Το έως πρότινος ατρόμητο παιδί σας ξαφνικά αλλάζει συμπεριφορά και τρέμει και τη σκιά του. Εφιάλτες φοβίες, τρόμος, ανησυχία, εκνευρισμός, άγχη, βρέξιμο κρεβατιού, πισωγυρίσματα… είναι μερικά από τα συνήθη συμπτώματα.
Και οι γονείς μένουν να αναρωτιούνται: γιατί μου συμβαίνει αυτό; Τα παιδιά μεταξύ περίπου 3 έως 6 αντιλαμβάνονται πράγματα και έννοιες που στο παρελθόν δεν φανταζόντουσαν. Το θέμα, βεβαίως, είναι τι μπορεί να κάνει ένας γονιός. Καμία λύση δεν είναι πανάκεια και εάν το πρόβλημα επιμένει πρέπει πάντα να αναζητούμε την άποψη ειδικού. Εμπειρικά, όμως, υπάρχουν μερικά “τρικ”, κάποιες συμβουλές για να αντιμετωπίσουμε το ζήτημα.
Πριν αναγκάσετε το παιδί σας να αντιμετωπίσει τους φόβους του σκεφτείτε να ήσασταν κλειστοφοβικός και να σας έκλειναν σε μια ντουλάπα…. Φανταστείτε το συναίσθημα, το τραύμα! Οπότε πριν εφαρμόσετε αυτή τη μέθοδο σκεφτείτε το ξανά!
Όταν το παιδί σας βγάλει από μέσα του τους φόβους του και αποφασίσει να το συζητήσει μαζί σας, μην το αποπάρετε και μην το μειώσετε. Εάν δηλαδή σας πεί φοβάμε τα τέρατα μην σπεύσετε να πείτε δεν υπάρχουν τέρατα. Σκεφτείτε τρόπους για να το κάνετε να αισθανθεί ασφάλεια. Πείτε δηλαδή Ας βρούμε τρόπους να κρατήσουμε μακριά τα τέρατα. Μήπως να τα πετάξει έξω στα σκουπίδια ο μπαμπάς και να τα μαζέψει αύριο ο σκουπιδιάρης να φύγουν μακριά; Με άλλα λόγια, πάρτε στα σοβαρά το φόβο τους και δώστε τους λύση που θα μπορέσουν να αντιληφθούν και να οπτικοποιήσουν.
Φτιάξτε το κουτί του εφιάλτη! Φτιάξτε ένα κουτί και πριν πέσει για ύπνο το παιδί ενθαρρύνετε το να γράψει ή να σας πει να γράψετε εσείς του φόβους τους και να τους κλείσετε στο κουτί. Έτσι θα είναι “κλεισμένοι” μέσα στο κουτί, μακριά από το παιδί.
Αποφύγετε φράσεις όπως “Είσαι μεγάλο παιδί τώρα”, “Τα μωρά το κάνουν αυτό”. Αντ’ αυτού ενθαρρύνετε τα να κάνουν τα πράγματα που ξέρετε ότι μπορούν να κάνουν… Εάν για παράδειγμα φοβάται να ανέβει τις σκάλες στην τσουλήθρα τότε μπορείτε να τα πλησιάσετε και να τους πείτε “Το ξέρω ότι μπορείς να το κάνεις”. Το θέμα να θυμάστε δεν είναι να ανέβει την τσουλήθρα αλλά να αισθάνεται ασφάλεια και επιβεβαίωση για αυτά που κάνει.
Εάν το ζήτημα με το παιδί σας είναι η παλλινδρόμηση, δηλαδή εάν το παιδί μπεμπεκίζει, να έχετε κατά νου ότι το παιδί αναζητά να πιαστεί από κάποια φάση της ζωής του που ένοιωθε ασφάλεια. Μην το τιμωρείτε, μην το κοροϊδεύετε. Μην προσπαθείτε, δηλαδή, να ελέγξετε την συμπεριφορά του. Προσπαθείστε να το παρηγορήσετε. Απλώς ακούστε. Καθίστε μαζί του και ακούστε το να μιλάει, να παίζει. Το βράδυ ξαπλώστε για λίγα λεπτά δίπλα του και μιλήστε για την ημέρα σας. Και μόνο που θα είστε δίπλα του θα το ηρεμήσει.
Διαβάστε περισσότερα στο 4moms.gr
