REAL LIFE TRUE STORIES

«The dig»: Η αληθινή ιστορία πίσω από την αρχαιολογική ανασκαφή που άλλαξε τα ευρωπαϊκά δεδομένα


Σύρμα Κιουπελόγλου

19 Μαΐου 2021

The dig
Το 2021 μία ακόμα ταινία βασισμένη σε αληθινά γεγονότα προσγειώθηκε στην πλατφόρμα του Netflix. «The dig» είναι ένα βρετανικό δράμα σε σκηνοθεσία Simon Stone και αποτελεί μεταφορά του ομώνυμου μυθιστορήματος του 2007 από τον John Preston, το οποίο αναπαριστά τα γεγονότα της ανασκαφής του Sutton Hoo το 1939.

Το 2021 μία ακόμα ταινία βασισμένη σε αληθινά γεγονότα προσγειώθηκε στην πλατφόρμα του Netflix. Το «The dig» είναι ένα βρετανικό δράμα σε σκηνοθεσία Simon Stone και αποτελεί μεταφορά του ομώνυμου μυθιστορήματος του 2007 από τον John Preston, το οποίο αναπαριστά τα γεγονότα της ανασκαφής του Sutton Hoo το 1939.

Γιατί ήταν όμως τόσο σημαντικά τα ευρήματα αυτά; Ας ξετυλίξουμε την ιστορία παρακάτω. 

Το καλοκαίρι του 1937, καθώς η σκιά του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου έπεφτε πάνω στην Ευρώπη, η Edith Pretty, μια πλούσια χήρα που ζούσε κοντά στο Woodbridge, μια μικρή πόλη στο Suffolk της Αγγλίας, συναντήθηκε με τον επιμελητή ενός τοπικού μουσείου για να συζητήσει μια ανασκαφή στην άκρη του κτήματος της, στην περιοχή Sutton Hoo. Αφού προσέλαβε μετά από πρότασή του τον ερασιτέχνη αρχαιολόγο Basil Brown, ξεκίνησε το σκάψιμο την ερχόμενη άνοιξη.

Η Pretty του προσέφερε διαμονή και μισθό 30 σελίνια την εβδομάδα και πρότεινε να αρχίσει να σκάβει στο ανάχωμα 1. Επειδή υπήρχε πρόβλημα με παλαιότερες εκσκαφές των τάφων, ο Brown, σε συνεννόηση με το Μουσείο Ipswich, αποφάσισε αντ 'αυτού να ανοίξει τρία μικρότερα αναχώματα (2, 3 και 4). Αυτά αποκάλυψαν μόνο κατακερματισμένα αντικείμενα, καθώς είχαν καπηλευθεί όλα τα πολύτιμα αντικείμενα. Στο ανάχωμα 2 βρήκε και σιδερένια πριτσίνια και έναν θάλαμο ταφής που περιείχε ασυνήθιστα θραύσματα μεταλλικών και γυάλινων αντικειμένων. Στην αρχή, δεν μπορούσε να διακρίνει εάν τα αντικείμενα ήταν πρώιμης αγγλοσαξονικής περιόδου ή προερχόταν από τους Βίκινγκ. 

Τον Μάιο του 1939, ο Brown ξεκίνησε να δουλεύει τελικά στο ανάχωμα 1, με τη βοήθεια του κηπουρού John (Jack) Jacobs της Pretty, του φύλακα της, William Spooner, και ενός άλλου εργάτη στα κτήματα, του Bert Fuller. Δημιούργησαν μια τάφρο που ξεκινούσε από το ανατολικό άκρο και την τρίτη ημέρα ανακάλυψαν ένα σιδερένιο πριτσίνι που ο Brown αναγνώρισε ως πριτσίνι πλοίου. Μέσα σε λίγες ώρες βρέθηκαν κι άλλα τέτοια στην ίδια θέση. Το κολοσσιαίο μέγεθος του ευρήματος ήταν πλέον εμφανές. Μετά από αρκετές εβδομάδες, και αφαιρώντας υπομονετικά τη γη από το κύτος του πλοίου, έφτασαν στο θάλαμο ταφής. 

