Σήμερα η μέρα είναι αφιερωμένη σε όλες εκείνες τις γυναίκες που ζητούν δικαίωση για τα τραύματα της ψυχής ή και του σώματός τους. Η εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών είναι πιο επιτακτική από ποτέ και οι επίσημες καταγραφές συγκλονίζουν.
Σε παγκόσμιο επίπεδο, σχεδόν 1 στις 3 γυναίκες έχουν υποστεί κακοποίηση κάποια στιγμή στη ζωή τους, βιώνοντας τη μεγαλύτερη καταπάτηση των βασικών τους δικαιωμάτων. Σύμφωνα με νέα στοιχεία των Ηνωμένων Εθνών για τις γυναικοκτονίες, πάνω από πέντε γυναίκες και κορίτσια σκοτώνονταν κάθε ώρα από μέλος της οικογένειάς το 2021, ενώ περίπου τέσσερις στους δέκα θανάτους το 2021 δεν προσμετρήθηκαν στις γυναικοκτονίες, λόγω ανεπαρκών στοιχείων.
Με στόχο να μπει ένα τέλος σε όλο αυτό, όλο και περισσότερες ιστορίες κακοποίησης βγαίνουν στο φως για να βοηθήσουν κι άλλα θύματα να μιλήσουν. Το UN Women μοιράζεται πέντε δυνατές αφηγήσεις γυναικών που έπεσαν κάποτε θύματα βίας αλλά κατάφεραν να επιζήσουν. Η Diana, η Romela, η Goretti, η Milena, η Layla από διάφορα μέρη του κόσμου έμοιαζαν πολύ με την Ελένη, την Καρολάιν, τη Σούζαν, τη Γαρυφαλλιά, την Κωνσταντίνα αλλά την τελευταία στιγμή οι πρώτες κατάφεραν να σώσουν τη ζωή τους.
Η ιστορία της Diana
Η Diana είναι 48 χρονών και μητέρα επτά παιδιών. Μεγαλωμένη στην επαρχία Chaco της Αργεντινής, η Diana άντεξε για 38 ολόκληρα χρόνια να μένει στο ίδιο σπίτι με τον κακοποιητικό σύντροφό της. «Δεν φοβόμουν το ξύλο, φοβόμουν ότι μια μέρα θα με σκότωνε», εξομολογείται η ίδια, προσθέτοντας ότι αρχικά δίσταζε να κάνει αναφορά στην αστυνομία επειδή φοβόταν τις βίαιες αντιδράσεις του.
Το αποτέλεσμα; Να συνηθίσει να ζει μες στη βία και να επιτρέψει και στα παιδιά της να μεγαλώνουν δίπλα της και κοντά του υπό συνθήκες ψυχολογικού στρες και οικονομικών δυσκολιών. Το να φύγει δεν ήταν σίγουρα εύκολο, όπως περιγράφει αλλά με τη βοήθεια των κοινωνικών λειτουργιών κι ενός ασφαλούς κέντρου προστασίας, η 48χρονη βρήκε τη δύναμη να αποδράσει από τον κακοποιητή της.
«Ήμουν πεπεισμένη ότι θα πεθάνω»
Μετά από λίγο διάστημα, κατάφερε να σταθεί στα πόδια της και να βρει δουλειά. «Παραδέχομαι ότι ήταν δύσκολο αλλά με την κατάλληλη στήριξη, (νομική και ηθική), κατάφερα να επουλώσω τις πληγές μου. Δεν νιώθω πια σαν φυλακισμένη. Υπάρχουν τόσες πολλές δοκιμασίες για ένα θύμα αλλά τώρα ξέρω ότι μπορώ να καταφέρω οτιδήποτε βάλω στο μυαλό μου».
Η Diana είναι ανάμεσα στις 199 γυναίκες που αγωνίστηκαν για να σωθούν και να τρέξουν μακριά από την κακοποίηση, βρίσκοντας ένα ασφαλές καταφύγιο στη Λατινική Αμερική με την υποστήριξη του UN Women.
