Ο Πέτρος είναι ένας 27χρονος Ρομ που αναμφίβολα μας κέντρισε το ενδιαφέρον, μιάς και ιστορίες σαν τη δικιά του, δεν τις ακούμε συχνά. Έμαθε γράμματα, σπούδασε γραφιστική και πλέον είναι ένας καλλιτέχνης που διαμορφώνει τη δική του εικαστική ταυτότητα, σχεδιάζοντας μόνο με ένα απλό στυλό ζωγραφικά "κεντήματα". Το μοναδικό αγόρι σε μια εξαμελή οικογένεια Ρομά από την Αγ.Βαρβάρα, γεννήθηκε χαρισματικό και με την πολύτιμη βοήθεια των δικών του, που ήθελαν ένα διαφορετικό μέλλον για αυτόν, έχει καταφέρει ως τώρα πολλά. Ο ίδιος θα μας τα διηγηθεί καλύτερα.
"Γεννήθηκα τον Φλεβάρη του '87 στην Αγ. Βαρβάρα οπού και μένω ακόμα. Πήγα σχολείο κανονικά, να'ναι καλά οι γονείς μου, ήθελα κι εγώ βέβαια πολύ. Από πολύ μικρό δύο πράγματα με εντυπωσίαζαν, τα καρτοούνς και οι αγιογραφίες. Ξεκίνησα δώδεκα χρονών να σχεδιάζω αγιογραφίες με μολύβι. Ακόμη μου αρέσουν πολύ οι μορφές των Αγίων. Ήθελα να βγάλω αυτές τις εικόνες από μέσα μου και να τις αποτυπώσω στο χαρτί.
Στα 15 εντελώς τυχαία, ανακάλυψα πως με τον ίδιο τρόπο μπορούσα να χειριστώ και το στυλό κι έτσι άρχισε η γέννηση αυτών των παράξενων σχεδίων. Ένας περαστικός μου είπε ένα απόγευμα που καθόμουν στην πλατεία και μουτζούρωνα το χαρτί, πως τα σχέδια μου μοιάζουν με Dali και Tim Burton. Δεν ήξερα τότε τι μου έλεγε. Μου άρεσε το ένα θέμα να βγαίνει μέσα από το άλλο, ένα μάτι μέσα από ένα σπίτι, ένα μπουζούκι μέσα από ένα χελιδόνι.
Μετά στρατός και σχολή, σπούδασα γραφιστική για δύο χρόνια. Δουλειές πρόχειρες, μοίραζα φυλλάδια, βοηθούσα τον πατέρα μου που είναι μικροπωλητής. Τα βράδια όμως σχεδίαζα συνέχεια. Τυχαία, πριν 3 χρόνια, με πέτυχε ένας δημοσιογράφος που ασχολούνταν με Ρομά που έχουν ξεφύγει από το στερεότυπο που έχετε όλοι στο μυαλό σας, που έχουν κάνει κάτι τελοσπάντων. Με τη βοήθεια του Βασίλη Τ. έκανα την πρώτη μου έκθεση στο Κολωνάκι. Δε μπορούσα να το πιστέψω αυτό που μου συνέβη, να'ναι καλά, αυτός κι η καλή του η καρδιά. Ξαφνικά είδα έργα μου να πωλούνται και ανθρώπους να μου δείχνουν απίστευτο ενδιαφέρον.
Στη συνέχεια συμμετείχα και σε μια ομαδική έκθεση στο Γκάζι με άλλα νέα παιδιά. Πλέον εργάζομαι σε μια εταιρία και κάνω κάποιες φωτογραφίσεις και γραφιστικά. Το καλοκαίρι μάλιστα συμμετείχα σε ένα πρόγραμμα και είμαι πολύ χαρούμενος γι'αυτό. Ήταν ένα πρόγραμμα του Καπποδιστριακού Πανεπιστημίου όπου κάποιοι Ρομά εμψυχώναμε παιδιά να πάνε στο σχολείο και να προχωρήσουν."
Περισσότερα για τον Πέτρο Αθανασίου εδώ
