Αγαπητή μας δασκάλα…
… δεν γνωριζόμαστε ακόμη. Θα βρούμε το χρόνο συντόμως να τα πούμε, να γνωριστούμε, να συνυπάρξουμε. Εν τω μεταξύ θέλω τόσα να σου πω. Ξέρω ότι για τους επόμενους 10 μήνες όλα γύρω σου γυρίζουν. Εσύ είσαι το κέντρο, το επίκεντρο της ζωής των παιδιών μου. Η πρώτη μου σκέψη είναι πως θέλω να είσαι δίκαιη μαζί τους – όχι καλή αλλά δίκαιη! Η αμέσως επόμενη είναι ότι έστω και για λίγο θα ήθελα να γίνουν και αυτά το κέντρο, το επίκεντρο της δικής σου ζωής. Να νοιαστείς, να ενδιαφερθείς, να υπομείνεις, να τους δείξεις και εσύ τι σημαίνει ανθρωπιά, ανθρωπισμός.
Θέλω να επιστήσω την προσοχή σου στα λόγια ενός μεγάλου στοχαστή, ενός σύγχρονου φιλοσόφου, του Κορνήλιου Καστοριάδη:
“εάν δεν υπάρχει έρωτας μέσα στην εκπαίδευση, δεν υπάρχει εκπαίδευση! Εάν κάποιος κάτι μαθαίνει μέσα στο σχολείο είναι διότι, διαδοχικά, έναν καθηγητή σε κάποια τάξη – και στο πανεπιστήμιο ακόμη – τον ερωτεύεται και τον ερωτεύεται διότι βλέπει ότι αυτός ο ίδιος ο καθηγητής είναι ερωτευμένος με αυτό που διδάσκει.”
Ερωτεύσου, λοιπόν, αυτό που διδάσκεις για να σε ερωτευτούν και αυτοί που διδάσκεις. Ακόμη θυμάμαι τους δικούς μου φάρους γνώσης αυτούς τους ανθρώπους που με έκαναν να αγαπήσω τη γλώσσα, να αγαπήσω τις λέξεις. Την κυρία Κανατσέλου τη φαινομενικά στριφνή καθηγήτρια Νέων Ελληνικών που όμως παθιαζόταν με το αντικείμενο της και αυτό της το πάθος το μετέφερε και σε εμάς. Την κυρία Διακάκη και την αγάπη της για τα αρχαία. Έχουν περάσει σχεδόν 30 χρόνια και όμως είναι σαν να τις βλέπω να μπαίνουν στην τάξη με το βιβλίο στο χέρι για να μου μιλήσουν για την Αργώ του Θεοτόκη και την Ιστορία του Θουκυδίδη.
Για κατακλείδα κρατώ ότι πιο ωραίο διάβασα αυτές τις ημέρες στα κοινωνικά δίκτυα, και συγκεκριμένα στον “τοίχο” της δημοσιογράφου Αφροδίτης Γραμμέλη, σχετικά με την έναρξη των σχολείων:
“Θα προτιμούσα αύριο αντί για αγιασμό να έδειχναν στο παιδί μου ένα βίντεο από την προσπάθεια των Παραολυμπιονικών κι ένα με συνομηλίκους του από την Συρία. Και να του έλεγαν μετά: τώρα προχώρα και προσπάθησε”
Γιατί όπως έχει σωστά επισημάνει και ο Πλάτωνας “ακόμα και οι τοίχοι της πόλης εκπαιδεύουν τους ανθρώπους” εκμεταλλεύσου κάθε πέτρα, κάθε πετραδάκι.
Καλή σχολική χρονιά
Διαβάστε περισσότερα άρθρα εδώ.