Διαβάστε όλη την ιστορία της Diana εδώ.
Η ιστορία της Romela
Η Romela από το Bangladesh βίωσε την καραντίνα με τον πιο σκληρό τρόπο. Παντρεμένη με έναν βίαιο άνδρα και μένοντας έγκυος στο παιδί του, η ιστορία της είναι από τις πιο βασανιστικές. «Με χτυπούσε τόσο πολύ που έχασα το μωρό. Ήθελα να αυτοκτονήσω», περιγράφει ενώ ομολογεί πως με τη βοήθεια του αδερφού της, κατάφερε να διαφύγει σε ένα κέντρο στήριξης τέτοιων γυναικών.
Το να έχεις μια κακοποιητική σχέση, καταπατά το δικαίωμα των επιλογών σου, την αυτοπεποίθηση σου, όπως και κάθε αυτονομία, όπως λέει. Η Romela κατάφερε να βρει ένα ασφαλές καταφύγιο μαζί με την 4χρονη κόρη της στο Tarango.
Ανοίγοντας ένα νέο κεφάλαιο στη ζωή της, πλέον θυμάται ότι όλοι πάντοτε της υποδείκνυαν τι να φοράει, πώς να περπατάει, σε ποια μέρη να συχνάζει και γενικά πώς να ζει τη ζωή της. Τώρα παραδέχεται πως «νιώθει πολύ μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και απολαμβάνει τις χαρές της ζωής».
Διαβάστε όλη την ιστορία της Romela εδώ.
H ιστορία της Goretti
Η Goretti επέστρεψε στην Κένυα το 2001 για να θάψει τον σύζυγό της και της επιβλήθηκε έκτοτε να μείνει εκεί χωρίς να μπορεί να πάει σε κάποια άλλη χώρα. «Δεν μου έδιναν ούτε νερό και όλα όσα είχα φέρει μαζί μου από το Nairobi, ρούχα και προσωπικά αντικείμενα, μου τα πέταξαν. Μάλιστα με απομάκρυναν από την οικογένειά μου», εξηγεί.
Για σχεδόν 20 χρόνια μετά τον θάνατο του άνδρα της, η Goretti ήταν παγιδευμένη σε μια ζωή γεμάτη κακοποίηση. Δέχτηκε τόσο μεγάλη σωματική βία που κατέληξε στο νοσοκομείο. Όλη η κοινότητα ήταν εναντίον της με αποτέλεσμα οι υπέρμαχοι των ανθρώπινων δικαιωμάτων στη χώρα να μην μπορούν να κάνουν τίποτα δραστικό για να τη σώσουν.
Μετά από χρόνια και πολλή προσπάθεια, η υπόθεσή της έφτασε στα δικαστήρια όπου τελικά της επιστράφηκε η περιουσία της, την οποία είχε χάσει μες στον γάμο της. Οι βασανιστές της πλήρωσαν πρόστιμο για να αποφύγουν τη φυλακή κι εκείνη κατάφερε να βρει δύναμη ψυχής για να συνεχίσει τη ζωή της.
«Είναι σαν να ξεκινάς μια εντελώς καινούρια ζωή μετά από 20 χρόνια. Ο γιος μου νιώθει τώρα πιο ασφαλής και αυτό που σκέφτομαι είναι να φυτέψω μερικά δέντρα για να περιφράξω τον χώρο γύρω από το σπίτι μου».
Διαβάστε όλη την ιστορία της Goretti εδώ.
Η ιστορία της Milena
Στη Μολδαβία, το να μιλάς για βία και σεξουαλική παρενόχληση, θεωρείται ταμπού. Είναι σχεδόν «απαγορευτικό» και προκαλεί στίγμα σε όποιο θύμα τολμήσει να μοιραστεί ανοιχτά την ιστορία του.
