#ItsAmaliaK: Πώς διαχειρίζομαι το άγχος και μία προσωπική μου αποκάλυψη

Hey guys,

Σκέφτηκα για σήμερα να σας γράψω για ένα από τα πράγματα που ταλαιπωρούν τους περισσότερους αν όχι όλους του ανθρώπους του κόσμου και ειδικά τους φοιτητές, το άγχος. Πιστεύω πως - ειδικά στην Ελλάδα - δεν δίνουμε την κατάλληλη βαρύτητα στα προβλήματα που μπορεί να δημιουργήσει το άγχος και τις επιπλοκές που μπορεί να έχουν αυτά. Παίρνω το θέμα stress πολύ σοβαρά και σε καμία περίπτωση δεν πιστεύω πως οι παρακάτω συμβουλές είναι επαγγελματικές, απλώς από προσωπική μου εμπειρία εμένα αυτά τα μικρά tips με έχουν βοηθήσει.

Όπως οι περισσότεροι σας ξέρετε πριν σχεδόν ένα χρόνο έφυγα από την Ελλάδα και ήρθα για σπουδές στην Αμερική με στόχο να αρχίσω να πραγματοποιώ "τα όνειρά μου". Πάντα ήμουν πολύ ανεξάρτητο παιδί και παρόλο που ήμουν κοντά στους γονείς μου δεν είχα πρόβλημα να είμαι μακριά από αυτούς. Για το λόγο αυτό πίστευα πως δεν θα έχω και κανένα πρόβλημα να μετακομίσω σε μια άλλη χώρα. Προφανώς δεν προέβλεψα πολλά πράγματα. Τις πρώτες εβδομάδες  του χρόνου μου εδώ περνούσα φανταστικά και ήμουν ακόμα πολύ ενθουσιασμένη. Όμως σιγά σιγά τα πράγματα δυσκόλεψαν. Είχα προβλήματα με τις συγκατοίκους μου στην εστία, είχα άπειρα μαθήματα και υποχρεώσεις, ο ανταγωνισμός εδώ ήταν και είναι τρομακτικός και με είχε πανικοβάλει. Ήταν ακόμα και πολύ νωρίς για να δημιουργήσω κάποια βαθιά και ουσιαστική φιλία, στην οποία θα μπορούσα να ανοιχτώ και οι συγγενείς και φίλοι μου ήταν πολύ μακριά!

Με το πέρασμα των πρώτων δύο μηνών ένιωσα τόσο πιεσμένη και μόνη, που τελικά έπαθα κρίση πανικού. Δεν το είχα ξαναπάθει ποτέ και γι αυτό δεν ήξερα τι συνέβαινε στο σώμα μου. Έτρεμα, έτρεχε η καρδιά μου σε τρομακτικούς ρυθμούς, δεν μπορούσα να αναπνεύσω, και ούτε να σκεφτώ καθαρά. Πήγα απευθείας στο νοσοκομείο από τον πανικό μου γιατί πραγματικά νόμιζα πως κάτι πήγαινε στραβά. Προφανώς τίποτα από αυτά τα συμπτώματα δεν ήταν σοβαρά καθώς το συμβάν ήταν ξεκάθαρα ψυχολογικό. Τώρα περιγράφοντάς σας το γελάω με την υπερβολική αντίδρασή μου. Όμως εκείνη την στιγμή δεν γνώριζα τίποτα για τις βαριές σωματικές επιπτώσεις που μπορεί να έχει το άγχος και πως μπορεί να οδηγήσει σε τέτοιες κρίσεις, με αποτέλεσμα να κάνω τον πανικό μου χειρότερο γιατί πολύ απλά δεν μπορούσα να αναγνωρίσω την πηγή των συμπτωμάτων μου.

Όταν στο νοσοκομείο μου είπαν ότι είναι απλώς ψυχολογικό, μου εξήγησαν ότι παραπάνω από το 50% των φοιτητών έχουν τουλάχιστον μια φορά βρεθεί σε μια αντίστοιχη κατάσταση. Παρόλο που ηρέμησα με την πληροφορία αυτή, αναρωτήθηκα γιατί κανείς στο σχολείο ή στο πανεπιστήμιο δεν μου είχε μιλήσει για αυτό το θέμα. Ήλπιζα να γνώριζα για τις επιπτώσεις του άγχους από την στιγμή που επηρεάζει τόσους από εμάς με δαφορετικούς τρόπους- είτε αυτό είναι κρίσεις, ημικρανίες, δερματικά προβλήματα ή το οτιδήποτε. Για όλους μου εσάς τους ηλεκτρονικούς φίλους, λοιπόν, ήθελα να σας πω πως δεν είστε οι μόνοι που αντιμετωπίζετε τέτοια προβλήματα και πως είναι απόλυτα φυσιολογικό να νιώθουμε χαμένοι/πιεσμένοι σε αυτήν την ηλικία που ξαφνικά παίρνουμε το ρόλο του ενηλίκου και αρχίζουμε να καθορίζουμε την ζωή μας.

