Το παιδί σας είναι αρκετά κοινωνικό, του αρέσει να επικοινωνεί με τους ανθρώπους, έχει πολλούς φίλους και όταν γυρνάει από το σχολείο δεν σταματάει να μιλάει. Και φυσικά η κοινωνικοποίηση είναι κάτι που σας ευχαριστεί σαν γονιό. Όμως, τι γίνετε όταν το μικρό αρχίζει να φλυαρεί τόσο πολύ που ο δάσκαλος του το βάζει συνέχεια τιμωρία; Τι πρέπει να κάνετε όταν σας καλούν στο σχολείο και σας ανακοινώνουν ότι το παιδί σας μιλάει ακατάπαυστα;
Τα παιδιά έχουν και θέλουν να πούνε πολλά, όμως πρέπει να μάθουν να ακούνε και να μην διακόπτουν τον άλλον όταν μιλάει. Αυτό μπορεί να αποτελεί ένα πρόβλημα, ειδικά αν το παιδί σας είναι ομιλητικό. Καταρχήν αυτό που πρέπει να κάνετε για να αντιμετωπίσετε τη φλυαρία του μικρού σας, είναι να αφιερώνετε μερικές ώρες μέσα στην ημέρα, ώστε να ακούτε αυτά που έχει να σας πει. Έχει σημασία να νιώθει το παιδί σας ότι μπορεί να υπολογίσει σε εσάς. Εφόσον διαπιστώσετε ότι το μικρό σας μιλάει πολύ, δεν υπάρχει λόγος να του προσάψετε χαρακτηρισμούς, όπως να το αποκαλείτε πολυλογά, γιατί αυτό μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την αυτοεκτίμηση του
Για να μάθετε στο παιδί να έχει αυτοέλεγχο και να περιμένει τη σειρά του μέχρι να μιλήσει μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μια αγχολυτικό μπάλα. Κάθε φορά που θα θέλει να διακόψει, θα του δίνετε τη μπάλα ώστε να του αποσπάτε τη προσοχή. Επίσης, καλό είναι να έχετε συζητήσει από πριν με το δάσκαλο, ώστε να γνωρίζει πώς να συμπεριφερθεί στο μικρό σας όταν θα βρίσκεται μέσα στην τάξη και δεν θα σταματάει να μιλάει. Είναι σημαντικό να μη θυμώνετε και να αντιμετωπίζετε τη φλυαρία του μικρού σας με υπομονή. Μια άλλη καλή τακτική είναι να βάζετε μουσική και να δηλώνετε ότι η ώρα για διάλειμμα μουσικής, όπου κανείς δεν μιλάει, απλά ακούει και αν θέλει χορεύει. Επίσης, παίξτε το παλιό και κλασσικό παιχνίδι της σιωπής, όπου όποιος μιλήσει πρώτος χάνει.
Τέλος, μη ξεχνάτε ότι το κάθε παιδί έχει τον δικό του χαρακτήρα και μεγαλώνοντας θα αναπτύξει και τις δικές του ικανότητες. Τα μικρά παιδιά θέλουν όρια και πρόγραμμα, αλλά πάντα μέσα σε λογικά πλαίσια.
