Είναι αλήθεια αξιοπερίεργο, ενώ ως λαός είμαστε ιδιαίτερα προστατευτικοί με την οικογένεια και τα παιδιά μας, το πόσο λάθος οδική παιδεία έχουμε. Ή για την ακρίβεια δεν έχουμε. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Τα παλιά τα χρόνια, τα αυτοκίνητα δεν είχαν ζώνες πίσω. Τα παλιά τα χρόνια, όλοι μας έχουμε ξαπλώσει, έχουμε βγάλει μούρες, χέρια, μισό σώμα από το παράθυρο και η αλήθεια είναι πως ήταν σούπερ. ( να πούμε εδώ πως οι μισοί από εμάς από τύχη ζούμε, έτσι;)
Μετά, όπως όλα εξελίσσονται, εξελίχθηκαν και τα αυτοκίνητα. Μπήκαν οι πίσω ζώνες, ψηφίστηκαν οι νομοθεσίες και όλα αυτά τα ωραία που μας οδήγησαν ως είδος στον νέο αιώνα. Ως εδώ καλά. Και ναι! Και στην Ελλάδα έχουμε ζώνες στα αυτοκίνητα. Και ναι! Έχουμε και νομοθεσία.
Αλλά εμείς λέμε όχι! Εμείς αντιστεκόμαστε σθεναρά σε τέτοιου είδους… καταπιέσεις.
«Όχι, δεν θα βάλω ζώνη στο παιδί μου γιατί τώρα γκρινιάζει»
«Έλα μωρέ, εδώ στη γειτονιά κινούμαστε»
«Σώπα ρε, πώς κάνεις έτσι, δύο βήματα είμαστε από το σχολείο»
«Καλά, μέχρι το σούπερ μάρκετ πάμε, δε πάμε και εκδρομή»
«Μα δε θέλει το παιδί να είναι δεμένο»
«Μα θέλει να χορέψει(!)»
«Το παιδί καταπιέζεται»
Αυτά και άλλα πολλά έχω ακούσει στην… καριέρα μου ως γονιός και κάθε φορά εντυπωσιάζομαι.
Ξέρετε -μακριά από εμάς- ατυχήματα μπορούν να συμβούν ακόμα και σε ένα μέτρο απόσταση από το σπίτι μας. Ίσως πολλοί δεν το γνωρίζουν αλλά δεν υπάρχει κάποια προστατευτική μαγνητική ακτίνα ή λέιζερ η οποία μας προστατεύει από τα ατυχήματα όταν κινούμαστε στην γειτονιά μας!
Επίσης, καλύτερα το παιδί μας να νιώθει καταπιεσμένο- πιστέψε με αν του τραβήξετε με κάτι άλλο την προσοχή θα το ξεπεράσει πολύ πιο σύντομα από όσο φαντάζεστε- παρά να είναι… στραπατσαρισμένο – στην καλύτερη περίπτωση.
Όλοι μας θέλουμε τα παιδιά μας να είναι χαρούμενα, όμως χαρούμενο παιδί δεν σημαίνει σουλατσάρω στο αυτοκίνητο και κάθομαι ανάμεσα στα μπροστινά καθίσματα.
Αυτό σημαίνει παιδί-σφεντόνα σε περίπτωση απότομου φρεναρίσματος. Και επειδή το θέμα είναι πολύ σοβαρό ας μιλήσουμε με αριθμούς για χιλιοστή φορά.
Όταν ένα ΙΧ κινείται με 50 χλμ. και τρακάρει σε σταθερό σημείο πχ. το μπροστινό αυτοκίνητο που για κάποιο λόγο σταμάτησε απότομα, ο επιβάτης που δεν φοράει ζώνη θα «σκάσει» στο ταμπλό ή στην πλάτη του μπροστινού καθίσματος με βάρος 3 τόνων. Μπορείτε να φανταστείτε το αποτέλεσμα; Εγώ δεν θέλω ούτε τη σκέψη να κάνω.
Ας γίνουμε λοιπόν λίγο πιο υπεύθυνοι σε σχέση με τα παιδιά μας. Υπεύθυνος γονιός δεν σημαίνει απαραίτητα καταπιεστικός γονιός. Ειδικά όταν μιλάμε για θέματα ασφάλειας.