Τον επόμενο χρόνο, ο Brown, ο οποίος ενώθηκε με αρχαιολόγους από το Βρετανικό Μουσείο, χτύπησε φλέβα χρυσού ανακαλύπτοντας την πλουσιότερη μεσαιωνική ταφή που βρέθηκε ποτέ στην Ευρώπη και που χρονολογείται στον 6ο ή τον 7ο αιώνα μ.Χ. Ο τάφος των 1.400 ετών, που πιστεύεται ότι ανήκε σε έναν αγγλοσάξονα βασιλιά, περιείχε θραύσματα ενός πλοίου μήκους 88 ποδιών και έναν θάλαμο ταφής γεμάτο με εκατοντάδες πλούσιους θησαυρούς. Το Βρετανικό Μουσείο, το οποίο στεγάζει σήμερα το όχημα, θεώρησε το εύρημα ένα «θεαματικό ταφικό μνημείο σε επική κλίμακα».

Η σημασία του νεκροταφείου του Sutton Hoo ήταν τεράστιας σημασίας. Όχι, μόνο έριξε φως στη ζωή κατά την πρώιμη μεσαιωνική αγγλοσαξονική περίοδο, δηλαδή περίπου από το 410 έως το 1066, αλλά ώθησε επίσης τους ιστορικούς να αναθεωρήσουν τη σκέψη τους για τους σκοτεινούς χρόνους, την εποχή που ακολούθησε την αποχώρηση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας από τις Βρετανικές Νήσους στις αρχές του 5ου αιώνα. Αντίθετα με τις μέχρι τότε πεποιθήσεις ότι η περίοδος στερούνταν τέχνης ή πολιτιστικού πλούτου, τα ευρήματα του Sutton Hoo αντικατοπτρίζουν μια ζωντανή, κοσμική κοινωνία.

«Η ανακάλυψη του 1939 άλλαξε την αντίληψή μας για μερικά από τα πρώτα κεφάλαια της αγγλικής ιστορίας», δήλωσε η Sue Brunning, επιμελήτρια πρώιμων μεσαιωνικών ευρωπαϊκών συλλογών που επιβλέπει τα αντικείμενα του Βρετανικού Μουσείου. «Μια εποχή που είχε θεωρηθεί ότι ήταν πίσω, φωτίστηκε ως πολιτισμένη και εξελιγμένη. Η ποιότητα και η ποσότητα των αντικειμένων που βρέθηκαν στον θάλαμο ταφής ήταν τόσο μεγάλης καλλιτεχνικής αξίας που άλλαξε την αντίληψή μας για αυτήν την περίοδο», συνέχισε. 

Τα ευρήματα συσκευάστηκαν και στάλθηκαν στο Λονδίνο. Λίγο καιρό αργότερα όμως, αποφασίστηκε ότι επειδή ο θησαυρός θάφτηκε χωρίς την πρόθεση να ανακτηθεί, ήταν ιδιοκτησία της Pretty ως γαιοκτήμονα. Ωστόσο, η ίδια αποφάσισε να κληροδοτήσει τον θησαυρό ως δώρο στο  έθνος, έτσι ώστε όλοι να μοιραστούν μαζί της τη σημασία και τον ενθουσιασμό της ανακάλυψής της. 

Όταν ξέσπασε ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος τον Σεπτέμβριο του 1939, τα κτερίσματα αποθηκεύτηκαν και το Sutton Hoo χρησιμοποιήθηκε ως χώρος εκπαίδευσης για στρατιωτικά οχήματα. 

Δεδομένου του δράματος και του μυστηρίου που κρύβεται στην ανακάλυψη του παρελθόντος και ως εκ τούτου στις αρχαιολογικές ανασκαφές, ήταν μόνο θέμα χρόνου προτού το Hollywood προσφέρει τη δική του ματιά στα γεγονότα.  

Πηγή φωτογραφίας imdb

Δείτε ακόμη:

Γίνε κι εσύ μέλος μόνο με 6€/ έτος στο συνδρομητικό Jenny.gr Exclusive Benefits

jenny.gr