REAL LIFE WHO

Νικόλ Κυριακοπούλου: Η καλύτερη αθλήτρια για το 2012 στο Jenny.gr


4 Φεβρουαρίου 2013

Nikol..jpg

Όταν από μικρή ηλικία μαθαίνεις να τοποθετείς τον πήχη κάθε φορά και ψηλότερα, τότε, η... συνήθεια αυτή, λογικά θα σε οδηγήσει στην κορυφή. Η Νικόλ Κυριακοπούλου ανήκει σε μια σπάνια πάστα πρωταθλητών. Επιμονή, σκληρή προπόνηση, πειθαρχία, στοχοπροσήλωση. Κορυφαία αθλήτρια για το 2011 και το 2012, σύμφωνα με την ψηφοφορία του ΣΕΓΑΣ, προετοιμάζεται αυτόν τον καιρό για να φτάσει, για άλλη μια φορά, πιο κοντά στον ουρανό! Τα ύψη δεν τη ζαλίζουν, αλλά "μεθάει" από χαρά κάθε φορά που φέρνει ένα μετάλλιο στην Ελλάδα, κάθε φορά που κάνει τους Έλληνες να χαμογελάσουν για λίγο και να ξεχάσουν την "ανηφόρα" τους!

από τον Γιώργο Πράτανο

Όταν κάνετε ένα flash back βλέπετε πως αξίζουν όλες αυτές οι θυσίες που κάνετε;

Εννοείται! Αυτό το κάνω από 7,5 χρονών. Ξεκίνησα από ενόργανη και συνέχισα με στίβο. Αν γύριζα το χρόνο πίσω, πάλι τα ίδια θα επέλεγα. Η ζωή ενός αθλητή μπορεί να είναι σκληρή, πολλές φορές να μοιάζει «στρατιωτική», αλλά σου δίνει πάρα πολλά. Δεν το μετανιώνω, καθόλου!

Έχετε λυγίσει ποτέ; Σκεφτήκατε να τα παρατήσετε;

Απογοητεύσεις έχουν υπάρξει. Αλλά να τα παρατήσω δεν το σκέφτηκα ποτέ! Υπήρξαν δύσκολες στιγμές, αλλά έχω καταλήξει πως όλα γίνονται για κάποιο λόγο.

Ο πρωταθλητισμός σας επιτρέπει να ονειρεύεστε ή μήπως έχετε γίνει κυνική; Θα πρέπει να είσαι συνεχώς προσγειωμένη, να πατάς με τα δύο σου πόδια στο έδαφος;

Εννοείται πως ονειρεύομαι. Και όταν δεν πάει κάτι καλά, σε έναν αγώνα, στεναχωριέμαι πάρα πολύ. Τα σκέφτεσαι όλα, τι πήγε καλά, τι όχι, για να πας καλύτερα στον επόμενο αγώνα. Σε προσωπικό επίπεδο το όνειρό μου είναι να κάνω μια ισορροπημένη οικογένεια με τον σύντροφό μου. Ό,τι σκέφτονται όλα τα κορίτσια.

Τις φίλες σας τις έχετε ζηλέψει ποτέ; Που είχαν ένα πιο νορμάλ πρόγραμμα, που μπορούσαν να βγουν με το αγόρι τους, να διασκεδάσουν όποτε θέλουν.

Όχι, ποτέ! Νομίζω πως οι φίλες μου ζήλευαν τη ζωή μου. (γέλια) Τα ταξίδια που έκανα. Όχι, ποτέ δεν είχα τέτοιο πρόβλημα. Μεγάλωσα μέσα στον αθλητισμό, δεν έχω ζήσει κάτι άλλο πέρα από αυτό.

Ποια ήταν η μεγαλύτερη σου στεναχώρια μέσα στο 2012;

Ο τραυματισμός μου. Δεν ήξερα καν αν θα και προλάβαινα την Ολυμπιάδα. Με είχε πιάσει άγχος και στεναχώρια. Ευτυχώς έχω ανθρώπους δίπλα μου, την οικογένεια μου, τον σύντροφό μου, αλλά και τον προπονητή μου, Μανώλη Καραγιάννη, που με βοηθήσανε και με ανέβασαν ψυχολογικά.

Υπάρχει κάποιο άλμα, κάτι από αγώνα που να έχετε δει στο όνειρό σας;

Πριν από πολλά χρόνια, έβλεπα πως πήγαινα να περάσω ένα συγκεκριμένο ύψος, που για εμένα ήταν ρεκόρ, και έριχνα συνέχεια τον πήχη. Και έκλαιγα.

Έχετε ποτέ την αμφιβολία για το αν ντοπάρονται οι μεγάλες ανταγωνίστριες σας;

Δεν ξέρω και δεν θέλω να το μάθω. Δεν με ενδιαφέρει! Κοιτάζω μόνο τον εαυτό μου. Δεν έχει νόημα να σκεφτώ κάτι τέτοιο.

