Η ζωή πραγματικά πιστεύω κάνει κύκλους. Τα αρχαία χρόνια όταν πήγαινα νηπιαγωγείο πρώτη κολλητή μου ήταν η Κατερίνα, ένα κατάξανθο κορίτσι με μπούκλες, που ταιριάζαμε πολύ και μείναμε κολλητές μέχρι το δημοτικό όπου χώρισαν οι δρόμοι μας. Αναγκάστηκε να μετακομίσει με τους γονείς της, χωρίς να αφήσει διεύθυνση ή ένα τηλέφωνο για να επικοινωνήσουμε. Για πολλά χρόνια αφού τέλειωσα το γυμνάσιο ,το λύκειο, το πανεπιστήμιο πάντα όταν περνούσα έξω από το παλιό της σπίτι αναρωτιόμουν” τι να κάνει η Κατερίνα; ”Πως να έχει γίνει άραγε; Κρίμα, θα ήθελα να τη πετύχω κάπου. Και τη πέτυχα!!
Το 2000 έγκυος στο πρώτο μου παιδί, δοκιμάζω ρούχα εγκυμοσύνης στο ίδιο δοκιμαστήριο με μια άλλη εγκυμονούσα. Βγαίνοντας να με δω στον καθρέφτη μια κυρία που μου φαίνεται γνωστή η φυσιογνωμία της, κάθεται απέναντι μου. Βασούλα εσύ είσαι; Μου λέει κι αμέσως καταλαβαίνω ότι η κυρία που μου φαίνεται γνωστή είναι η μαμά της Κατερίνας, ”κυρία Ήρα τι κάνετε; Η Κατερίνα είναι καλά; Ναι μα δεν την είδες; Μαζί ήσασταν στο δοκιμαστήριο. Η Κατερίνα ήταν έγκυος 8 μηνών στο πρώτο της παιδί κι εγώ 8 μηνών έγκυος στο δικό μου.
Ναι, κάνει κύκλους η ζωή, φίλοι που υπήρξαν σημαντικοί στα παιδικά μας χρόνια, που μοιραστήκαμε τις παιδικές μας ανησυχίες, τα όνειρά μας και η καθημερινότητα, η διαφορετική πορεία ζωής, μας απομακρύνει, κάποια στιγμή στο πέρασμα των χρόνων τους εμφανίζει απρόσμενα μπροστά σου, σα να μη πέρασε μια μέρα.
Δε ξέρω πόσες από εμάς έχουμε καταφέρει να κρατήσουμε φιλίες από τα σχολικά μας χρόνια, δε τσακώνεσαι, δεν χάνεσαι ηθελημένα, απλά ΧΑΝΕΣΑΙ!
Βλέποντας την αγαπημένη μου φίλη μετά από 20 χρόνια, για μένα ήταν καρμικό, ειδικά με τον τρόπο που συνέβη. Οι αληθινές φιλίες δυστυχώς είναι σπάνιες, οπότε ας τις προστατέψουμε για να μη ξεθωριάσουν στο πέρασμα των χρόνων.
Σήμερα έχουμε 3 παιδιά η καθεμιά μας, μιλάμε, πίνουμε τον καφέ μας ενώ τα παιδιά μας παίζουνε μαζί. Η ζωή κάνει κύκλους, είναι μια ιστορία που τη λέω σχεδόν πάντα όταν συστήνω τη φίλη μου Κατερίνα στους φίλους μου!!
Διαβάστε περισσότερα άρθρα στο 4moms.gr