Κατάματα!
Στην καθημερινή ζωή αναγκαζόμαστε συχνά να παίζουμε διάφορους ρόλους ανάλογα με τον χώρο και την κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε. Κάποιος θα μπορούσε να το χαρακτηρίσει υποκρισία. Κάποιος άλλος ίσως όχι.
Όταν νιώθουμε ηθοποιοί στη μεγάλη σκηνή του κόσμου, μπορούμε να εφαρμόζουμε τη μέθοδο Στανισλάφακι, ενός δραματουργού του 19ου αιώνα, που βασίζεται στην αφομοίωση του ήρωα που ενσαρκώνουμε.
Ο δάσκαλος αυτός της υποκριτικής συμβούλευε τους ηθοποιούς να μη μιμούνται τις εκφράσεις του τσιγκούνη, αλλά να νιώθουν την τσιγκουνιά μέσα τους, επειδή έτσι η ερμηνεία τους θα ήταν απολύτως φυσική και πιστευτή.
Επειδή στην περιπλοκή καθημερινή ζωή είμαστε υποχρεωμένοι να παίζουμε πολλούς ρόλους, είναι απαραίτητο να ενσαρκωνόμαστε σ΄αυτούς για να ταυτιζόμαστε με την πλοκή, όποια κι αν είναι.
Αν παίζουμε απ΄έξω, χωρίς να συλλαμβάνουμε την ουσία του ήρωά μας, το μόνο που θα είναι αυτό που έλεγε ο Στανισλάφσκι στους μαθητές του: "Δε σε πιστεύω, δε με πείθεις".
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook για να μαθαίνετε όλα τα νέα.
