Εν ονόματι των παιδιών τους.
Πολλοί είναι οι γονείς που προσπαθούν να είναι πανταχού παρόντες στη ζωή των παιδιών τους με κάθε τρόπο. Νιώθουν την ανάγκη να τα φροντίζουν, να τα προσέχουν, να τα προστατεύουν. Το ζήτημα όμως είναι πως όσο επεμβαίνουν στη ζωή των μικρών τους τούς στερούν το δικαίωμα να ανακαλύψουν τόσο τον κόσμο όσο και τον ίδιο τους τον εαυτό. Η συνήθεια των γονιών να παρεμβαίνουν, ασυναίσθητα πολλές φορές, σε διάφορους τομείς της ζωής τους δεν περιορίζεται μόνο σε σημαντικά θέματα. Οι γονείς αναλαμβάνουν για λογαριασμό τους υποχρεώσεις και πρωτοβουλίες που μπορούν (και πρέπει) να πάρουν μόνα τους. Από πολύ μικρή ηλικία και τα παιδιά είναι σε θέση να καλύπτουν πολλές από τις ανάγκες και τα θέλω τους. Όταν οι γονείς παρεμποδίζουν τα παιδιά να πειραματιστούν, να μάθουν, να κάνουν λάθη και να δοκιμάσουν τα όρια τους τότε δεν τους δίνουν την ευκαιρία να μεγαλώσουν. Τα παιδιά μαθαίνουν να εξαρτώνται απ΄τους γονείς. Είναι άδικο να το κάνετε αυτό στα παιδιά σας γιατί δεν γίνεται να είστε πάντα παρόντες στη ζωή τους. Ξεκινήστε από τα μικρά πράγματα και για να σας βοηθήσουμε δείτε ποια 3 πράγματα απαγορεύεται να κάνετε:
- Τις εργασίες τους: Πόσες Κυριακές γύρω στις 9 μ.μ έχετε ανακαλύψει φυλλάδια μαθηματικών ή αρχαίων; Μπροστά στην ανακάλυψη οι περισσότεροι γονείς αντιδρούν με φωνές, απειλές και τιμωρίες που στο τέλος καταλήγουν στην επίλυση των ασκήσεων απ΄τους ίδιους. Στην καλύτερη περίπτωση το παιδί κάθεται δίπλα τους. Την επόμενη μέρα δε οι γονείς ρωτούν το παιδί αν οι ασκήσεις ήταν σωστές και αν η δασκάλα τους τους είπε κάτι. Με λίγα λόγια αποζητούν το μπράβο και τον έπαινο όπως όταν ήταν μαθητές. Εκτός απ΄την περίπτωση της ανακάλυψης, πολλοί γονείς μπαίνουν στον πειρασμό να λύσουν τις ασκήσεις των παιδιών τους όταν εκείνα δυσκολεύονται ή να διορθώσουν τα λάθη τους. Είναι σημαντικό να καταλάβετε πως δεν τα βοηθάτε σε καμία περίπτωση. Αντιθέτως, δυσκολεύεται τη διαδικασία μάθησης. Αφήστε τα να παιδευτούν να λύσουν την άσκηση, να κάνουν λάθη και ναι να πάνε αδιάβαστα στο σχολείο. Αν δεν βιώσουν τις συνέπειες των πράξεων τους δεν θα μάθουν ποτέ να είναι υπεύθυνα.
- Μην γίνεται εκπρόσωποι του παιδιού σας: Δεν υπάρχει κανένας λόγος να απαντάτε στις ερωτήσεις των άλλων για το παιδί σας. Δεν είναι σωστό να το παρουσιάζετε και να το περιγράφετε καθώς υπάρχει περίπτωση να δώσετε πληροφορίες για τις επιθυμίες, τους φόβους και τα όνειρα του παιδιού που δεν θέλει να μοιραστεί με τους άλλους. Το ίδιο ισχύει και στην περίπτωση που το παιδί έχει κάποια διαφωνία με τους φίλους ή με κάποιον ενήλικα. Αφήστε το να λύσει μόνο του τις διαφωνίες του. Αν σας ζητήσει τη γνώμη σας μπορείτε να του πείτε τι θα κάνατε στη θέση του, αλλά παραμείνετε στη δική σας και αποφύγετε να αναλάβετε δράση.
- Μην διαλέγετε και μην μιλάτε άσχημα για τους φίλους τους. Οι φίλοι παίζουν σημαντικό ρόλο στη ζωή των παιδιών τους. Οι ανθρώπινες σχέσεις είναι ένας δύσκολος τομέας για μικρούς και μεγάλους και για το λόγο αυτό πρέπει τα παιδιά να "εκπαιδευτούν" από πολύ μικρή ηλικία. Να αναπτύξουν κοινωνικές δεξιότητες και να μάθουν να επικοινωνούν και να ανήκουν σε μία ομάδα. Κατά τα πρώτα χρόνια της ζωής του, είναι επόμενο οι φίλοι του να προέρχονται από το δικό σας κοινωνικό κύκλο, αφού εσείς αποφασίζετε ποιο παιδάκι θα έρθει στα γενέθλια ή με ποιο θα συναντηθείτε στο πάρκο. Όμως καθώς το παιδί σας μεγαλώνει θα αρχίσει να επιλέγει μόνο του με ποιους θέλει να κάνει παρέα. Μην κρίνετε τις επιλογές του και μην επιβάλετε με ποιον θα κάνει παρέα. Να είστε σίγουροι πως το παιδί θα αναζητήσει τους φίλους εκείνους που είναι κοντά στις αξίες και τις αρχές της οικογένειας του.