Το ίδιο συνέβη και στη Milena, η οποία βιάστηκε στα 14 της, από τον φίλο της στο Chisinau. Δεν είχε ιδέα ότι η κακοποίηση που βίωνε, οριζόταν ως σεξουαλική παρενόχληση κι έτσι συνέχισε να βλέπει τον κακοποιητή της για έξι μήνες πριν τον οριστικό χωρισμό. Μετά προσπάθησε απλά να ξεχάσει όσα συνέβησαν στο σώμα και την ψυχή της.
«Είχα μπλοκάρει αυτή την ανάμνηση σαν να μη συνέβη ποτέ», εξομολογείται μέχρι που, όπως περιγράφει, δύο χρόνια μετά, ένα video στο Instagram αναβίωσε την εφιαλτική της εμπειρία.
Σχεδόν 1 στους 5 άνδρες κακοποιούν σεξουαλικά ένα κορίτσι ή μία γυναίκα, ακόμη κι αν έχουν σχέση μαζί τους, σύμφωνα με έρευνα του 2019.
Ψάχνοντας στα social, η Milena άρχισε να αντιλαμβάνεται τι ήταν αυτό που της είχε συμβεί, ευαισθητοποιώντας κι άλλο κόσμο για το θέμα. Κάπως έτσι άρχισε να πηγαίνει σε πολλά σεμινάρια, φτιάχνοντας ένα self-help guide για τα θύματα της σεξουαλικής κακοποίησης 12-21 χρονών.
Διαβάστε όλη την ιστορία της Milena εδώ.
Η ιστορία της Layla
Η Layla από το Μαρόκο έκανε σχέση με τον επικεφαλής της εταιρείας, στην οποία εργαζόταν. Η ίδια τον εμπιστεύτηκε γρήγορα αφού από πολύ νωρίς εκδήλωσε έντονα συναισθήματα και την αγάπη του για εκείνη.
«Κάθε φορά που διαφωνούσα όμως μαζί του, με χτυπούσε. Βιώσα κοντά του τα πάντα, από σεξουαλική μέχρι συναισθηματική κακοποίηση και με έκανε να αισθάνομαι πάντα κατώτερή του», δηλώνει η ίδια, έχοντας πλέον φύγει μακριά από όλο αυτό.
Μόνο 3 στα 100 θύματα σεξουαλικής κακοποίησης στο Μαρόκο, αναφέρουν το περιστατικό στην αστυνομία καθώς φοβούνται ότι θα ντροπιαστούν και θα στιγματιστούν στην κοινωνία
Η Layla τελικά κατάφερε να πάει στην αστυνομία, όντας έγκυος, ανύπαντρη και μόνη. Ευτυχώς έπεσε σε μια πολύ καλή αστυνομικό, η οποία άκουσε την ιστορία της και θέλησε να τη βοηθήσει. «Δεν θα το ξεχάσω ποτέ. Έχει γίνει το μότο στη ζωή μου. Τα λόγια της με ενθάρρυναν να της πω ολόκληρη την ιστορία μου. Με άκουσε με εξαιρετική προσοχή και νοιάξιμο».
Η αστυνομικός παρέπεμψε τη Layla σε ένα κέντρο για single μητέρες όπου εκεί της δόθηκε η ευκαιρία να αρχίσει τη ζωή της από το μηδέν. Δύο χρόνια πριν πάει εκεί, κατάφερε να φέρει στον κόσμο την κόρη της ενώ πρόσφατα πήρε πτυχίο ως μαθηματικός. Η ιστορία της αποτελεί πηγή έμπνευσης για κάθε γυναίκα που έχει βιώσει παρόμοια εμπειρία και θέλει να ξεφύγει από τα χέρια του κακοποιητή της. Αυτό που πρέπει να ξέρει, είναι ότι μπορεί με την κατάλληλη δύναμη και βοήθεια.
Διαβάστε όλη την ιστορία της Layla εδώ.
