Δεν ξέρω εάν έχετε παιδιά, σκέφτεστε να κάνετε, ή ετοιμάζεστε να γεννήσετε – στην οποία περίπτωση αφήστε το άρθρο στο πλάι και κάντε ότι σας λέει ο γυναικολόγος σας! Μπορεί πάλι να θεωρείτε τον ίδιο σας τον εαυτό παιδί οπότε δεν είστε έτοιμοι ακόμη για αναπαραγωγή. Μπορεί πάλι να είστε party animal και το θέμα «παιδί» να μην σας αγγίζει – και ερωτώ εγώ τι κάνετε σε αυτή τη σελίδα; Μπορεί από την άλλη να είσαστε από αυτούς τους τρομερά πετυχημένους τύπους που κάθονται στο μεγάλο γραφείο, στη δερμάτινη καρέκλα, φωνάζουν την γραμματέα να τους φέρει καφέ, σφίγγουν τη ζώνη στο 34 νούμερο παντελόνι, κοιτάνε το χαλάκι της γιόγκα και προγραμματίζουν την επόμενη συνεδρία με τον γκουρού τους και σκέφτονται “Δεν θέλω παιδιά. Δεν με φαντάστηκα ποτέ με παιδί και αισθάνομαι καλά με τον εαυτό μου”.
Η Μιράντα Χαρτ, συγγραφέας του βιβλίου “Is it just Me?” ανήκει στην κατηγορία των ανθρώπων που δεν έχει παιδιά. Έγραψε, λοιπόν, το βιβλίο της για να διερευνήσει ένα ανεξήγητο κατά την ίδια φαινόμενο: αυτό της Υπερβολικής Μάνας (Extreme Motherhood)
Φαίνεται πως οι σύγχρονες μητέρες έχουμε ξεχάσει ότι η αναπαραγωγή του είδους και η ανατροφή παιδιών υπάρχουν τόσο καιρό όσο και η ανθρωπότητα! Ότι παιδιά μεγάλωναν και οι άνθρωποι των σπηλαίων. Και παρόλα αυτά στα βιβλιοπωλεία βλέπεις συνεχώς να μεγαλώνει η γκάμα βιβλίων για το πως θα μεγαλώσετε το μωρό σας, το νήπιο, το παιδί σας, τον έφηβο, κ.ο.κ., ενώ η λίστα με τα πράγματα που αγοράζουν οι γονείς στα παιδιά τους – ανεξαρτήτως ηλικίας – ολοένα και μεγαλώνει. Δεν θα μιλήσω για αυτά τα οποία τα παιδιά μας πρέπει να πετύχουν κάθε χρόνος που περνάει.
Η Μιράντα Χαρτ, λοιπόν, ισχυρίζεται ότι οι σημερινές μητέρες βιώνουν τη μητρότητα με φόβο και τρομερό άγχος για το πως θα μεγαλώσουν τα παιδιά τους. Και φυσικά δεν εννοεί την αγωνία για την υγεία των παιδιών αλλά για το τι θα πετύχουν, πως θα το πετύχουν, με τι θα παίξουν, πως θα παίξουν, με ποιόν θα παίξουν, τι θα φορέσουν, τι θα φάνε και η λίστα συνεχίζεται! Δεν θα θίξω το θέμα των επιλογών που δίνουμε στα παιδιά μας για να μην είμαστε «αυταρχικοί γονείς» σαν τους δικούς μας ή γιατί έτσι επιβάλλει η «τρέλα των καιρών».
Βιολογικά προϊόντα στη διατροφή των παιδιών, τα αξιοθέατα που πρέπει να δουν μέχρι χ ηλικία, οι λέξεις που πρέπει να πουν, τα παιχνίδια που πρέπει να παίξουν και φυσικά οι δραστηριότητες που θα ακολουθήσουν. Όλα προσεκτικά σχεδιασμένα και προμελετημένα. Πρέπει, πρέπει, πρέπει όλα αυτά τα πρέπει που βάζουμε στους εαυτούς μας, τα βάζουμε και στα παιδιά μας.
