REAL LIFE TRUE STORIES

Η Emily έκανε επέμβαση σκωληκοειδίτιδας, επειδή πονούσε στα δεξιά. Τελικά, είχε ενδομητρίωση


JTeam

25 Μαρτίου 2023

Η Emily έκανε επέμβαση σκωληκοειδίτιδας, επειδή πονούσε στα δεξιά. Τελικά, είχε ενδομητρίωση
Η Emily μιλά στο jennygr για το διάστημα πριν τη διάγνωση, την άγνοια του πρώτου γιατρού της και τον όλα όσα ένιωσε, όταν δόθηκε όνομα σε αυτό που της προκαλούσε πόνο

Η ενδομητρίωση επηρεάζει περίπου 157 εκατομμύρια γυναίκες παγκοσμίως. Πολλοί γιατροί δεν έχουν την κλινική εμπειρία που απαιτείται ώστε να την αναγνωρίσουν εγκαίρως και να την αντιμετωπίσουν ώστε να μην αποβεί καταστρεπτική για τη ζωή της γυναίκας. Έτσι συνέβη και στην περίπτωση της Emily - οι ειδικοί επέμεναν πως έχει σκωλικοειδήτιδα, την οποία αφαίρεσε χωρίς λόγο, όπως αποδείχθηκε.

Η Emily, η οποία προτιμά να διατηρήσει την ανωνυμία της και χρησιμοποιεί αυτό το ψευδώνυμο, είναι 38 και ζει στην Αθήνα. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, έκανε το μεταπτυχιακό της στο Μαθηματικό του ΑΠΘ, κι εργάζεται ως Risk Analyst σε τράπεζα. Διαγνώστηκε με ενδομητρίωση πριν από πέντε χρόνια και σήμερα μοιράζεται την εμπειρία της με την πάθηση, τις δυσκολίες που αντιμετώπισε μέχρι να δοθεί όνομα σε αυτό που την ταλαιπωρούσε και την υποτίμηση για τον πόνο που ένιωθε, κυρίως σε εργασιακό επίπεδο, από ανώτερή της.

Μίλησέ μας για την ενδομητρίωση, όπως τη βιώνεις. Καταρχάς, πώς είναι να ζεις με αυτή;

Διαγνώστηκα με ενδομητρίωση πριν 5 χρόνια και έκτοτε οι μέρες της περιόδου (κυρίως) έγιναν δύσκολες. Έχω κάνει ήδη μια επέμβαση για αφαίρεση κύστης στη δεξιά ωοθήκη. Τα πρώτα χρόνια μετά την επέμβαση, σε κάθε περίοδο ήμουν ανήσυχη, μην εμφανιστεί ο πόνος αυτός. Ήταν τόσο έντονος, που έπρεπε απλώς να ξαπλώσω, να διπλωθώ μέχρι να με πιάσει το παυσίπονο. Μετά την επέμβαση μέχρι και σήμερα λαμβάνω αντισυλληπτικά ώστε να έχω πιο «ήπιες» περιόδους.

Ποια ήταν τα συμπτώματα που σε έβαλαν σε σκέψεις κι άρχισες να αναζητάς περισσότερο τι συμβαίνει;

Τα τελευταία χρόνια, μετά την λήξη της περιόδου, ξεκίνησα να έχω πόνους στην κοιλιά χαμηλά, μετεωρισμό, ναυτίες και πρήξιμο στην κοιλιά. Οι πόνοι εκτείνονταν στο γοφό και στην εξωτερική πλευρά του δεξιού ποδιού. Ξεκίνησα με ορθοπεδικό γιατί οι πόνοι - προβολές ήταν πιο έντονοι από εκείνους της κοιλιάς, μαγνητικές σε λεκάνη και κοιλία, όπου μετά από πολλές εξετάσεις και διερεύνηση περί αυτοάνοσων, απέκλεισαν κάποιο ζήτημα ορθοπεδικής φύσεως. Στη συνέχεια με έστειλαν σε γυναικολόγο για περαιτέρω διερεύνηση.

Ο πρώτος μου γυναικολόγος, δεν γνώριζε πως οι πόνοι που ένιωθα, η ναυτία, ο μετεωρισμός οφείλονταν στην κύστη που έβλεπε με τον υπέρηχο και όχι σε σκωληκοειδίτιδα.

