«Madame Claude»: Η μυστηριώδης ιστορία της πιο γνωστής ιδιοκτήτριας οίκου ανοχής στον κόσμο

Το «Madame Claude» αποτελεί τη νέα βιογραφική ταινία του Netflix με μία πολύ ενδιαφέρουσα πρωταγωνίστρια. Το φιλμ μάς μεταφέρει στο Παρίσι του 1960 και περιστρέφεται γύρω από την Fernande Grudet, γνωστή στη Γαλλία αλλά και διεθνώς ως Madame Claude. Η μυστηριώδης αυτή γυναίκα ήταν ιδιοκτήτρια του πιο γνωστού οίκου ανοχής του Παρισιού με πελάτες της υψηλής κοινωνίας, όπως ο Charles de Gaulle, ο Σάχης του Iran και ο JFK. 

Η ζωή της είναι καλυμμένη από ένα πέπλο μυστηρίου καθώς πολλοί λένε ότι η γυναίκα αυτή κατασκεύασε μεγάλο μέρος της ιστορίας της. Η Claude έδωσε κάποια εικόνα για την πρώιμη ζωή της μέσω των απομνημονευμάτων της, που κυκλοφόρησαν το 1994, και στα οποία βασίστηκε και η ταινία με την προσθήκη βέβαια, κάποιων μυθογραφικών στοιχείων. Ωστόσο, προσφέρει μία ακριβή περιγραφή της μυθικής ζωής και της επιχείρησης της Madame Claude. Τι ξέρουμε όμως, στα αλήθεια για την θρυλική αυτή γυναίκα;

WHO

«Unorthodox»: Η αληθινή ιστορία της γυναίκας που το έσκασε από την χασιδική κοινότητα για να κυνηγήσει τα όνειρά της

Γεννήθηκε στις 6 Ιουλίου του 1923 στην Angers της δυτικής Γαλλίας σε μία οικογένεια που ανήκε στην εργατική τάξη. Σύμφωνα με την ίδια, στα νεανικά της χρόνια είχε περάσει χρόνο σε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης των Ναζί καθώς συνελήφθη να συνεργάζεται με την γαλλική αντίσταση. Ωστόσο, ένα γαλλικό ντοκιμαντέρ του 2010 έθεσε αμφιβολίες για τους ισχυρισμούς της Claude και  αντ 'αυτού ισχυρίστηκε ότι δεν αντιστάθηκε στους Ναζί ούτε υπέφερε υπό την κυριαρχία τους.

Το συγκεκριμένο ζήτημα ήρθε πάλι στο φως το 2014 αφού το Vanity Fair ανέφερε ότι ιδιοκτήτης ενός δημοφιλούς εστιατορίου στο Los Angeles, ισχυρίστηκε ότι είχε δει έναν τατουάζ με έναν αριθμό στρατοπέδου συγκέντρωσης στον καρπό της. Ένας από τους πρώην πελάτες της Madame Claude φαίνεται να επιβεβαίωσε τα όσα είπε ο εστιάτορας, αλλά έκρινε ότι δεν φυλακίστηκε επειδή ήταν μέρος της αντίστασης, αλλά επειδή ήταν Εβραία.

Αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι η κυρία Claude εμφανίστηκε στο Παρίσι αρκετά χρόνια αργότερα και ξεκίνησε σταδιακά να ανεβαίνει την κοινωνική σκάλα. Κανείς δεν ξέρει πώς το έκανε αυτό, ωστόσο η ίδια είχε πει: «Υπάρχουν δύο πράγματα για τα οποία οι άνθρωποι θα πληρώνουν πάντα, το φαγητό και το σεξ… Και δεν ήμουν ποτέ καλή στο μαγείρεμα».

Η εικόνα ήταν ίσως η μεγαλύτερη ανησυχία της. Υπάρχουν μάλιστα φήμες ότι η ίδια είχε κάνει μία σειρά πλαστικών επεμβάσεων για να αλλάξει την εικόνα της καθώς ανέβαινε το κοινωνικό της status.  