Μήπως να χαλαρώσουμε λίγο; Γιατί εγώ θυμάμαι τον εαυτό μου να τρώει γαριδάκια με σοκολάτα και δεν έπαθα τίποτα – ούτε διατροφικές διαταραχές, ούτε παχυσαρκία δόξα τω Θεώ! – θυμάμαι να παίζω στην παιδική χαρά και να είμαι μέσα στα χώματα και στη μύξα, θυμάμαι ακόμη να πηγαίνω σχολείο στη γειτονιά μου μόνη μου με τις συμμαθήτριες-γειτόνισσες από μια ηλικία και μετά, για να θυμηθώ κιόλας ότι όταν ήμουν 10 και ο αδελφός μου 14 οι γονείς μου έβγαιναν χωρίς άγχος και πίεση και μας άφηναν στο σπίτι. Επιλογή, ποιά επιλογή γιατί εάν έλεγα στον πατέρα μου ότι θέλω να έχω επιλογή για το που θα πάμε να φάμε Κυριακή μεσημέρι ή πως θα περάσουμε το απόγευμα μάλλον θα με πέταγε από το μπαλκόνι! Πιστέψτε με ούτε ψυχολογικά, ούτε τραύματα, ούτε δράματα. Έτσι ήταν τα πράγματα μια φορά και έναν καιρό. Και πολλοί από εσάς θα το θυμούνται.
Εμείς γιατί παθαίνουμε πανικό; Γιατί τόσο άγχος; Γιατί τέτοιος προγραμματισμός; Γιατί όλα πρέπει να είναι σχεδιασμένα και τακτοποιημένα, γιατί τα παιδιά πρέπει να υποστούν βεβαρημένο πρόγραμμα; Γιατί να τα βάλω στο σκαλάκι για τιμωρίας; Ποιος το λέει; Η εποχή; Οι ψυχολόγοι; Οι ειδικοί; Άλλες μανάδες; Και εμένα τι με νοιάζει;
Σε αυτό το πλαίσιο το βιβλίο της Μιράντα Χαρτ, μιας άτεκνης γυναίκας, είναι διασκεδαστικό και διαφωτιστικό. Για να ξεκολλήσουμε οι μοντέρνες μανάδες και να δούμε τα πράγματα αλλιώς.
Ιδού οι 4 τύπου υπερβολικής μάνας με τα μάτια της συγγραφέως. Αναγνωρίζετε τον εαυτό σας σε κάποιον από αυτούς;
- Υπερβολική Μάνα Τύπος Ένα
Είναι ο τύπος της μάνας που αισθάνεται ανώτερη. Το γεγονός ότι τεκνοποίησε την κάνει, πιστεύει η ίδια, ανώτερη από όλες τις άλλες γυναίκες. Ειδικά αυτές χωρίς παιδιά. Αλλά και απέναντι σε αυτές που “κάτι δεν κάνουν καλά” με τα δικά τους παιδιά… δηλαδή όλες τις υπόλοιπες. Η Τύπος Ένα Μάνα θα καταλήξει με 3 ή 4 παιδιά που θα έχουν εξεζητημένα ονόματα. Ο άντρας της το πιο πιθανό είναι ότι θα δείχνει ενδιαφέρον στις δραστηριότητες των παιδιών, θα φοράνε τα ίδια ρούχα με το γιο τις Κυριακές. Και αυτό όχι γιατί το απολαμβάνει πραγματικά, όχι γιατί προτιμά να πάει στο ζωολογικό κήπο από το να κάτσει στο σπίτι να δει ποδόσφαιρο, αλλά γιατί η Μάνα Τύπος Ένα τον έχει “εκπαιδεύσει”. Η Μάνα Τύπος Ένα είναι πολύ περήφανη για δύο πράγματα: για το οικογενειακό τους αυτοκίνητο και για το γεγονός ότι έχασε τα κιλά της εγκυμοσύνης με σχεδόν στρατιωτικό πρόγραμμα μέσα σε λιγότερο από έξι εβδομάδες. Α να μην ξεχάσω ότι διαλαλεί προς πάσα κατεύθυνση πόσο γρήγορα περπάτησαν, μίλησαν τα παιδιά της, πόσες γλώσσες μιλάνε σε ηλικία 8 ετών, πόσο ευγενικά είναι, πόσο καλά παίζουν την 9η του Μπετόβεν… και φυσικά όλα χάρη σε αυτήν!