The struggle is real όπως λένε και εδώ αλλά you just need to relax. Δεν χρειάζεται να υπερβάλουμε και να πιστεύουμε πως συμβαίνει κάτι τραγικό. Υπάρχουν κάποιοι μικρά tips που μπορεί να σε βοηθήσουν να απαλλαγείς έστω και για ένα μικρό χρονικό διάστημα από το άγχος και που εμένα με έχουν βοηθήσει να νιώσω πραγματικά χαρούμενη εδώ :)!

• Μίλα σε κάποιον για αυτό. Το μεγαλύτερο μου λάθος ήταν να μην εκφράσω τα συναισθήματα μου στους φίλους και την οικογένειά μου γιατί ήθελα όλοι να πιστεύουν πως περνάω ρόδινα. Το να νιώσεις καλύτερα και υγιείς ψυχολογικά είναι πάντα μα ΠΑΝΤΑ πιο σημαντικό από την εικόνα που προβάλεις. Μην ντραπείς λοιπόν να πεις όσα σε πιέζουν σε κάποιο κοντινό σου. Πλέον κάθε φορά που στρεσάρομαι λίγο παίρνω μια φίλη μου, την αδερφή μου, ή την μητέρα μου και μιλάμε για το θέμα ή και για κάτι άσχετο για να ξεχαστώ και να βγω από το τριπάκι του στρες. Γιατί τριπάκι είναι. Έχει ξεκάθαρα να κάνει με το πώς βλέπεις και αντιμετωπίζεις τα θέματα και όχι με τα γεγονότα καθαυτά.
• Βγάλε τον εαυτό σου από την κατάσταση. Προσπάθησε να εξετάσεις αυτό που σου συμβαίνει σαν τρίτος και είναι σίγουρο πως θα το βρεις λιγότερο δραματικό.
• Μην προσπερνάς πράγματα που σε ενοχλούν. Εμένα για παράδειγμα οι συγκάτοικοι μου με ενοχλούσαν πάρα πολύ! Όμως δεν τους έλεγα τίποτα γιατί πίστευα ότι δεν πρέπει να ασχοληθώ με "βλακείες" ενώ είχα τόσες υποχρεώσεις.  Μετά την κρίση πανικού μου αποφάσισα πως ό,τι με ενοχλεί πραγματικά θα το λέω. Έτσι εξέφρασα τα συναισθήματά μου στις συγκατοίκους μου και εκεί κατάλαβα πόση βαρύτητα είχαν τελικά τα προβλήματα που προσπερνούσα ως "βλακείες". Ένιωσα ένα τεράστιο βάρος να φεύγει από τους ώμους μου και αισθάνθηκα πολύ καλύτερα! Μην υποτιμάς την επιρροή που μπορεί να έχουν κάποια πράγματα στην ζωή σου και πάνω απ'όλα μην φοβάσαι να εκφραστείς !
• Ξεκουράσου. Το άγχος εκτός από ψυχολογικά εκφράζεται και σωματικά. Γι αυτό είναι πολύ σημαντικό να κοιμάσαι καλά ή να χαλαρώσεις όταν νιώθεις πως δεν αντέχεις άλλο. Μην πιέζεις τον εαυτό σου.
• Κάνε γυμναστική! Κατά την διάρκεια της γυμναστικής δεν θα σκέφτεσαι τίποτα από αυτά που σε απασχολούν και θα βγάζεις την ένταση που έχεις μέσα σου. Επίσης εκκρίνονται ενδορφίνες που θα σε κάνουν να νιώσεις πιο χαρούμενη.
• Πάνω απ' όλα μην φουντώνεις τα προβλήματά μέσα στο μυαλό σου. Είναι απολύτως φυσιολογικά και οι περισσότεροι έχουμε τα ίδια σε αυτή την φάση.

Εφαρμόζοντας σιγά σιγά τα παραπάνω και αντιμετωπίζοντας τα πράγματα που με ενοχλούσαν η ζωή μου μακριά από την Ελλάδα άλλαξε και για το καλύτερο. Τώρα το Berkeley είναι για εμένα το δεύτερό μου σπίτι, δεν νιώθω ξένη, νιώθω χαρούμενη και πως ανήκω εδώ. Αφήστε που μου έλειψε κιόλας όταν ήμουν στην Ελλάδα το καλοκαίρι. Αν μου το έλεγε κανείς αυτό πριν από ένα χρόνο δεν θα τον πίστευα!

Ελπίζω να σας βοήθησε έστω και λίγο αυτό το άρθρο γιατί εγώ σίγουρα αν είχα ακούσει κάτι αντίστοιχο θα είχα αντιδράσει πολύ καλύτερα στην δύσκολή μου στιγμή. Πλέον ξέρω πως να χειρίζομαι το άγχος μου, αυτό δεν σημαίνει πως δεν έχω στιγμές που νιώθω αβέβαιη, όμως σίγουρα δεν έχω στιγμές που το άγχος με κυριεύει και με κοκαλώνει εντελώς.

Με λίγα λόγια chill out φίλοι μου! Όλα καλά θα πάνε! Promise!

xxx

Αμαλία