτι σωστό. Με ήρεμο τρόπο, οι γονείς θα πρέπει να εξηγήσουν στο παιδί πόσο προσβλητικό είναι αυτό που είπε για κάποιον και να του διδάξουν έναν καλύτερο τρόπο έκφρασης που θα χρησιμοποιεί όταν διαφωνεί με κάποιον ή είναι αρκετά θυμωμένο.
•Η σωματική τιμωρία είναι επίσης κάτι που αντενδείκνυται. Ακόμη αν και το «ξύλο βγήκε από το παράδεισο», στη συγκεκριμένη περίπτωση, αυτός ο τρόπος διαπαιδαγώγησης δεν χωράει πουθενά.
•Αν οι γονείς αγνοήσουν το πρόβλημα για οποιονδήποτε λόγο, θεωρώντας πως ίσως είναι μια «φάση» που πρέπει να περάσει το παιδί, σαν την εφηβεία, δυστυχώς θα βρεθούν αντιμέτωποι με πολύ δυσάρεστες καταστάσεις στο μέλλον. Πολλές φορές οι γονείς αγνοούν το παιδί, δεν το κοιτάνε καθόλου και να δεν του δίνουν σημασία, κάνουν σαν να μην το ακούνε καν. Αυτό μπορεί να έχει και θετικό αποτέλεσμα, αφού έτσι δείχνουν στο παιδί, πως δεν τους τραβά το ενδιαφέρον κάθε φορά που βρίζει. Όμως, υπάρχουν και περιπτώσεις όπου οι γονείς δεν μπορούν να διαχειριστούν την κατάσταση και το παιδί καταλήγει να βρίζει συστηματικά και μάλιστα με πολύ άσχημο τρόπο. Κάτι τέτοιο είναι πολύ πιθανό να συνδυαστεί και με μια γενικότερη επιθετική συμπεριφορά. Σε αυτήν την περίπτωση, καλό θα ήταν να απευθυνθούν σε κάποιον ειδικό για τις κατάλληλες συμβουλές.
•Επίσης είναι υψίστης σημασίας οι γονείς να θυμούνται πως δεν ηθικολογούν αλλά επιχειρηματολογούν εναντίον κάθε μη επιτρεπτής συμπεριφοράς και στη προκειμένη περίπτωση εναντίον της βρισιάς.
•Μόνο εσείς μπορείτε να βοηθήσετε το παιδί σας να καταλάβει την έννοια της κακής κουβέντας και για ποιον λόγο δεν είναι σωστό να την χρησιμοποιεί.
•Ξοδέψτε χρόνο να αναλύσετε την συμπεριφορά του και μην αρκεστείτε σε κλασικά στερεότυπα, όπως «τα καλά παιδάκια δεν πρέπει να βρίζουν» ή «όσοι βρίζουν δεν θα έχουν φίλους» κ.τλ.