Στο απόγειο της επιτυχίας της, η Madame Claude φέρεται να είχε 200 κορίτσια να εργάζονται γι’ αυτήν. Δεν είναι σαφές πού έβρισκε αυτά τα κορίτσια. Ορισμένοι ισχυρίζονται ότι ήταν αποτυχημένες ηθοποιοί και μοντέλα, ενώ άλλοι ότι η Claude επέλεγε φτωχά κορίτσια από τους δρόμους. Η ίδια συνήθιζε να παίρνει συνέντευξη και να επιθεωρεί αυστηρά τα κορίτσια πριν τους προσφέρει δουλειά, καθώς έπρεπε να μπορούν να αναμειχθούν σε εκδηλώσεις της υψηλής κοινωνίας χωρίς να προκαλέσουν υποψίες ότι ήταν εκεί για να προσφέρουν σεξ.

Η διαδικασία πρόσληψης κοριτσιών ξεκινούσε με μία εποπτεία του μυαλού τους, θέτοντάς τους ερωτήσεις σχετικά με την αριστοκρατία και τη γεωγραφία και των σωμάτων τους, αναζητώντας τυχόν μόνιμες κηλίδες που δεν μπορούσαν να διορθωθούν. Στη συνέχεια τους ζητούσε να της δείξουν πώς καθαρίζουν τα προσωπικά τους μέρη, ενώ το επόμενο στάδιο της αξιολόγησης τους περιελάμβανε επαφή με τους πιο στενούς και πιο αξιόπιστους φίλους της Madame Claude.

Αν η κριτική που λάμβανε από αυτούς ήταν θετική, οδηγούσε τις κοπέλες στο επόμενο στάδιο που περιελάμβανε ένα ακριβό makeover ντουλάπας, μαθήματα αγγλικών και ιστορίας και μερικές φορές αλλαγή διεύθυνσης. Τα κορίτσια αναμενόταν να επιστρέψουν όλα τα χρήματα που ξόδευε η Madame για τη βελτίωσή τους, πέρα από την προμήθεια της τάξεως του 30% που κρατούσε ανά πελάτη.

Η Claude χρέωνε από 300 έως 1.000 $, ανάλογα με τον χρόνο που ο πελάτης ήθελε να περάσει με το κορίτσι. Οι υψηλές τιμές προσέλκυσαν πλούσιους και ισχυρούς πελάτες, ενισχύοντας περαιτέρω τη διεθνή φήμη της Madame Claude. Η επιχείρηση της έγινε κάτι σαν κρατική, καθώς είχε μεγάλη επιρροή στους πολιτικούς κύκλους. Φημολογείται επίσης ότι τα κορίτσια της Claude παρείχαν μια ηθική ώθηση στους πράκτορες της CIA κατά τη διάρκεια των ειρηνευτικών συμφωνιών του Παρισιού. 

Όμως, μια αλλαγή στην κυβέρνηση της Γαλλίας το 1974 σηματοδότησε την έναρξη της πτώσης της Madame Claude. Η ίδια ισχυρίστηκε ότι η κυβέρνηση με επικεφαλής τον Valery Giscard ανέστειλε τη λειτουργία της και την πίεσε να πληρώσει φόρους, πράγμα που δεν έκανε η προηγούμενη κυβέρνηση. Το 1977 μετακόμισε λοιπόν, στο Los Angeles, όπου δημιούργησε άλλη μία επιτυχημένη επιχείρηση. Ωστόσο δεν ήταν ευτυχισμένη στις Η.Π.Α και το 1985 επέστρεψε στη Γαλλία.

Το 1986, πέρασε τέσσερις μήνες στη φυλακή για φοροδιαφυγή, ενώ έξι χρόνια αργότερα, συνελήφθη επειδή λάμβανε προμήθεια από εκδιδόμενες γυναίκες. Παρά το γεγονός ότι βρέθηκε ένοχη, δεν φυλακίστηκε. Η καταγγελία προήλθε από ένα κορίτσι που η Madame απέρριψε επειδή είπε ότι ήταν πολύ παχύ.

Η Claude είχε μια κόρη, την οποία είχε στείλει στη Loire για να μεγαλώσει με τη μαμά της. Στα τέλη της δεκαετίας του 1990 αποφάσισε να πάει να ζήσει στη Νίκαια κοντά στην κόρη της, με την οποία όμως δεν απέκτησε ποτέ στενή σχέση. Η θρυλική προαγωγός πέθανε στις 15 Δεκεμβρίου 2015, σε ηλικία 92 ετών σε γηροκομείο της περιοχής.

Πηγή φωτογραφιών: imdb

Δείτε ακόμη:

Γίνε κι εσύ μέλος μόνο με 6€/ έτος στο συνδρομητικό Jenny.gr Exclusive Benefits