- Υπερβολική Μάνα Τύπος Δύο
Είναι κατιτίς λιγότερο “υπερβολική” από τον Τύπο Ένα. Και αυτή, όμως, είναι αποφασισμένη να κρατήσει τον έλεγχο των πάντων. “Είναι” και κυρίως δείχνει ο κυρίαρχος του παιχνιδιού. Κυρίως όταν βρίσκεται εκτός σπιτιού σε κοινή θέα. Το καρότσι της θα είναι οπωσδήποτε Maclaren, η τσάντα του μωρού άκρως περιποιημένη και τακτοποιημένη. Δεν θα υπάρξει στιγμή που θα βρεθεί δημοσίως χωρίς πάνα, κρέμα συγκάματος, αλλαξιά, αλλαξιέρα, κ.ο.κ. Τα έχει υπολογίσει όλα. Ακόμη και το να ταιριάζει η τσάντα με τα πράγματα του μωρού, με τη σαλιάρα και την πιπίλα ακόμη και με το κλιπ που κρατάει την πιπίλα. Είναι όλα μελετημένα και οργανωμένα. Η σούπερ μαμά. Το φαγητό του παιδιού και τα σνακ του αποτελείται μόνο από οργανικά προϊόντα πατατάκια ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ!!! Ούτε να το ακούσει. Τηγανητά και σοκολάτα είναι απαγορευμένες λέξεις για το δικό της παιδί. Παραδόξως και το αυτοκίνητο της – παρά τα 3 παιδιά – είναι πεντακάθαρο και εξίσου τακτοποιημένο. Όταν το μωρό της κάνει παλαμάκια στο άκουσμα ενός κλασσικού τραγουδιού θα τρέξει να του πάρει το καλύτερο ξυλόφωνο της αγοράς και θα αναφωνήσει στον κόσμο ότι το παιδί της είναι ο νέος Μότσαρτ.
Όταν γυρνάει στο σπίτι βεβαίως και είναι μόνη με τα παιδιά δύο τινά μπορεί να συμβαίνουν:
- Να περάσει την πόρτα του σπιτιού και να προσπαθήσει να κρατήσει την εικόνα της ολοκληρωμένης, αψεγάδιαστης, ακούραστης μάνας ξεπερνώντας την κούραση της και τα νεύρα της με το αγαπημένο της τραγούδι στη διαπασών και τρώγοντας από την “απαγορευμένη ζώνη” μπισκότα με σοκολάτα, τα οποία κρατάει ακριβώς για ώρες κρίσης!.
- Να κλείσει την πόρτα πίσω της και να καταρρεύσει. Να κλάψει με λυγμούς, κάτι που ήθελε να κάνει όλη μέρα αλλά δεν μπορούσε δημοσίως. Να το ρίξει στο αλκοόλ ενώ πετάει στο φούρνο κατεψυγμένες ψαρομπουκιές ή κοτομπουκιές για το βραδινό των παιδιών. Μπορεί να ανάψει και τσιγάρο! Εάν εμφανιστεί απρόσκλητος καλεσμένος στην πόρτα έχει την ικανότητα να σκουπίσει τα δάκρυα, να παρφουμαριστεί, να βάλει λίγο πούδρα και ρουζ και να φορέσει το καλύτερο χαμόγελο της, να πετάξει στο φούρνο στα γρήγορα λαχανικά με παρμεζάνα και ενώ τα σερβίρει με ένα μπουκάλι παγωμένο κρασί να περηφανεύεται για το πως η μητρότητα την άλλαξε προς το καλύτερο και της έδωσε την ευκαιρία να βιώσει την απόλυτη ικανοποίηση και ευτυχία. Προσοχή: Αυτός ο τύπος είναι ο πλέον επικίνδυνος!
- Υπερβολική Μάνα Τύπος Τρία
Αυτός ο Τύπος Μάνας θα δει τον Τύπο Ένα στην παιδική χαρά και θα της πει “Συγγνώμη για τον εμετό στην μπλούζα αλλά και να την αλλάξω πάλι θα λερωθεί, οπότε ποιο το νόημα” και όσο τα λέει αυτά η Μάνα Τύπος Ένα θα απομακρύνει το παιδί της. Φυσικά η μάνα τύπος τρία δεν θα ενοχληθεί. Θα βγάλει από την τσέπη της μια γκοφρέτα και θα τη φάει με βουλιμία – δεν την ενδιαφέρει και πολύ το θέμα δίαιτα. Το αυτοκίνητο της είναι ο παράδεισος των μικροβίων: μπισκότα, ξεχασμένα λερωμένα παιχνίδια, κουτάκια από ξεχασμένους τελειωμένους χυμούς, σακούλες από πατατάκια, θρύμματα από πατατάκια. Είναι ικανή να κάνει παρέα με φίλες που δεν έχουν παιδιά και για αυτό το λόγο θα “καρφώσει” το παιδί της μπροστά στην τηλεόραση γιατί πιστεύει ότι λίγες ώρες τηλεόραση δεν θα καταστρέψουν τη ζωή του- ανήκουστο για τη μάνα Τύπος Ένα! Είναι πιθανό να βρεθεί ένα βράδυ ξαπλωμένη στον καναπέ βλέποντας τηλεόραση και να συνειδητοποιήσει ότι δεν έχει κάνει μπάνιο εδώ και τρεις ημέρες.
