Όταν η Τζέιν Μπίρκιν μίλησε στην Τζένη Μπαλατσινού: «Είμαι πιο πολύ τεμπέλα και λιγότερο icon»

Ό,τι και να σκεφτείς, η Jane Birkin το έχει ζήσει. Σύμβολο των 70s, μούσα και σύντροφος του Serge Gainsbourg, style icon του οίκου Hermes, ο οποίος δημιούργησε την περίφημη Birkin Bag. Η απλότητα της, αλλά και η γαλλική της φινέτσα, αν και γεννημένη στη Μεγάλη Βρετανία. όπως και η προφορά της, την έκαναν ξεχωριστή. Ο φωτογραφικός αλλά κινηματογραφικός φακός την λάτρεψαν, απαθανατίζοντας την ακόμα και σε τολμηρές στιγμές. Οι περισσότερες γυναίκες έχουμε εμπνευστεί κατά καιρούς από το μοναδικό ανεπιτήδευτο cool style της εύθραυστης φιγούρας της. Η συναυλία της στο Ηρώδειο την προηγούμενη εβδομάδα μπορεί να ακυρώθηκε, λόγω προβλημάτων, αλλά εγώ είχα τη τύχη να της πάρω συνέντευξη και την ευχαριστώ πολύ γι αυτό.

Μητέρα, ηθοποιός, τραγουδίστρια, ανθρωπίστρια, ακτιβίστρια, μούσα για τον οίκο Hermes. Ποιους από αυτούς τους ρόλους αγαπάς περισσότερο;

Μητέρα, αλλά ως ηθοποιός και τραγουδίστρια ίσως ήμουν καλύτερη!

Υπήρξες θρυλικό ζευγάρι με τον Serge Gainsbourg, που εκπροσωπούσε μια μορφή ελευθερίας. Επιστρέφοντας σε αυτά τα χρόνια, τι σου λείπει περισσότερο;

Μου λείπει εκείνος, θα ήθελα πολύ να γυρίσω τον χρόνο πίσω και να είμαι μαζί του και με την Kate, όταν όλα έμοιαζαν τόσο εύκολα και ανέμελα· η γέννηση της Charlotte, η ασφάλεια όλου αυτού, το μικρό σπίτι, οι γονείς μου, ο Andrew στο υπόγειο, τα γέλια· ήμασταν όλοι μας νέοι… Η Linda… Αλλά νομίζω ότι όλοι θα ήθελαν να επιστρέψουν στην παιδική ηλικία.

Το να είσαι style icon σχετίζεται με το πόσο άνετα νιώθεις σε οποιοδήποτε μέρος, οποιαδήποτε στιγμή;

Ω, δεν είμαι πολύ της μόδας, δεν έχω πια τη σιλουέτα μου, οπότε φοράω φαρδιά αντρικά παντελόνια και πουλόβερ. Σιχαίνομαι το να ντύνομαι καλά. Πιο πολύ τεμπέλα και λιγότερο icon.

Όταν βρίσκεις παλιές φωτογραφίες σου με περίεργα outfits, αναρωτιέσαι «πώς στο καλό έπρεπε να το φορέσω αυτό;»

Όχι, ήμουν πολύ εφευρετική. Αν η λαιμόκοψη ήταν πολύ ψηλά, γυρνούσα το φόρεμα προς τα κάτω, ώστε να σκιστεί μέχρι τη μέση και έβαζα μια καρφίτσα για να ενώσω τις άκρες. Τα hippie looks φαίνονται λίγο χαζά τώρα, τα μίνι και τα μάξι ήταν διασκεδαστικά… Τίποτα σοβαρό.

Ποια είναι η περίοδος που βρίσκεις πιο ενδιαφέρουσα στιλιστικά;

Η δεκαετία του '40 και τα εφαρμοστά ρούχα, οι φούστες με τις νάιλον κάλτσες, τα ρούχα της μαμάς μου. Οι ασπρόμαυρες ταινίες της δεκαετίας του ’50 όπως η Casablanca πρέπει να ήταν συναρπαστική. Μετά η Βικτωριανή Αγγλία, τα φορέματα με κρινολίνο, η Γαλλική αυτοκρατορία, η Jane Austen στην Αγγλία, τα φορέματα της εποχής του Ναπολέοντα, οι μικρές μπούκλες… Πολύ όμορφη κάθε εποχή.

Πιστεύεις ότι οι γυναίκες πάνω από τα 40, πρέπει να ντύνονται και να βάφονται λιγότερο;

Οι άνθρωποι πρέπει να κάνουν ό,τι τους κάνει χαρούμενους. Αν βάλω τώρα πολύ makeup μοιάζω με μια αντρική εκδοχή της Joan Crawford, οπότε το αποφεύγω (γέλια).

Σε μια από τις συνεντεύξεις σου, έχεις πει ότι ο Serge ήταν «κλόουν» και ότι το χιούμορ τελικά είναι πιο ελκυστικό από οτιδήποτε. Είναι αλήθεια αυτό;

Το χιούμορ σώζει την κατάσταση, ένας αστείος άντρας κερδίζει όλα τα κορίτσια νομίζω. Εμένα τουλάχιστον σίγουρα. Υπάρχουν και οι γυναίκες που εντυπωσιάζονται επίσης από τους ευαίσθητους άνδρες , ας πούμε από κάποιον που αγαπάει πολύ και φροντίζει τα ζώα. Ή από τους άνδρες που αφιερώνονται σε αυτό που κάνουν 100 %. Έναν χειρουργό, έναν εξερευνητή… Όλοι αυτοί είναι πολύ ελκυστικοί.

