Και πάνω από όλα την αξία της ίδιας της επικοινωνίας: Να προσεγγίζουμε τα παιδιά μας μιλώντας μαζί τους για όλα όσα τους αφορούν, τις χαρές και τις λύπες, τις επιτυχίες και τις αποτυχίες, τις ανησυχίες και τις αγωνίες τους. Και πάντα ο καλύτερος τρόπος για να επιτύχουμε έναν τέτοιο σκοπό είναι να δώσουμε πρώτοι εμείς το παράδειγμα, πρώτοι εμείς να μιλήσουμε για τους εαυτούς μας, για τις ζωές μας, για την καθημερινότητά μας.
Πολύ συχνά όμως ούτε κι αυτό αρκεί (ναι! είναι απαιτητική η σχέση μας με τα παιδιά μας!): Πολύ συχνά χρειάζονται όχι μόνο επικοινωνιακές δεξιότητες για να τα προσεγγίσουμε περισσότερο αποτελεσματικά και πιο ουσιαστικά, αλλά να δώσουμε μια πιο προσωπική, συναισθηματική διάσταση στην επαφή μας μαζί τους (και τότε όλα γίνονται πιο εύκολα: αρκεί να το τολμήσουμε ή έστω να το δοκιμάσουμε).
Παρακάτω αναφερόμαστε σε 6 πολύ SOS σημεία αναφοράς, που όλοι, λίγο-πολύ γνωρίζουμε.
Η πρόσκληση – πρόκληση είναι να βρείτε τα δικά σας περιεχόμενα σ’αυτές τις λέξεις, ώστε να γίνουν “κόσμοι” ολόκληροι που θα εμπεριέχουν την συναισθηματική και πνευματική ανάπτυξη των παιδιών σας.
- Αγάπη. (μιλώντας για σύμπαντα και γαλαξίες ας μιλήσουμε και για τον Ήλιο
- Εμπιστοσύνη. (Η δύναμη της συνδετικός ιστός που γεφυρώνει την θεωρία με την πράξη…)
- Επιβράβευση. (Η μετουσίωση έξι γραμμάτων “μ-π-ρ-ά-β-ο” στην δύναμη όλου του κόσμου.)
- Αποδοχή. (Μία άνευ όρων αγκαλιά που γεμίζει αυτοπεποίθηση , που “μεγάλωσε γερά παιδιά”)
- Πρωτοβουλία. (Η παραχώρηση στην νέα γενιά του δικαιώματος για την εξερεύνηση του “διαστήματος”. Μία πράξη γενναία στην αλληλουχία των γενεών)
- Συγχώρεση. (Όλα όσα περιλαμβάνονται σ’αυτά που δεν μπορέσαμε, που δεν προλάβαμε, που δεν καταλάβαμε… και ίσως αυτό να αφορά και τα/στα παιδιά μας)
Αφήνουμε επίτηδες επιτηδευμένα τα νοήματα, παίζοντας με τις λέξεις και τους όρους, θέλοντας να σας προσκαλέσουμε σε μία εκ νέου “νοηματοδοσία” για όλες εκείνες τις έννοιες που θα σας συνδέσουν δια του λόγου (κι όχι μόνο) με τα παιδιά σας.
Από τον Γιάννη Ξηντάρα-Ψυχολόγος
Πηγή: 4moms
