Πριν καν ακόμα αρχίσει ο Ιούνιος ήμουν υπερενθουσιασμένη για το φετινό καλοκαίρι, και όχι για τον προφανή λόγο - πως θα έκανα δηλαδή διακοπές - αλλά γιατί είχα περάσει σε ένα ακαδημαϊκό πρόγραμμα με αντικείμενο τη μετανάστευση, σε πανεπιστήμιο της Βαρκελώνης. Εννοείται πως η μετανάστευση είναι ένα θέμα που με ενδιαφέρει, καθώς πιστεύω πως έχει αλλάξει πολύ την καθημερινότητά μας τα τελευταία χρόνια. Σας είχα ξαναγράψει το πόσο ωραία πέρασα εκείνο τον μήνα μου στην Ισπανία. Ήταν πραγματικά μια αξέχαστη εμπειρία και παρ’ όλο που ουσιαστικά ακόμα ήμουν στο πανεπιστήμιο, πέρασα φανταστικά.
Αφού γύρισα για τα καλά πίσω στην Ελλάδα, αποφάσισα πως ήθελα να πάω σε καινούργια νησιά φέτος, καθώς τα τελευταία χρόνια έχω επαναπαυτεί μεταξύ Μυκόνου και Πάτμου, που πάνε οι γονείς μου και άρα τα επισκέπτομαι από μικρή. Το πρώτο καινούργιο μέρος που πήγα ήταν η Σύρος! Ξετρελάθηκα με την ομορφιά και την κλασσικότητα αυτού του νησιού τόσο πολύ, που τα έβαλα με τον εαυτό μου που δεν είχα πάει τόσο καιρό. Η αγαπημένη μου βόλτα ήταν αυτή που έκανα το απόγευμα στην Ερμούπολη, γύρω από το πανέμορφο δημαρχείο και το θέατρο Απόλλων, η οποία τελείωνε με ένα χυμό στο Jar. Πραγματική μαγεία!
Το επόμενο καινούργιο μέρος που επισκέφτηκα ήταν η Αντίπαρος. Για να είμαι ειλικρινής δεν έκανα και τόσες βόλτες στο νησί γιατί έκατσα μόνο δύο μέρες, αλλά πέρασα υπέροχα, γιατί είχα την ευκαιρία να πάω εκεί με το καϊκι μιας κολλητής μου φίλης. Αυτό έκανε όλη την διαφορά, μιας και πήγαμε σε πανέμορφες παραλίες με γαλαζοπράσινα νερά και λευκή άμμο, στις οποίες δεν έχεις πρόσβαση από στεριά. Και το βράδυ σουβλάκι στο Οικογενειακό (Trust me αξίζει την γουρουνιά! Ίσως το πιο ωραίο σουβλάκι που έχω φάει ποτέ μου!) και ποτό στο Boogaloo.
Για μια εβδομάδα πήγα στην Πάτμο, το αγαπημένο νησί της μητέρας μου. Μια αστεία ιστορία είναι ότι όταν ήμουν μικρή δεν μου άρεσε καθόλου να πηγαίνω και σχεδόν έκλαιγα κάθε φορά που έπρεπε να μπω στο πλοίο. Με ενοχλούσε γιατί είναι πάρα πολύ μακριά από την Αθήνα (8 ώρες) ή από άλλά νησιά που ήταν όλοι μου οι φίλοι. Τώρα πια είναι μάλλον το αγαπημένο μου νησί και όλοι μου οι φίλοι παρακαλάνε να έρθουν μαζί! Λατρεύω του ήρεμους ρυθμούς της. Και το γεγονός πως δεν υπάρχει η τρέλα των εξόδων και του τουρισμού που κυριαρχεί στα υπόλοιπα ελληνικά νησιά, ακριβώς επειδή είναι τόσο μακριά ;).
Για τρίτο συνεχόμενο καλοκαίρι επισκέφθηκα και την Σαντορίνη, η οποία κατέχει και εκείνη ένα πολύ ιδιαίτερο μέρος στην καρδιά μου, καθώς πάω με την αγαπημένη μου παρέα. Αποφεύγω τα κοσμικά μέρη και προτιμώ ένα ήρεμο απογευματινό γεύμα στο εστιατόριο Μεταξύ μας στην Έξω Γωνιά ή στην Κατίνα στο Αμμούδι.
Οι διακοπές έκλεισαν με το νησί που δεν θα άλλαζα με τίποτα - όσο κοινότοπο και αν είναι πια - τη Μύκονο. Το ξέρω πως ίσως να μην είναι όπως παλιά (που λένε και οι μεγάλοι), καθώς έχει χάσει κάτι από την γραφικότητά της εξαιτίας της υπερματαιοδοξίας και του γκλάμουρ, όμως στη Μύκονο παντρεύτηκαν οι γονείς μου, βαφτίστηκε ο αδερφός μου, εκεί έζησα όλα μου τα χαρούμενα και ξέγνοιαστα καλοκαίρια ως παιδί και δεν θα μπορέσω ποτέ να την ξεπεράσω. Αγαπημένη βουτιά στην παραλία του Αγίου Σώστη και μετά πίτσα σοκολάτα στην Φτελιά, μόνο που το σκέφτομαι με πιάνουν τα κλάμματα από τις αμέτρητες συγκινητικές αναμνήσεις, που έχω εκεί με φίλους και οικογένεια.
Και έτσι πέρασα τις τελευταίες μου στιγμές εκεί μέχρι τις 19 Αυγούστου, όπου πήρα το αεροπλάνο και γύρισα πίσω, στο καινούργιο μου σπίτι, πιο έτοιμη από ποτέ για μια καινούργια χρονιά στο μέρος αυτό που έχω τόσο αγαπήσει, το Μπέρκλεϋ.
Cheers to the best summer of my life,
More exciting things coming soon
xxx
Αμαλία