Τι σου αρέσει πιο πολύ να κάνεις όταν επισκέπτεσαι το Λονδίνο;

Πηγαίνω συνήθως σε εκθέσεις τέχνης, μουσεία, παρακολουθώ πολύ θέατρο, αλλά περισσότερο από όλα μου αρέσει να επισκέπτομαι την αδερφή μου και να μιλάμε. Η σχέση με την αδελφή μου γίνεται πιο ισχυρή με τα χρόνια.

Πιστεύεις στο πεπρωμένο;

Όχι, πιστεύω ότι έχουμε τη δυνατότητα να αλλάζουμε τα πράγματα. Υπάρχει το πεπρωμένο, αλλά η προσωπική βούληση μπορεί να αλλάξει τα πάντα.

Ποια μουσική σε εκφράζει;

Ακούω πολύ τους Mahler, Chopin… Λυπητερές Ρωσικές συμφωνίες. Ακούω ραδιόφωνο κι έχω αγαπήσει Γάλλους τραγουδιστές όπως ο Serge [Gainsbourg], o Alain Bashung, o Étienne Daho, o François [Marry]. Μου αρέσουν επίσης pop τραγούδια, όπως οι Beatles, ο Elvis, ο Dylan, ο Sinatra, τα αμερικάνικα musical όπως το West Side story του Sondheim, το South Pacific & Oklahoma, οι Guys n’ dolls, το Μy Fair Lady, το Oliver.

Η μουσική σε έχει ταξιδέψει σε πολλές χώρες. Σου αρέσει αυτό ή είναι κουραστικό;

Το λατρεύω! Είναι μια υπέροχη ευκαιρία να γνωρίσω ανθρώπους και κουλτούρες με έναν πολύ «κακομαθημένο» τρόπο. Στην Αθήνα πήγα κατευθείαν στο μουσείο, σε μικρά υπαίθρια εστιατόρια, ξενάγησα την αδερφή μου τη Linda… 4 ημέρες δεν είναι πολλές αλλά είναι ωραίο να τις μοιράζεσαι. Tα ταξίδια μπορεί να γίνουν μοναχικά. Την πήρα μαζί μου στο Tokyo και το Kyoto. Υπάρχει πάντα πολλή βιασύνη αλλά όντως βλέπω πολλά γιατί μπορούμε να στριμώξουμε πολλά μαζί με ανθρώπους που ξέρουν. Θα ήθελα όμως να πάρω μια εβδομάδα ρεπό και να κάνω βόλτες.

Τι σου αρέσει πιο πολύ στο Παρίσι;

Οι Γάλλοι για αρχή, με κάνουν να γελάω. Το να κάθομαι σε ένα καφέ και να βγάζω βόλτα το σκύλο μου. Το να πηγαίνω στο θέατρο, στο σινεμά – πηγαίνω τουλάχιστον πέντε φορές την εβδομάδα. Έχω πολύ καλούς φίλους, οπότε οι φίλοι μου. Το φαγητό, αλλά δεν τρώω πολύ και δεν πηγαίνω σε κομψά εστιατόρια μετά τον Serge. Προτιμώ τα κοντινά μου εστιατόρια που έχουν ευγενικούς σερβιτόρους, τα πάρκα αποκλείονται γιατί δεν επιτρέπεται να πάω με την Dolly. Περπατάω δίπλα στο ποτάμι μαζί της όμως, λατρεύω το Παρίσι.

Βλέπεις συχνά τις ταινίες σου; Για ποιες από αυτές είσαι περήφανη;

Δεν βλέπω ποτέ τις ταινίες μου. Ντρέπομαι πολύ. Υπήρχε μια σεζόν στο cinimatech για εμένα, έχω δει το « la fille Prodigue » με την Piccoli και ήταν αρκετά καλό· το «La Pirate» έχει αντέξει στον χρόνο· το «je t’aime» αλλά δεν μου αρέσει να το βλέπω με άλλους ανθρώπους· το «la belle noiseuse» του Rivette· το «Amour par terre», αλλά ήταν η Geraldine που ήταν υπέροχη, εγώ ήμουν μια απογοήτευση· το «7 morts sur ordonnance» αλλά όχι η φωνή μου – ο Depardieu είναι υπέροχος… Συνήθως νιώθω απογοητευμένη από τον εαυτό μου. Μου άρεσε πολύ να κάνω τις ταινίες αλλά ποτέ να τις βλέπω μετά. Η φωνή μου είναι απαίσια, η προφορά και το πόσο ψηλά είναι – τρομακτικό. Τα τραγούδια αντέχουν πιο πολύ. Μου αρέσει ότι σε άλλους ανθρώπους αρέσουν οι αστείες ταινίες με τον Pierre Richard αλλά αν παίζουν στην τηλεόραση, φεύγω.

Ποια είναι η πιο σοφή απόφαση που έχεις πάρει για την καριέρα σου;

Το να σταματήσω να κάνω ταινίες. (γέλια)

Τι σου αρέσει περισσότερο στην Ελλάδα;

Οι άνθρωποι, είναι τόσο φιλόξενοι, και όλοι οι φίλοι μου ήταν στην Ελλάδα αυτό το καλοκαίρι· υπέροχοι οικοδεσπότες, μικρά εστιατόρια και μπαρ· και φυσικά η ελληνική μυθολογία, οι ρίζες, η ιστορία, το φως, οι άνθρωποι, οι μυρωδιές…

Έχεις ποτέ εμπνευστεί από τις ελληνικές μελωδίες;

Βάλτε Ζορμπά να χορέψω.

Δείτε τη gallery