Οι γονείς από τη μία παραπονιούνται πως οι έφηβοί τους αντιδρούν σ” ότι τους λένε, δεν σέβονται, δεν έχουν φιλότιμο, αδιαφορούν για όλους και όλα. Από την άλλη πάλι, οι έφηβοι υποστηρίζουν πώς οι γονείς τους δεν τους καταλαβαίνουν, συνεχώς τους ασκούν κριτική, δεν τους αφήνουν την πρωτοβουλία να αποφασίσουν μόνοι τους για τη ζωή τους. Ένας παρατηρητής θα έλεγε πώς, η ουσιαστική διαφορά τους είναι ότι δεν έχουν βρει το σωστό τρόπο επικοινωνίας στη φάση αυτή της ζωής τους.
Οι έφηβοι λοιπόν μπορούν να πάρουν την πρωτοβουλία και να δείξουν στους γονείς πώς μπορούν να βασίζονται πάνω τους. Πώς; Εξηγήστε τους πώς θα θέλετε να σας συμπεριφέρονται:
• Μιλήστε για τα συναισθήματα σας: πείτε πως νιώθετε όταν η μαμά σας μπαίνει στο δωμάτιο σας και αρχίζει πάλι την γκρίνια περί καθαριότητας ή όταν σας απαγορεύει να βγείτε με τους φίλους σας ή αν σας πιέζει με το διάβασμα και το σχολείο. Πείτε τους πως καταλαβαίνετε την αγωνία τους και το ενδιαφέρον τους, αλλά δώστε τους να καταλάβουν πως δεν μπορούν να σας πιέζουν για το καθετί.
• Βρείτε ένα διαφορετικό τρόπο επίλυσης προβλημάτων: προτείνετε στους γονείς σας όταν υπάρχει κάποιο πρόβλημα να κάθεστε να το συζητήσετε με τον εξής τρόπο: εντοπίστε την ανάγκη στο πρόβλημα, προσπαθήστε να βρείτε λύσεις κοινά αποδεκτές από όλους, ορίστε μια περίοδο ως δοκιμαστική και αν δείτε πως η λύση που επιλέξατε δεν δουλεύει σωστά τότε ξεκινήστε το πάλι.
• Ενημερώστε τους για το πώς σας αρέσει να σας αντιμετωπίζουν όταν έχετε ένα πρόβλημα: εξηγήστε τους πως όταν έχετε πρόβλημα δεν σας αρέσει να σας κάνουν κριτική, να αρχίζουν το κήρυγμα, να σας προσβάλλουν, να ακούτε για άλλη μια φορά την φράση «στα έλεγα εγώ». Δώστε τους να καταλάβουν πως όταν κάποιος έχει ένα πρόβλημα, έχει ανάγκη από κατανόηση και ειλικρινή αποδοχή.
Είναι δύσκολο να μεγαλώνεις γονείς αλλά αξίζει να κάνετε μια νέα αρχή γιατί το ουσιαστικό πρόβλημα βρίσκεται στο τρόπο που επικοινωνείτε τις ανάγκες σας.