Ειδικά τώρα, λόγω της κρίσης, ακούμε συνεχώς παράπονα από αθλητές πως η Πολιτεία δεν τους προσέχει. Έχετε σκεφτεί ποτέ πως αν δεν ήσασταν αθλήτρια, θα μπορούσατε να έχετε ένα εισόδημα πολύ μεγαλύτερο;

Όχι, δεν το έχω σκεφτεί έτσι. Είναι γεγονός πως η Πολιτεία δεν μας προσέχει. Υπάρχουν αθλητές που πηγαίνουν καθημερινά στη δουλειά, αναγκάζονται να λείπουν για αγώνες και παίρνουν άδεια άνευ αποδοχών, χάνοντας έτσι χρήματα. Και δεν είναι μόνο αυτό. Βάζουν χρήματα από την τσέπη τους. Τώρα βγήκε ένας νέος νόμος, αλλά δεν είμαστε αισιόδοξοι. Η κρίση χτυπάει όλους, αλλά δεν θα έπρεπε να μας υποβαθμίζουν έτσι.

Αν στο στίβο συνέβαινε ό,τι και σε άλλα αθλήματα και σας έκαναν πρόταση να φύγετε στο εξωτερικό, θα το κάνατε; Αν σας αντιμετώπιζαν ως επαγγελματία αθλήτρια και υπογράφατε ένα μεγάλο συβόλαιο.

Νομίζω πως όχι. Αγαπάω πολύ τη χώρα μου. Το είχα πει και όταν πήρα το μετάλλιο. Δεν νομίζω πως θα μπορούσα να ζήσω κάπου άλλου.

Για όλο αυτό που βιώνει η χώρα, έχετε άποψη. Παρακολουθείτε τις εξελίξεις;

Προσπαθώ να τα παρακολουθώ όσο μπορώ. Δεν μπορώ να το αποφύγω.

Τι νιώθετε; Θλίψη; Οργή; Η γενιά σας είναι χρεωμένη, θα πρέπει να δουλέψουν σκληρά και να στερηθούν κάποιες απολαύσεις που έχουν ζήσει οι γονείς σας.

Είμαστε άτυχοι. Αλλά νομίζω πως είναι «μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα». Δεν ξέρω αν γινόταν το αντίθετο από αυτό που γίνεται, που θα ήμασταν. Δεν ξέρω αν ήταν καλύτερα.

Για την ανατροπή του Μνημονίου μιλάτε.

Ναι. Δεν ξέρω αν θα ήταν πιο εύκολα. Δεν είμαι πολιτικός αναλυτής για να ξέρω αν το χειρίζονται καλά ή όχι, αλλά νομίζω πως οι αποφάσεις είναι πολύ δύσκολες.

Αυτό που συνέβη με τη Βούλα Παπαχρήστου. Σας επηρέασε καθόλου;

Είχαμε στεναχωρηθεί όλοι πάρα πολύ. Όλοι λέμε ακόμη πως η τιμωρία ήταν υπερβολική και πάρα πολύ άδικη. Είναι πολύ δύσκολο να πιάσεις το όριο για να περάσεις στους Ολυμπιακούς.. Έχει τρομερές ώρες προπόνησης, άγχους, στεναχώριας, χαράς, κλάματος και ένας αθλητής περνάει από όλες αυτές τις φάσεις. Δεν άξιζε και τόση διάσταση στο κάτω κάτω. Βέβαια, αντιληφθήκαμε όλοι πως θα πρέπει να προσέχουμε τι λέμε. Γιατί μπορεί εμείς να λειτουργούμε με άλλο γνώμονα και ο καθένας να το παίρνει όπως θέλει.

Είπατε πως έχετε σύντροφο, στην προσωπική ζωή σας, πώς σας αρέσει να περνάτε το χρόνο σας; Είστε και εκεί πειθαρχημένη;

Επειδή ο σύντροφός μου ανήκει στον ίδιο χώρο με το δικό μου και με καταλαβαίνει απόλυτα, μας αρέσει να βλέπουμε ταινίες, να περπατάμε. Να πηγαίνουμε για καφέ την Κυριακή, γιατί μόνο τότε μπορούμε. Όχι πολλά πράγματα, γιατί δεν υπάρχει πολύς χρόνος. Ούτε από εμένα, ούτε από εκείνον.

