#wannabemarypoppins Όταν μεγαλώνεις παιδιά, δεν αρκεί να εύχεσαι όλα να πάνε καλά

Δε νομίζω να υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει παγώσει με τη δολοφονία της 21 χρονης φοιτήτριας. Στέλνεις το παιδί σου να σπουδάσει, είναι μακριά, μιλάς καθημερινά μαζί του, ξέρεις τους φίλους του, τους γνωστούς, ξέρεις το παιδί σου και μια μέρα ξημερώνει και το παιδί σου έχει δολοφονηθεί.

Η κανονικότητα και η καθημερινότητα όλων μας, συνταρράσεται κάθε φορά που γίνεται κάτι τραγικό. Όσο περνάνε τα χρόνια, όσο μεγαλώνω αλλά μεγαλώνουν και τα παιδιά μου, συνειδητοποιώ ότι όσο και αν έχεις προσπαθήσει, όσο και αν έχεις προβλέψει, όσο και αν μιλήσει, όσο και αν είσαι δίπλα τους, καταβάθος εύχεσαι στη ζωή του απλά να πάνε όλα καλά. Και το απλά να πάνε όλα καλά, δεν είναι τόσο απλό.

Από την πρώτη στιγμή της ζωή τους και την δική μας νέα ζωή ως γονείς ένα μόνιμο άγχος - ελεγχόμενο με τον καιρό - υποβόσκει.

Να μην χτυπήσει. Να μη πνιγεί. Να μπορέσει να κάνει φίλους. Να μη το χτυπήσουν. Να μην μπλέξει με κακές παρέες. Να μη ανέβει σε μηχανάκι - που θα ανέβει - αλλά τουλάχιστον να φοράει κράνος. Να μην πιει και οδηγήσει. Να μην μπει σε αυτοκίνητο φίλου που έχει πιει. Να φύγει για τη σχολή του και να βρει καλούς φίλους. Να μη πέσει σε κανά καλόπαιδο στις προσωπικές του σχέσεις.

Να μη, να μη, να μη. Να μπορέσει να ανεξαρτηρτοποιηθεί. Να μπορέσει να αντιδράσει τη στιγμή που πρέπει με τον τρόπο που πρέπει.

Να μη βρεθεί σε καταστάσεις που φύγουν από τον έλεγχο. Αλλά εδώ δε μιλάμε καν για αυτά τα περιστατικά. Εδώ μιλάμε για δολοφονίες.

Από τον Γρηγορόπουλο σε μία βόλτα στα Εξάρχεια έως τον Βαγγέλη Γιακουμάκη και την Ελένη Τοπαλούδη που πήγαν να σπουδάσουν, και άλλα τόσα παιδιά που μεγάλωσαν, άνθισαν και η ευχή δεν έπιασε. Δεν πήγαν όλα καλά. Ούτε για τα ίδια. Ούτε για τις οικογενειές τους, ούτε για την κοινωνία μας που όλο και περισσότερο αγριεύει.

Και νομίζω ότι το πιο σημαντικό που μπορούμε να κάνουμε ως κοινωνία είναι να φροντίσουμε να μη μεγαλώσουμε άλλα παιδιά - θύτες. Άλλα παιδιά που θεωρούν ότι με τη βία θα περάσουν το δικό τους. Με την γελοιοποίηση ή την κακοποίηση του άλλου θα περάσουν αυτοί καλά. Με την πεποιήθηση ότι ο πιο δυνατός, ο πιο μάγκας κερδίζει.