Για δεκαετίες, οι επιζώντες του Τιτανικού έλεγαν ότι είχε κοπεί στα δύο. Αλλά κανείς δεν τους πίστευε

Η Έβα Χαρτ ήταν επτά χρονών, όταν επιβιβάστηκε στον Τιτανικό. Το μοιραίο βράδυ της πρόσκρουσης με το παγόβουνο, στις 14 Απριλίου 1912, ο πατέρας της, έβαλε εκείνη και τη μητέρα της στη σωσίβια λέμβο. Αυτή ήταν η τελευταία φορά που τον είδε. Η Χαρτ, που κατάφερε να επιβιώσει, είδε το τεράστιο πλοίο να χωρίζεται στη μέση, πριν τελικά βυθιστεί. «Όσο απομακρυνόμασταν, δεν έκλεισα καθόλου τα μάτια μου. Το είδα να σπάει στη μέση και να βυθίζεται. Για 73 χρόνια, οι άνθρωποι διαφωνούσαν μαζί μου γι’ αυτό, αλλά αποδείχτηκε πως είχα δίκιο».

Όπως γράφει το Biography, η 7χρονη ήταν μεταξύ των επιζώντων, που για χρόνια επέμεναν πως ο Τιτανικός είχε σπάσει στη μέση, με το μπροστινό μέρος του να βυθίζεται και την πρύμνη του να παραμένει κάμποσα λεπτά στην επιφάνεια, εώς ότου τελικά τα παγωμένα νερά του Ατλαντικού Ωκεανού, να την καταπιούν κι αυτή. Όμως, αυτοί οι ισχυρισμοί έπεφταν στο κενό και απορρίπτονταν για χρόνια. Η κοινή άποψη έλεγε πως ο Τιτανικός βυθίστηκε ως ενιαίο κομμάτι. Ήταν το 1985, όταν τελικά αποδείχθηκε πως οι ισχυρισμοί τους ήταν αληθινοί.

REAL LIFE

Τιτανικός: Οι αληθινές ιστορίες αγάπης, ηρωισμού και επιβίωσης γύρω από το θρυλικό ναυάγιο

Στη διάρκεια της έρευνας που διεξήγαγε τον Ιούλιο του 1912, ο Επιθεωρητής Ναυτικών Ατυχημάτων, στο Λονδίνο, με σκοπό να καταγράψει μια λεπτομερή περιγραφή της βύθισης του Τιτανικού, περίπου 100 μάρτυρες κατέθεσαν, απαντώντας σε χιλιάδες ερωτήσεις. Οι επιζώντες, εκείνη την εποχή, έδωσαν αντιφατικές περιγραφές, ωστόσο. Κάποιοι είπαν πως το πλοίο βυθίστηκε ολόκληρο, ορισμένοι άλλοι όχι. Υπήρχαν και εκείνοι που δεν έβλεπαν καθαρά στο σκοτάδι, αλλά άκουσαν ήχους σπασίματος.

Ωστόσο, μία μικρή ομάδα μαρτύρων επέμενε για το αντίθετο. Ανάμεσα τους και ο δεύτερος αξιωματικός του Τιτανικού, Τσαρλς Λάιτχολερ, ο οποίος βούτηξε στο νερό την τελευταία στιγμή. Ως επιζών και με την βαρύτητα της θέσης του, η δική του εικόνα ήταν αυτή που επικράτησε. Ο ίδιος επέμενε πως «ήταν απολύτως ψευδές πως το πλοίο έσπασε, γιατί απλούστατα δεν θα μπορούσε». Κάποιοι υπέθεσαν πως ο Λάιτχολερ το είπε αυτό για να προστατεύσει την White Star Line, την οποία υπερασπίστηκε αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της έρευνας, γράφοντας αργότερα ότι «δεν ήθελα να αποδοθεί ευθύνη» στην εργοδότρια εταιρεία του.

Τα συντρίμμια του Τιτανικού ανακαλύφθηκαν το 1985, όταν οι Μπομπ Μπαλάιντ και Ζαν-Λουί Μισέλ κατάφεραν να τα εντοπίσουν. Το πλοίο βρέθηκε σε δύο ευρέως απομακρυσμένα κομμάτια, αποδεικνύοντας πως είχε όντως κοπεί στα δύο, όπως είδαμε αργότερα και στην ταινία του Τζέιμς Κάμερον, Titanic, το 1997.

Η ανακάλυψη αυτή ήταν η επιβεβαίωση για όλους τους επιζώντες του Τιτανικού, που για χρόνια έλεγαν την αλήθεια τους, αλλά κανείς δεν τους άκουγε. Η Χαρτ πέθανε το 1996 σε ηλικία 91 ετών, ζώντας αρκετά ώστε να παρακολουθήσει την ανακάλυψη των συντριμμιών και την επιβεβαίωση των αναμνήσεών της από εκείνη τη νύχτα.

«Πολλές φορές μετά το συμβάν, μου είπαν ότι ο Τιτανικός δεν μπορούσε να είχε σπάσει στα δύο και πρέπει να είχε βυθιστεί ως ενιαίο κομμάτι, αλλά ήμουν πάντα βέβαιη ότι είχε συμβεί,» είπε, σύμφωνα με τα μεταθανάτια απομνημονεύματα του 2012, “A Girl Aboard the Titanic”, που έγραψε μαζί με τον Ρον Ντένι. «Τελικά, αποδείχτηκε πως είχα δίκιο».