Είστε αθλήτρια και τις πιο πολλές ώρες φοράτε φόρμες. Παρακολουθείτε τη μόδα; Τα γυναικεία trends;

Είμαι με φόρμες και αυτό είναι κάτι που λέω συνήθως. Όταν αποσυρθώ θα τις πετάξω όλες! Θα κρατήσω μόνο δύο. Και η ντουλάπα μου θα είναι γεμάτη με γόβες, με φορέματα. Γιατί καταντάει κουραστικό. Είναι ένα ένδυμα άνετο, αλλά δεν γίνεται να το φοράς 24 ώρες το 24ωρο. Έχω πολλά ρούχα, αλλά επειδή είμαι αθλήτρια και έχω μπράτσα, αναγκαστικά θα πρέπει να τα καλύπτω. (γέλια) Και είναι λίγο σεμνά, συντηρητικά. Δεν γίνεται διαφορετικά. Πώς να βάλω τιραντάκι με τα μπράτσα;

Στεναχωριέστε για αυτό;

Στεναχωριέμαι όταν δω κάτι που μου αρέσει και δεν μπορώ να το φορέσω. Βέβαια, οι πωλήτριες στα μαγαζιά μου λένε «είναι δυνατόν να μην το αγοράζετε για αυτό;» , αλλά εμένα μου φαίνεται άσχημο. Έχω συμβιβαστεί με το σώμα μου, δεν έχω πρόβλημα, αλλά σαν εικόνα δεν μου αρέσει. Για αυτό προσέχω λίγο πως ντύνομαι.

Όταν βγαίνετε φοράτε ρούχα τα οποία στερήστε γενικά; Ντύνεστε επίσημα;

Για να βάλω γόβα θα πρέπει να είμαι κάπου επίσημα προσκεκλημένη, σε κάποια βράβευση, αλλά μέχρι εκεί. Μου αρέσει η γόβα, αλλά δεν φοράω καθημερινά. Ούτε βάφομαι συχνά. Όταν θα έχω αγώνα όμως, θα βαφτώ. Είναι η ημέρα μου και θέλω να νιώθω καλά ψυχολογικά και όμορφα. Η αλήθεια είναι πως στην προπόνηση δεν βάφομαι, σε αντίθεση με άλλες αθλήτριες που το κάνουν.

Ποιες είναι οι γυναικείες ανασφάλειές σας;

Οι κλασικές. Πως πρέπει να χάσω κάποια κιλάκια, πως νιώθω λίγο. «χοντρούλα»! Φυσικά με κοροϊδεύουν.

Από πότε έχετε να φάτε ένα κομμάτι τούρτα;

Ενάμιση μήνα.

Πίτα με γύρο;

Δεν μπορώ να πω πως στερούμαι τρελά. Μπορώ να τρώω συχνά, ίσως και μια φορά το μήνα.

Ε, αυτό δεν το λες και συχνά.

Ε εντάξει. Έτσι έχω μάθει να ζω.

Σχέδια γάμου κάνετε;

Πάντα υπάρχει, αλλά θέλει χρόνο. Και πολύ τρέξιμο. Είναι στα σχέδια μας, αλλά όχι τώρα.

Σας φοβίζει η κρίση για να κάνετε αυτό το βήμα;

Το έχω σκεφτεί και αυτό. Αλλά γιατί να με φοβίσει η κρίση να κάνω οικογένεια και αργότερα ένα παιδί; Όχι, δεν το σκέφτομαι για να με αγχώσει. Γιατί όπως και να έχει, εγώ θα το κάνω!

Στη σχέση σας ζωή είστε τόσο δυναμική, όσο και στο ταρτάν;

Όχι. Με χαλαρώνει ο σύντροφός μου, είναι πολύ σημαντικό το γεγονός πως είμαστε στον ίδιο χώρο και με καταλαβαίνει. Στη δουλειά είμαι πεισματάρα, θα ακούσω γνώμες, θα τις εξετάσω. Ο αθλητισμός είναι σκληρός.

Στο πέρασμα των χρόνων γίνεστε πιο σκληρή και σαν άνθρωπος;

Οχι.δεν αλλάζει κάτι!

Πώς είστε τώρα; Σε ποια φάση σας πετυχαίνουμε;

Είμαι σε φάση προετοιμασίας. Στις 5 Φλεβάρη πηγαίνω στην Πράγα για ένα τουρνουά. Αμέσως μετά πηγαίνω στο Ντόνετσκ, στο τουρνουά που διοργανώνει ένας από τους κορυφαίους αθλητές του κόσμου, ο Σεργκέι Μπούμπκα. Είναι ένας πολύ σημαντικός αγώνας και είμαι χαρούμενη που με ξανακαλεί. Στη συνέχεια έχω το πανελλήνιο πρωτάθλημα και με το καλό θα πάω στο Γκέτεμποργκ για το πανευρωπαϊκό.

Πρόσφατα είχατε άλλη μία διάκριση, αυτή της βράβευσης από τον ΣΕΓΑΣ ως «καλύτερη αθλήτρια για το 2012».

Υπήρχαν και άλλες, εξίσου πολύ καλές αθλήτριες. Για δεύτερη, συνεχόμενη φορά με ψηφίζει ο κόσμος και αυτό με χαροποιεί, γιατί έτσι ανταμείβεται και αναγνωρίζεται ο κόπος μου.