Την προηγούμενη Κυριακή στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών ολοκληρώθηκε μια πορεία σκληρής δουλείας και κοπιαστικού οράματος. Η Ημερίδα Γυναικείας Επιχειρηματικότητας, Actually I Can ολοκληρώθηκε, τρίτη και μάλιστα συγκινητικά επιτυχημένη δράση των women In action και όπως φαίνεται έχουμε έναν μακρύ και δημιουργικό δρόμο μπροστά μας. Το άγχος μας ήταν δεδομένο, είχαμε αυτή την ενθουσιώδη αγωνία για το πώς θα πάει και ποια θα είναι η ανταπόκριση του κόσμου. Τα vibes ήταν από την αρχή θετικά και έτσι μπήκα κι εγώ σε μια διάθεση αποστασιοποίησης, όσο ήταν δυνατόν. Είπα «Τζένη, απόλαυσέ το σαν απλός θεατής». Όλα κύλησαν ρολόι! Στο διάλειμμα επιβεβαιώθηκα περίτρανα. Ο κόσμος γύρω μας μιλούσε έντονα και με χαμόγελο, αντάλλαζαν απόψεις, σκέψεις και πλάνα. Με αυτή τη ματιά, θέλω να ευχαριστήσω από καρδιάς την Αμαλία, τη Βάσω, τη Βιβή, τη Χριστίνα και τη Δήμητρα που δουλέψαμε πραγματικά πολύ και συνεργαστήκαμε άψογα, όπως και όλους μας τους συνεργάτες που δεν σήκωσαν κεφάλι. Θα ήθελα να ευχαριστήσω τους χορηγούς μας που μας στήριξαν, όπως και την ομάδα της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών. Όλο αυτό είχε ένα όραμα πραγματικό και αυτό μας κινητοποίησε τόσο δραστικά. Σε αυτό το όραμα ήρθαν δίπλα μας όλοι οι ομιλητές να μας εμπνεύσουν, να μας παρακινήσουν και να πιστέψουμε σε αυτό που οφείλουμε. Τους ευχαριστώ όλους έναν έναν και θα διασταυρωθούμε σίγουρα κάπου, μιας και δεν σταματάμε εδώ! Θέλω να τελειώσω με ένα βίντεο που με συγκίνησε και με την φράση του κύριου Μεταξά: "Τα όνειρα πρέπει να είναι μεγάλα και να σπάνε σε στόχους μετά".
