Άλλωστε δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι τα παιδιά στις πρώτες τάξεις του δημοτικού, διδάσκονται μυθολογία. Σε τόσο μικρές ηλικίες όμως, είναι πολύ εύκολο να μετατρέπει αυτό το μάθημα από υπέροχο σε καταναγκαστικό έργο.
Και ξέρετε, αν από την αρχή τα παιδιά πάρουν ένα μάθημα στραβά, μετά δύσκολα αλλάζει το πράγμα.
Για μένα η προεργασία για να αγαπήσουν τα παιδιά πράγματα που θα χρειαστούν αργότερα στη ζωή τους, πρέπει να γίνει από τα πρώτα χρόνια. Και τι κάνουν τα παιδιά τα πρώτα χρόνια της ζωή τους; Εξερευνούν και παίζουν!
Έτσι, ο πιο εύκολος τρόπος και αβίαστος τρόπος για να γίνει αυτό- τεσταρισμένα πράγματα- θέλει για εμένα ένα συνδυασμό πραγμάτων, τα οποία μάλιστα ξεκινούν από την νηπιακή ηλικία.
Η τριβή τους με τα βιβλία – βιβλία έξυπνα, με όμορφες εικόνες και ωραίο τρόπο γραφής – εξάπτουν την φαντασία των παιδιών και σχεδόν πάντα τα παιδιά ζητούν να μάθουν τι γίνεται παρακάτω. Δοκίμαζα διάφορα βιβλία με ποικιλία θεματολογίας, τα οποία μάλιστα τα είχα πάντα σε σημείο προσβάσιμο στα παιδιά μου, ώστε να μπορούν να τα δουν και να τα χαζέψουν όποια στιγμή θέλουν. Και εδώ αρχίζει το μαγικό σημείο. Λες στα παιδιά έλα να παίξουμε τώρα αυτό που διαβάσαμε!
Δεν υπάρχει περίπτωση το παιδί να το αρνηθεί.
Καθίστε κάτω, αραδιάστε τα παιχνίδια – εντάξει και να γίνει χάλια το δωμάτιο δεν είναι και κάτι τόσο φοβερό- θα το μαζέψετε μετά όλοι μαζί – μάθημα στο μάθημα- καταλαβαίνετε! Αφήστε το κινητό σας κατά μέρους, διαλέξτε τους ήρωες σας, τοποθετήστε τους στο πάτωμα και φτιάξτε και το υπόλοιπο σκηνικό βάση των οδηγιών που θα σας δώσουν τα παιδιά.
Εμείς, τον τελευταίο καιρό βρισκόμαστε στην φάση της μυθολογίας και όλες οι συζητήσεις στο σπίτι μας έχουν μέσα τους και λίγο από δωδεκάθεο.
Τί έκανε ο Δίας και κατάφερε να γίνει ο αρχηγός των Θεών;
Τι συμβαίνει με τον Ποσειδώνα και την θάλασσα;
Ποια είναι η θεά που προστατεύει τα δάση και είναι και η θεά του κυνηγιού ( η Άρτεμις είναι η αγαπημένη της μικρής μου);
Η Δήμητρα ως θεά της γεωργίας τι έκανε;
Και η Αθηνά, που έχει ίδιο όνομα με την Αθήνα μας αλλά τονίζεται αλλού, γιατί ήταν η θεά της σοφίας;
Και ο Ερμής πώς κατάφερε και έγινε αγγελιοφόρος των θεών;
Βγάζουμε λοιπόν, τις αγαπημένες μας συλλεκτικές φιγούρες με τους αρχαίους Έλληνες θεούς της PLAYMOBIL, προσθέτουμε ζωάκια, δεντράκια, ζωγραφίζουμε σε χαρτιά ποτάμια, θάλασσες, φέρνουμε και καραβάκια- μαζί και ένα παπάκι φουσκωτό – κρατά δευτεραγωνιστικό ρόλο βέβαια- και όπως καταλαβαίνεται γίνεται ένας μικρός χαμός. Μάχες, αγώνες κυριαρχίας, πικ νικ συμφιλίωσης, ιατρείο ζώων, όλα χωράνε στο δικό μας παιχνίδι.
Ακόμα και μία ατμομηχανή που στο τέλος ανεβαίνουν οι θεοί και πάνε προς τον Όλυμπο. Και πριν προλάβετε να μου πείτε για παραποίηση της ιστορίας στα παιδιά μου θα σημειώσω εδώ την φράση του γιου μου, που μόλις τελείωσε την Γ' δημοτικού, που πιστεύω ότι θα σας καλύψει: «Μαμά, προφανώς δεν είχανε ατμομηχανές στα αρχαία χρόνια, αλλά αν είχαν θα τους βόλευε πολύ»!
Την ώρα του παιχνιδιού, το αγαπημένο μου σημείο είναι να τους περνάω διάφορες πληροφορίες, λανθασμένες και μη, και να καταγράφω της αντιδράσεις τους.
Και καταλήγουμε κάπως έτσι;
- Λήδα, είμαι η Άρτεμις, η θεά της Σοφίας.
- Τι λες καλέ μαμά, τρελάθηκες; Η Άρτεμις είναι η θεά του κυνηγιού!
- Α, ναι έχεις δίκιο μπερδεύτηκα!
Και μετά από λίγο κρατώντας τον Ποσειδώνα:
- Μην ανησυχείτε, θα μεταφέρω εγώ το μήνυμα, που είμαι ο ειδικός, στον Δία.
- Μαμάαααα, σταμάτα να τους αλλάζεις! Ο Ερμής είναι αγγελιοφόρος, συγκεντρώσου, συμπληρώνει ο Ορφέας.
Το παιχνίδι μας, το πηγαίνουμε όπου θέλουμε εμείς κάθε φορά και πραγματικά περνάμε υπέροχα και πάντα μα πάντα τα παιδιά συγκρατούν τις πληροφορίες!
Στο τέλος, μαζεύοντας το δωμάτιο – είπαμε δεν θα τα κάνω όλα εγώ- όποιος παίζει μαζεύει, τοποθετούμε τα πράγματα στα κουτιά τους και τις φιγούρες PLAYMOBIL, σε περίοπτη θέση, για να είναι έτοιμες για την επόμενη φορά!
