Φόνος! Φτάσαμε και σε αυτό.
Μίσος, θυμός, κακία, θλίψη, αδικία, κρίση σ’ όλα τα επίπεδα και όλα αυτά σε μια μικρή δημοκρατική χώρα. Στη χώρα που γεννήθηκε η Δημοκρατία. Η χθεσινή δολοφονία πέρασε τα εσκαμμένα. Δεν μπορούμε άλλο να κάνουμε την στρουθοκάμηλο και να βάζουμε το κεφάλι μας μέσα στην άμμο. Ούτε επίσης να χρεώνουμε μόνο τους ηγέτες και τους πρωτεργάτες αυτής της κατάστασης. Ο καθένας είναι υπεύθυνος για τις επιλογές του. Πολλοί άνθρωποι μπορεί να στράφηκαν σε εξτρεμιστικές πολιτικές επιλογές μέσα στην απελπισία τους. Σήμερα ουδείς δικαιούται να πει ότι δεν ήξερε. Δεν φταίνε μόνο οι πολιτικές των κομμάτων αλλά και αυτοί που τις στηρίζουν, όταν τις βλέπουν να εκδηλώνονται με τέτοια βία. Μεγαλώνουμε τα παιδιά μας και τους μαθαίνουμε να λένε την γνώμη τους και τα πιστεύω τους με σεβασμό και ελευθερία. Και τώρα αυτό θα πρέπει να το πάρουμε πίσω; Θα πρέπει να τους "προφυλάξουμε" λέγοντας τους "Μην εκφράζεσαι ελεύθερα γιατί κάποιοι μπορεί να στην στήσουν έξω από το σχολείο", "Μην κάνεις παρέα με ανθρώπους που έχουν άλλο χρώμα", "δεν μπορείς να λες την γνώμη σου αν δεν λαϊκίσεις"; Είναι δυνατόν οποιαδήποτε άποψη να "γρονθοκοπείται" μέσα από το διαδίκτυο από διάφορους αυτόκλητους υπερασπιστές του λαού; Είναι δυνατόν γυναίκες σαν την Λένα Διβάνη και την Σώτη Τριανταφύλλου να "λιντσάρονται" διαδικτυακά για την άποψή τους;
Ξέρετε τι έχω βαρεθεί σ’αυτή τη χώρα; Το ότι συνεχίζουμε να παίζουμε αυτό το παιδικό παιχνίδι «Κλέφτες και αστυνόμοι». Περιμένουμε να γίνει κάτι και μετά να μοιράσουμε τους ρόλους. Αυτοί που φταίνε και πρέπει να πληρώσουν και οι άλλοι οι δίκαιοι και οι σωστοί. Μόνο που το παιχνίδι παίζεται πλέον άνισα, γιατί έχουμε μαζευτεί όλοι στην πλευρά των καλών. Αλήθεια, φταίει κανείς σ’ αυτή τη χώρα; Εμείς οι ίδιοι φταίμε πουθενά; Για την εξέλιξη των πραγμάτων αλλά και τη δική μας μοίρα;
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook για να μαθαίνετε όλα τα νέα.
