Η φιλοσοφία ζωής του σύγχρονου κόσμου, η εξέλιξη της επιστήμης, της τεχνολογίας, έχουν υποβάλλει τους ανθρώπους σε μια γρήγορη διαδικασία. Υπάρχει "αντίδοτο";
Τα πάντα γύρω αλλάζουν με τέτοιους ρυθμούς, που πολλές φορές κανείς χάνει τις εξελίξεις των πραγμάτων. Μοιάζει η κοινωνία, σαν ταινία στο fast forward, γρήγοροι ρυθμοί, γρήγορες αποφάσεις δράσης για να προλάβεις πρώτος τις ευκαιρίες, γρήγορο φαγητό, γρήγορη εξέλιξη στην καριέρα, γρήγορα χρήματα, γρήγορες σχέσεις, ένα μόνιμο άγχος να βιαστείς. Αν σκεφτεί κανείς την μέρα του, βιώνει μόνιμα μια πίεση να προλάβει να κάνει κι αυτό κι εκείνο και τελικά γυρνάει σπίτι του, εξαντλημένος με διάθεση να ξεκουραστεί γρήγορα γιατί αύριο τον περιμένει πάλι "τρέξιμο".
Πως θα σας φαινόταν αν σας έλεγε κάποιος, πως εκτός από τους έντονους ρυθμούς ζωής, υπάρχει ένα κίνημα που ονομάζεται "Go slow Movement" και είναι επιλογή σας αν θα το υιοθετήσετε ή όχι; Το πιο πιθανό σενάριο είναι να πείτε πως "δεν έχω χρόνο να ασχοληθώ για τέτοια, οι υποχρεώσεις και οι απαιτήσεις της ζώης με πιέζουν". Κι όμως, η ύπαρξη του κινήματος αυτή είναι γεγονός και έρχεται να διαταράξει τον μέχρι τώρα τρόπο ζωής, θυμίζοντας μας πως είναι να ζεί κανείς ανθρώπινα. Το κίνημα ξεκίνησε το 1986 στην Ιταλία, συγκεκριμένα από τον Carlo Petrini, ο οποίος αντέδρασε στο να ανοίξουν Mc Donalds, σε μια περιοχή της Ιταλίας, αντίθετος με την ιδέα του γρήγορου φαγητού. Ετσί, δημιούργησε το "Slow Food organization", που αρχίσε να αποτελεί πηγή έμπενευσης και σ' άλλους τομείς, slow travel, slow design, slow living, slow fashion. O Geir Berthelsen ίδρυσε το 1999 το Παγκόσμιο Institute of Slowness, οπού οραματίστηκε ένα νέο πλανήτη, Slow Planet, που θα κινείται σε αργούς ρυθμούς, προλαβαίνοντας να ζει. Ο ίδιος ισχυρίζεται σε μια συνέντευξή του πως, η βιομηχανική επανάσταση μας βοήθησε να δημιουργήσουμε μεγάλες πόλεις, υπέροχα κτίρια, μέσα στα οποία θα ζουν οι άνθρωποι. Ωστόσο, η κοινωνία άρχισε να επικεντρώνεται στον καταναλωτισμό και όχι στο άτομο. Οι άνθρωποι άρχισαν να αναζητούν την επιτυχία, την επαγγελματική εξέλιξη, η τεχνολογία άρχισε να προκαλεί το μυαλό του ανθρώπου για νέα πράγματα, όμως τι γίνεται με το συναισθηματικό του κόσμο; Ο άνθρωπος δεν αρκείται στο να αποκτήσει ένα υπέροχο σπίτι και μια καλή δουλειά. Η ανάγκη του για επικοινωνία, χρόνο για κοινωνικοποίηση, τι γίνεται με τα συναισθήματα; Ο Geir Berthelsen δηλώνει πως "we are not rats and life is not a race", μήπως έχει δίκαιο, πως όντος η ζωή δεν είναι αγώνας ταχύτητας;
Ωστόσο, το "πιο αργά" σημαίνει, ότι δεν θα έχει κανείς τις ίδιες ευκαιρίες από το αν είναι μόνιμα σε εγρήγορση; Σκεφτείτε λίγο, την ζωή σας. Προσπαθείτε να τα προλάβετε όλα μέσα σε μια μέρα, παραπονιόσαστε ότι χρειάζεστε και άλλες ώρες, και αν κάτι καθυστερήσει να γίνει, αγχώνεστε τόσο πολύ που όλη η μέρα σας καταστρέφετε. Μήπως, μοιάζει με εθισμό ο γρήγορος τρόπος ζωής; Παρόλα αυτά, υπάρχουν φορές που νιώθετε ότι δεν αντέχετε άλλο. Αναλογιστείτε για λίγο, πόσες φορές ονειρεύεστε να μπορούσατε να ταξιδέψετε σ' ένα εξωτικό μέρος, όπου δεν θα σας ενοχλεί τίποτα. Εκεί θα έχετε την ευκαιρία να ηρεμήσετε, να χαλαρώσετε, να διασκεδάσετε, να μιλήσετε με τους φίλους σας, να σκεφτείτε. Ακούγεται υπέροχο και εξωπραγματικό; Κι όμως, δεν χρειάζεται να ταξιδέψετε για να βρείτε αυτό που ζητάτε, την ποιότητα στην ζωή σας. Μπορείτε να αλλάξετε και να υιοθετήσετε αυτή την φιλοσοφία ζωής όπου και αν είστε, όποια στιγμή το αποφασίσετε.
Το κίνημα Go Slow δεν είναι τόσο αξιοπερίεργο, είναι αυτό που αναζητούμε όλοι. Ξεκινήστε απλά να το βάζετε στην ζωή σας, σαν αντίδοτο. Αποσυνδέστε κάθε ηλεκτρική συσκευή, που σας προκαλεί άγχος, όταν γυρνάτε σπίτι. Καθίστε 10 λεπτά την μέρα, μέσα στα οποία μπορείτε να κλείσετε τα μάτια και να ονειρευτείτε, να χαλαρώσετε, να σκεφτείτε, να παρατηρήσετε. Αντί να φάτε κάτι γρήγορο απ΄έξω, ετοιμάστε ένα γεύμα και φάτε μ΄ένα φίλο σας, ή με την οικογένεια σας. Κουβεντιάστε ήρεμα με τον σύντροφο σας απολαμβάνοντας την στιγμή. Παίξτε με τα παιδιά σας, χωρίς να σκέφτεστε, πόσα πράγματα μένουν πίσω.
