Μήπως μερικές φορές αισθάνεστε ότι όταν μιλάτε, το παιδί σας δεν σας δίνει τη δέουσα προσοχή; Αν η απάντηση είναι θετική, τότε πρέπει να γνωρίζετε ότι δεν είστε μόνοι και ότι υπάρχουν πολλοί λόγοι που τα παιδιά δεν ακούνε πραγματικά τους γονείς τους. Όποιος όμως, κι αν είναι ο λόγος, αν δοκιμάσετε αυτές τις στρατηγικές, θα τραβήξετε τη προσοχή του παιδιού σας, την επόμενη φορά που θα θελήσετε να του μιλήσετε.
Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνετε είναι να κατεβείτε στη κυριολεξία στο επίπεδο του. Μη μιλάτε στο παιδί σας αφ' υψηλού, αντ' αυτού καθίστε δίπλα του και κοιτάξτε το στα ματιά. Επίσης, καλό είναι να του δίνετε την πλήρη προσοχή, για να μπορείτε να του ζητήσετε να κάνει το ίδιο, όταν του απευθύνετε το λόγο. Προσπαθήστε να μην συζητάτε με το μικρό σας, ενώ ταυτόχρονα κάνετε άλλα πράγματα, όπως να στέλνετε μηνύματα από το κινητό ή να μαγειρευτείτε, γιατί την επόμενη φορά μπορεί να σας μιμηθεί.
Μην φωνάζετε και μη χάνετε την ψυχραιμία σας. Οι φωνές διδάσκουν στο παιδί σας επιθετικότητα. Επίσης, δημιουργούν αρνητικά συναισθήματα στο παιδί σας, με αποτέλεσμα να θέλει να φύγει κάθε φορά που πάτε να του μιλήσετε. Αν όμως, παραμένετε ήρεμοι, ακόμα και όταν έχει προκύψει πρόβλημα, ορίζετε ένα καλό πρότυπο για το παιδί σας, και του μαθαίνετε να συζητάει, όταν έχει κάτι που πρέπει να επιλύσει. Όμως, εάν το παιδί σας είναι αρκετά μικρό στην ηλικία, μη το παρακάνετε με το να του εξηγείτε πολλές ώρες. Και αυτό γιατί τα μικρά χάνουν πολύ εύκολα την προσοχή τους και θα καταλήξετε να μιλάτε μόνοι σας. Μια σύντομη και απλή συζήτηση είναι το κλειδί, για τις μικρές ηλικίες.
Ζητήστε συγκεκριμένες ερωτήσεις. Όταν οι γονείς κάνουν ερωτήσεις όπως, «Πώς ήταν το σχολείο;" ή «Πώς ήταν η ταινία;» είναι πιθανό να πάρουν σύντομες απαντήσεις όπως, «Καλά» ή «Μέτρια». Αλλά, αν κάνετε πιο λεπτομερείς ερωτήσεις όπως, «Ποιο ήταν το πιο ηλίθιο πράγμα που συνέβη στο σχολείο σήμερα;» ή «Τι ήταν το χειρότερο πράγμα που οι κακοί έκαναν στην ταινία που είδες;», τότε οι απαντήσεις που θα λάβετε θα είναι πιο μακροσκελείς.