Ποια ήταν η αντιμετώπιση των ειδικών;

Από τον ορθοπεδικό μου ήμουν ικανοποιημένη γιατί έγινε μια σοβαρή διερεύνηση. Ωστόσο, ο πρώτος γυναικολόγος ήταν άσχετος και επικίνδυνος θα πω. Ενώ η κύστη υπήρχε, ήταν εκεί στον υπέρηχο, δεν θεωρούσε ότι δικαιολογεί τον ανυπόφορο πόνο που περνούσα για μέρες, με έβαλε σε χειρουργείο με τον γενικό χειρούργο και έκανα αφαίρεση σκωληκοειδίτιδας, ενώ από την πλευρά του δεν αναφέρθηκε ποτέ η λέξη ενδομητρίωση.

Μέσα στην ατυχία μου υπήρξα τυχερή που δεν μου πείραξαν την κύστη, δεν κατέστρεψε την ωοθήκη που ήταν επίφοβο λόγω της απειρίας του όπως φάνηκε. Δύο μήνες μετά την επέμβαση σκωληκοειδίτιδας, η οποία τελικά αφαιρέθηκε χωρίς λόγο, με υπέβαλε σε πόνο και με κατέβαλε, ξεκινά ξανά ο ίδιος πόνος στα δεξιά. Καταρρέω ψυχολογικά, μετά από τρομερή αναζήτηση και διασταύρωση με άλλα κορίτσια ως προς τις γνώσεις και την εμπειρία του κάθε ενός από αυτούς που επισκέφτηκα, όλοι μου μιλούσαν για μια σκολατοειδή κύστη. Δεν καταλάβαινα και πολλά, απλώς όλοι μου έλεγαν ότι πρέπει να κάνω επέμβαση ξανά και ότι έπρεπε να περιμένω να κλείσει ένα τρίμηνο από την πρώτη επέμβαση, ώστε να μην έχω συμφύσεις. Σημειώνω ότι πρόκειται για το χειρότερο διάστημα που έχω ζήσει μέχρι σήμερα, με πόνους μέρα και νύχτα, έμενα άυπνη, κατέφευγα σε εφημερεύοντα νοσοκομεία της Αθήνας για μια παυσίπονη ένεση, να ηρεμήσω.

Θυμάσαι την ημέρα της διάγνωσης; Πώς ένιωσες;

'Ενιωσα τρόμο. Μου μίλησαν για επέμβαση και εξετάσεις με την ca και καρκινικούς δείκτες. Μέχρι να βρω τον γιατρό που έχω σήμερα, που υπήρξε επαγγελματίας και άνθρωπος παράλληλα, ένιωθα φόβο για την άγνωστη και για εμένα «ενδομητρίωση». Και όταν έμαθα για αυτή, νέος φόβος, ότι ζεις με αυτή, ότι μια επέμβαση δεν σημαίνει ότι δεν θα φέρει άλλη. Υπογονιμότητα, νέος φόβος... Μου πήρε πολλά χρόνια να συμβιβαστώ με όλο αυτό.

Ποιο είναι το πιο αφελές που έχεις ακούσει, σχετικά με την πάθηση;

Ο πρώτος μου γυναικολόγος, ο οποίος είχε ξεγεννήσει δυο φίλες μου και τον εμπιστευόμουν, δεν γνώριζε πως οι πόνοι που ένιωθα, η ναυτία, ο μετεωρισμός οφείλονταν στην κύστη που έβλεπε με τον υπέρηχο και όχι σε σκωληκοειδίτιδα, επειδή απλώς έτυχε να είναι στα δεξιά.

Τι θα έλεγες σε μία γυναίκα που νιώθει ότι κάτι συμβαίνει αλλά δεν το ψάχνει περισσότερο, επειδή «περίοδος είναι και πονάει»;

Ας κάνει δώρο στον εαυτό της ένα/μια καλό γυναικολόγο, έναν ψυχοθεραπευτή κι έναν διατροφολόγο. Μπορεί με τον συνδυασμό αυτόν να βελτιώσει τη ζωή της. Εγώ το παλεύω και με ομοιοπαθητική παράλληλα.