- Υπερβολική Μάνα Τύπος Τέσσερα
Ο τελευταίος τύπος μάνας που παρουσιάζει η Χάρτ είναι “ειδικής κοπής”. Είναι η μάνα της “υπερβολικής πληροφορίας”. Κάθε πρωί στην πόρτα του σχολείου θα πει στις άλλες μανάδες το τι πέρασε τη νύχτα, το πόσο πονάει το στήθος της από το νεογέννητο, πόσο δύσκολα ξυπνάει ο μεγάλος γιος για το σχολείο, ότι δεν θυμάται την τελευταία φορά που έκανε σεξ με τον άντρα της. Και αυτό που θέλει πραγματικά να κάνει ο συνομιλητής είναι να της φωνάξει σκάσε λες και εγώ δεν έχω τα δικά μου. Είναι από αυτές τις μανάδες που θέλεις να αποφύγεις. Λίγο νευρωτική, λίγο υστερική, λίγο παρανοϊκή, πολυλογού, αδιάκριτη. Θα αγνοήσει το γεγονός ότι δεν έχεις παιδιά και ουδόλως σε ενδιαφέρουν όλα αυτά. Είναι επίσης αυτή η μάνα που θα οργανώνει συνεχώς ανούσιες δραστηριότητες για παιδιά & γονείς. Αυτές που όλοι βαριούνται να κάνουν, αλλά τελικώς πηγαίνουν έλλειψη άλλης δραστηριότητας.
Η συγγραφέας μας εξηγεί τη δική της θέση στο θέμα:
“Εάν περιέγραψα μια κάπως “μαύρη” εικόνα αγαπητοί γονείς συγχωρέστε με. Σας εκτιμώ βαθύτατα. Εκτιμώ τα οφέλη της μητρότητας και θαυμάζω πραγματικά όλους τους γονείς. Τους θαυμάζω, κυρίως, για όλα αυτά που υφίστανται στην καθημερινότητα τους. Αλλά παράλληλα αισθάνομαι ότι όσο καλοπροαίρετες είναι οι μανάδες τύπου Ένα, Δύο, Τρία, Τέσσερα, μήπως να ηρεμήσουν λιγάκι;
Οι ενήλικες ανησυχούμε αρκετά για τι θα πουν οι άλλοι, πως δεν θα δημιουργήσουμε πρόβλημα, πως δεν θα γελοιοποιηθούμε. Τα παιδιά δεν έχουν τέτοιες ανησυχίες. Δεν έχουν άγχη. Οπότε σας παρακαλώ μην τα πιέζετε να φάνε τα σωστά τρόφιμα, να φορέσουν τα σωστά ρούχα και να κάνουν πάντα αυτό που εσείς θεωρείτε σωστό. Κανείς γονιός δεν είναι τέλειος. Αλλά εάν είσαστε αξιοπρεπείς και ευγενικοί με τα παιδιά σας δεν θα το κάνετε και τελείως λάθος. Αφήστε τα να παίξουν, και εμείς που παίξαμε μια χαρά ενήλικες είμαστε. Αφήστε τα να λερωθούν και να λερώσουν, για αυτό υπάρχουν τα απορρυπαντικά.
Σκεφτείτε το λίγο πόσο ωραία θα ήταν να γινόμασταν πάλι παιδιά. Φανταστείτε τη ζωή σας για ένα λεπτό με παιδικούς κανόνες και συμπεριφορές: όταν θα πηγαίναμε σε πάρτυ και μας άρεσε κάποιος έτσι απλά θα πηγαίναμε να του πιάσουμε το χέρι, εάν προσπαθούσε να μας φιλήσει και εμείς δεν θέλαμε απλώς θα τον σπρώχναμε, εάν μας έκαναν ένα δώρο που δεν μας αρέσει θα τους το πετούσαμε στα μούτρα, θα μπορούσαμε να ρευτούμε ελεύθερα, να φτύσουμε το φαγητό που δεν μας αρέσει, να αποφύγουμε δουλειές, να κάνουμε αυτό που πραγματικά μας αρέσει και μας ικανοποιεί, να μην σκεπτόμαστε συμβατικά, κυρίως να μην ενεργούμε συμβατικά. Το πρόβλημα βεβαίως είναι ότι τίποτα από όλα αυτά δεν είναι επιτρεπτό στον κόσμο των ενηλίκων”.
Διαβάστε περισσότερα άρθρα στο 4moms.gr
